Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi, sporządzonej w Warszawie dnia 16 maja 2005 r.

8
− decyzję ramową Rady Unii Europejskiej nr 2003/68/JHA z dnia 22 grudnia
2003 r. w sprawie walki z wykorzystywaniem seksualnym dzieci i dziecięcej
pornografii,
− dyrektywę Rady Unii Europejskiej nr 2004/81/WE z dnia 29 kwietnia
2004 r. w sprawie zezwolenia na pobyt wydawanego obywatelom państw
trzecich będącymi ofiarami handlu ludźmi albo będących wcześniej przed-
miotem działań ułatwiających nielegalną migrację, którzy współpracują
z właściwymi organami.
Przewidywane skutki prawne wejścia w życie Konwencji zostały przedstawione
powyżej w punkcie dotyczącym ewentualnych różnic między dotychczasowym
i projektowanym stanem prawnym.
Związanie Rzeczypospolitej Polskiej niniejszą Konwencją nie spowoduje skut-
ków finansowych dla podmiotów z sektora finansów publicznych w postaci
zmniejszenia ich dochodów lub zwiększenia wydatków poza limity przewidziane
w danej części budżetowej. Zadania wynikające ze stosowania Konwencji będą
realizowane przez odpowiednie organy w ramach zadań własnych. Należy jed-
nak zwrócić uwagę, że skutki finansowe mogą powodować głównie te postano-
wienia Konwencji, które są powtórzeniem przepisów przyjętego już przez nasz
kraj Protokołu z Palermo lub odzwierciedlają przepisy prawa wspólnotowego
i unijnego w tym zakresie.

Wyjaśnienie wyboru trybu związania Rzeczypospolitej Polskiej umową między-
narodową
Postanowienia niniejszej Konwencji dotyczą wolności, praw i obowiązków oby-
watelskich określonych w Konstytucji RP (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483),
a także spraw uregulowanych w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r.
– Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.) oraz
ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 128, poz. 1175,
z późn. zm.). Tym samym zachodzą przesłanki związania Rzeczypospolitej
Polskiej postanowieniami niniejszej Konwencji w drodze ratyfikacji, za uprzed-
nią zgodą wyrażoną w ustawie, tj. w trybie art. 89 ust. 1 pkt 2 i 5 Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej.
03/39zb
Załącznik Nr 1
Lista Państw-Sygnatariuszy i Państw-Stron
Konwencji Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi,
sporządzonej w Warszawie dnia 16 maja 2005 roku.i
Stan na dzień: 26 lutego 2008 roku.

L. p.:
Państwo:
Data podpisania:
Data złożenia dokumentu
ratyfikacyjnego, przyjęcia,
zatwierdzenia
lub przystąpienia:
1
Republika Albanii
22 grudnia 2005 r.
6 lutego 2007 r.
2 Księstwo Andory
17 listopada 2005 r.
---
3
Republika Armenii
16 maja 2005 r.
---
4
Republika Austrii
16 maja 2005 r.
12 października 2006 r.
5
Królestwo Belgii
17 listopada 2005 r.
---
6 Bośnia i Hercegowina
19 stycznia 2006 r.
11 stycznia 2008 r.
7 Republika
Bułgarii
22 listopada 2006 r.
17 kwietnia 2007 r.
8
Republika Chorwacji
16 maja 2005 r.
5 września 2007 r.
9
Republika Cypryjska
16 maja 2005 r.
24 października 2007 r.
10
Republika Czarnogóry
16 maja 2005 r.
---
11
Królestwo Danii
5 września 2006 r.
19 września 2007 r.
12
Republika Finlandii
29 sierpnia 2006 r.
---
13
Republika Francuska
22 maja 2006 r.
9 stycznia 2008 r.
14
Republika Grecka
17 listopada 2005 r.
---
15 Gruzja
19
października 2005 r.
14 marca 2007 r.
16
Republika Islandii
16 maja 2005 r.
---
17
Republika Irlandii
13 kwietnia 2007 r.
---
18
Republika Litewska
12 lutego 2008 r.

19 Wielkie
Księstwo Luksemburga
16 maja 2005 r.
---
20 Republika
Łotewska
19 maja 2006 r.
---
21 Była Jugosłowiańska Republika
17 listopada 2005 r.
---
Macedonii
22
Republika Malty
16 maja 2005 r.
30 stycznia 2008 r.
23 Republika
Mołdowy
16 maja 2005 r.
19 maja 2006 r.
24
Królestwo Niderlandów
17 listopada 2005 r.
---
25
Republika Federalna Niemiec
17 listopada 2005 r.
---
26
Królestwo Norwegii
16 maja 2005 r.
17 stycznia 2008 r.
27
Republika Portugalska
16 maja 2005 r.
---
28
Rumunia
16 maja 2005 r.
21 sierpnia 2006 r.
29
Republika San Marino
19 maja 2006 r.
---
30
Republika Serbii
16 maja 2005 r.
---
31 Republika
Słowacka
19 maja 2006 r.
27 marca 2007 r.
32 Republika
Słowenii
3 kwietnia 2006 r.
---
33
Królestwo Szwecji
16 maja 2005 r.
---
34
Ukraina
17 listopada 2005 r..
---
35 Republika
Węgierska 10
października 2007 r.
---
36 Republika
Włoska
8 czerwca 2005 r.
---

Zjednoczone Królestwo Wielkiej 23 marca 2007 r.
---
37
Brytanii i Irlandii Północnej

03/43zb

i Na podstawie strony internetowej (aktualnej w dniu 26 lutego 2008 r.):
http://conventions.coe.int/Treaty/Commun/ChercheSig.asp?NT=197&CM=8&DF=1/26/2007&CL=ENG








KONWENCJA RADY EUROPY
W SPRAWIE DZIAŁA
PRZECIWKO HANDLOWI LUD MI








Warszawa, 16 maja 2005 r.






