Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi, sporządzonej w Warszawie dnia 16 maja 2005 r.

4
c) promowanie
współpracy międzynarodowej w działaniach przeciwko handlowi ludźmi.

2. W celu zapewnienia skutecznej implementacji jej postanowień przez Strony,
niniejsza Konwencja ustanawia specjalny mechanizm monitoringu.


Artykuł 2
Zakres zastosowania

Konwencję niniejszą stosuje się do wszystkich form handlu ludźmi, zarówno
krajowego, jak i międzynarodowego, związanego albo niezwiązanego z przestępczością
zorganizowaną.


Artykuł 3
Zasada niedyskryminacji

Implementacja postanowień niniejszej Konwencji przez Strony, w szczególności
korzystanie ze środków ochrony i promowania praw ofiar, będzie zapewniona bez
dyskryminacji wynikającej z jakichkolwiek powodów takich jak: płeć, rasa, kolor skóry,
język, religia, przekonania polityczne lub inne, pochodzenie narodowe lub społeczne,
przynależność do mniejszości narodowych, majątek, urodzenie lub z jakichkolwiek innych
przyczyn.


Artykuł 4
Definicje

Dla celów niniejszej Konwencji:
a) „handel ludźmi” oznacza werbowanie, transport, przekazywanie, przechowywanie lub
przyjmowanie osób, z zastosowaniem groźby lub użyciem siły, bądź innych form
przymusu, uprowadzenia, oszustwa, podstępu, nadużycia władzy lub wykorzystania
słabości, wręczenia lub przyjęcia płatności lub korzyści dla uzyskania zgody osoby
sprawującej kontrolę nad inną osobą, w celu wykorzystania. Wykorzystanie obejmuje,


5
jako minimum, wykorzystywanie prostytucji innych osób, lub inne formy
wykorzystywania seksualnego, przymusową pracę lub służbę, niewolnictwo lub praktyki
podobne do niewolnictwa, zniewolenie albo usunięcie organów,
b) zgoda ofiary handlu ludźmi na zamierzone wykorzystanie określone w literze
a niniejszego artykułu nie ma znaczenia, jeżeli posłużono się którąkolwiek z metod
wymienionych w literze a,
c) werbowanie, transport, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie dziecka celem
jego wykorzystania jest uznawane za handel ludźmi nawet wówczas, gdy nie obejmuje
żadnej z metod wymienionych w literze a niniejszego artykułu,
d) „dziecko” oznacza osobę, która nie ukończyła osiemnastego roku życia,
e) „ofiara” oznacza każdą osobę fizyczną będącą podmiotem handlu ludźmi zdefiniowanego
w niniejszym artykule.


Rozdział II
Zapobieganie, współpraca i inne środki

Artykuł 5
Zapobieganie handlowi ludźmi

1. Każda Strona podejmie działania w celu ustanowienia lub wzmocnienia koordynacji
krajowej pomiędzy różnymi organami odpowiedzialnymi za zapobieganie i zwalczanie
handlu ludźmi.

2. Każda Strona określi lub wzmocni skuteczne założenia polityki i programy służące
zapobieganiu handlowi ludźmi poprzez takie środki jak: badania, informacje, kampanie
uświadamiające i edukacyjne, inicjatywy społeczne i gospodarcze oraz programy szkoleniowe
skierowane w szczególności do osób narażonych na możliwość stania się ofiarą handlu
ludźmi oraz osób zawodowo zajmujących się zwalczaniem handlu ludźmi.

3. Każda Strona będzie promować podejście respektujące prawa człowieka oraz
stosować strategię równouprawnienia płci i podejście wrażliwe na problemy dziecka
w rozwoju, implementacji i ocenie polityk i programów, o których mowa w ustępie 2.



6
4. Każda Strona podejmie właściwe działania, jakie mogą okazać się konieczne w celu
umożliwienia legalnej migracji, w szczególności poprzez rozpowszechnianie dokładnych
informacji przez odpowiednie placówki, na warunkach umożliwiających legalny wjazd
i pobyt na jej terytorium.

5. Każda Strona podejmie właściwe działania w celu zredukowania stopnia narażenia
dzieci na stanie się ofiarami handlu, w szczególności poprzez stworzenie dla nich ochronnego
otoczenia.

6. Działania podejmowane zgodnie z niniejszym artykułem obejmą, stosownie do
okoliczności, organizacje pozarządowe, inne właściwe organizacje oraz czynniki
społeczeństwa obywatelskiego zajmujące się zapobieganiem handlowi ludźmi oraz ochroną
i pomocą ofiarom.


Artykuł 6
rodki zmniejszające zapotrzebowanie

W celu zniechęcenia do zaspokajania zapotrzebowania, sprzyjającego wszelkim
formom wykorzystywania osób, w szczególności kobiet i dzieci, prowadzącego do handlu
ludźmi, każda Strona przyjmie lub wzmocni działania ustawodawcze, administracyjne,
edukacyjne, socjalne, kulturalne i inne, takie jak:
a) badanie najlepszych praktyk, metod i strategii,
b) podnoszenie świadomości w przedmiocie odpowiedzialności i ważnej roli mediów
i społeczeństwa obywatelskiego w uświadamianiu podstawowego znaczenia
zapotrzebowania, które leży u podstaw handlu ludźmi,
c) kampanie informacyjne skierowane do konkretnych adresatów angażujące, gdy jest to
właściwe, między innymi władze publiczne i podmioty odpowiedzialne za kształtowanie
polityki,
d) działania zapobiegawcze, włączając w to programy edukacyjne dla chłopców i dziewcząt
w okresie nauki, które podkreślają niedopuszczalny charakter dyskryminacji ze względu
na płeć i jej zgubne skutki, znaczenie zasady równości płci oraz godności i integralności
każdej jednostki ludzkiej.



7
Artykuł 7
Działania podejmowane na granicy

1. Bez uszczerbku dla zobowiązań międzynarodowych dotyczących swobodnego
ruchu osób, Strony wzmocnią, tak dalece jak to jest możliwe, środki kontroli granicznej, jakie
mogą okazać się niezbędne do zapobiegania i wykrywania handlu ludźmi.

2. Każda Strona podejmie działania ustawodawcze lub inne stosowne działania, w celu
zapobiegania, w miarę możliwości, wykorzystaniu środków transportu należących do
komercyjnych przewoźników do popełniania czynów uznanych za przestępstwa zgodnie
z niniejszą Konwencją.

3. W razie konieczności i nie naruszając obowiązujących konwencji
międzynarodowych, działania te obejmą wprowadzenie w stosunku do przewoźników,
włączając w to firmy transportowe, właścicieli lub operatorów wszelkich środków transportu,
obowiązku upewnienia się, że wszyscy pasażerowie posiadają dokumenty podróży wymagane
przy wjeździe do Państwa przyjmującego.

4. Każda Strona, zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym, podejmie działania
niezbędne dla zapewnienia sankcji w przypadkach naruszenia obowiązku określonego
w ustępie 3 niniejszego artykułu.

5. Każda Strona podejmie takie działania ustawodawcze lub inne, jakie mogą okazać
się konieczne dla zapewnienia, zgodnie z jej prawem wewnętrznym, możliwości odmowy
prawa wjazdu lub cofnięcia wiz osobom mającym związek z popełnieniem czynów uznanych
za przestępstwa zgodnie z niniejszą Konwencją.

6. Strony rozważą poszerzenie współpracy pomiędzy organami kontroli granicznej,
między innymi, poprzez ustanowienie i utrzymywanie bezpośrednich kanałów wymiany
informacji.






8
Artykuł 8
Zabezpieczenie i kontrola dokumentów

Każda Strona podejmie takie działania, jakie mogą okazać się konieczne dla:
a) zapewnienia takiej jakości wydawanych przez siebie dokumentów podróży lub
dokumentów tożsamości, która uniemożliwiałaby ich niewłaściwe użycie, łatwe
sfałszowanie, czy nielegalne przerobienie, kopiowanie lub wystawianie, oraz
b) zapewnienia integralności i zabezpieczenie dokumentów podróży i dokumentów
tożsamości wydawanych przez Stronę lub w jej imieniu oraz zapobiegania ich
nielegalnemu wytwarzaniu i wystawianiu.


Artykuł 9
Legalność i ważność dokumentów

Na wniosek innej Strony, Strona, zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym, sprawdzi
w rozsądnym terminie legalność i ważność dokumentów podróży lub dokumentów
tożsamości, wystawionych lub rzekomo wystawionych w jej imieniu, co do których istnieje
podejrzenie, że są wykorzystywane dla celów związanych z handlem ludźmi.


Rozdział III
rodki ochrony i promowania praw ofiar gwarantujące równość płci

Artykuł 10
Identyfikacja ofiar

1. Każda Strona zapewni obecność w składzie właściwych organów osób
wykwalifikowanych i wyspecjalizowanych w zapobieganiu i zwalczaniu handlu ludźmi,
w identyfikowaniu i pomaganiu ofiarom, w tym dzieciom, oraz zapewni, że różne organy
nawiążą współpracę między sobą, jak również z odpowiednimi instytucjami wspierającymi,
w celu zapewnienia, że proces identyfikacji ofiar będzie następował z należytym
poszanowaniem szczególnej sytuacji kobiet i dzieci będących ofiarami, a w odpowiednich