SERIA TRAKTATY EUROPEJSKIE – NR 197


2
Konwencja Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi



Preambuła

Państwa członkowskie Rady Europy oraz inni Sygnatariusze niniejszej Konwencji,
zważywszy, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności między jej
członkami,
zważywszy, że handel ludźmi stanowi naruszenie praw człowieka oraz przestępstwo
przeciwko godności i integralności istoty ludzkiej,
zważywszy, że handel ludźmi może prowadzić do zniewolenia ofiar,
zważywszy, że poszanowanie praw ofiar, ochrona ofiar i walka przeciwko handlowi
ludźmi muszą być celami nadrzędnymi,
zważywszy, że wszelkie działania lub inicjatywy w sprawie działań przeciwko
handlowi ludźmi muszą być niedyskryminujące, brać pod uwagę równość płci, jak również
podejście uwzględniające prawa dziecka,
przywołując oświadczenie Ministrów Spraw Zagranicznych Państw członkowskich
Rady Europy złożone podczas 112 (14 – 15 maja 2003 roku) i 114 (12 – 13 maja 2004 roku)
Sesji Komitetu Ministrów, wzywające do wzmocnienia działań Rady Europy w sferze handlu
ludźmi,
mając na uwadze Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
(1950 rok) i Protokoły do niej,
mając na uwadze następujące rekomendacje Komitetu Ministrów skierowane do
Państw członkowskich Rady Europy: rekomendację Nr R (91) 11 o wykorzystywaniu
seksualnym, pornografii i prostytucji oraz handlu w odniesieniu do dzieci i młodych osób
dorosłych; rekomendację Nr R (97) 13 dotyczącą zastraszania świadków oraz prawa do
obrony; rekomendację Nr R (2000) 11 w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi dla
celów wykorzystywania seksualnego oraz rekomendację Rec (2001) 16 o ochronie dzieci
przed wykorzystywaniem seksualnym, rekomendację Rec (2002) 5 o ochronie kobiet przed
przemocą,
mając na uwadze następujące rekomendacje Zgromadzenia Parlamentarnego Rady
Europy: rekomendację 1325 (1997) o handlu kobietami i przymusowej prostytucji


3
w państwach członkowskich Rady Europy, rekomendację 1450 (2000) o przemocy
w stosunku do kobiet w Europie, rekomendację 1545 (2002) o kampanii przeciwko handlowi
kobietami, rekomendację 1610 (2003) o migracji związanej z handlem kobietami
i prostytucją, rekomendację 1611 (2003) o handlu organami w Europie, rekomendację 1663
(2004) Domowe niewolnictwo: zniewolenie, au pairs i korespondencyjne żony (mail-order
brides),
mając na uwadze decyzję ramową Rady Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2002 roku
o zwalczaniu handlu ludźmi oraz decyzję ramową Rady Unii Europejskiej z dnia 15 marca
2001 roku o statusie ofiar w postępowaniu karnym i dyrektywę Rady Unii Europejskiej z dnia
29 kwietnia 2004 roku o wydawaniu zezwoleń na pobyt obywateli państw trzecich będących
ofiarami handlu ludźmi lub będących obiektami działań ułatwiających nielegalną migrację,
współpracujących z właściwymi władzami,
biorąc pod należną uwagę Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko
międzynarodowej przestępczości zorganizowanej oraz Protokół do niej o zapobieganiu,
zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, w celu
polepszenia przewidzianej w nich ochrony oraz rozwoju zawartych w nich standardów,
biorąc pod należną uwagę inne międzynarodowe instrumenty prawne właściwe
w sferze działań przeciwko handlowi ludźmi,
biorąc pod uwagę potrzebę przygotowania całościowego międzynarodowego
instrumentu prawnego skoncentrowanego na prawach człowieka ofiar handlu ludźmi
i ustanawiającego specjalny mechanizm monitoringu,
uzgodniły, co następuje:

Rozdział I
Cele, zakres zastosowania, zasada niedyskryminacji i definicje

Artykuł 1
Cele Konwencji

1. Celami niniejszej Konwencji są:
a) zapobieganie i zwalczanie handlu ludźmi, przy zagwarantowaniu równości płci,
b) ochrona praw człowieka ofiar handlu, stworzenie całościowego ramowego planu ochrony
i pomocy ofiarom oraz świadkom, przy zagwarantowaniu równości płci, jak również
zapewnienie skutecznego śledztwa i oskarżenia,