Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym

28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów
niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671, z późn. zm.2)),
h) rodzaju używanego paliwa;

2) prowadzenie postępowania administracyjnego, w tym wydawanie
decyzji administracyjnych na zasadach określonych w ustawie,
a także podejmowanie innych czynności w niej przewidzianych,
w sprawach:
a) licencji na wykonywanie międzynarodowego transportu
drogowego,
b) zezwoleń w międzynarodowym transporcie drogowym
i zezwoleń na przewóz kabotażowy,
c) formularzy jazdy,
d) zaświadczeń na międzynarodowy niezarobkowy przewóz
drogowy,
e) świadectw kierowcy,
f) certyfikatów, o których mowa w art. 30 ust. 9;
3) podejmowanie czynności dotyczących zezwoleń zagranicznych
i zezwoleń ministra właściwego do spraw transportu.”;
33)
art. 50a otrzymuje brzmienie:
„Art. 50a. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy tryb kontroli, o której mowa w art. 50 pkt 1
lit. h, uwzględniając sposób przeprowadzenia kontroli i badania rodzaju
używanego paliwa.”;
34)
w art. 51 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. Czynności związane z realizacją zadań określonych w art. 50 pkt 1
w zakresie określonym w art. 68 – 75 wykonują inspektorzy
wojewódzkich inspektoratów transportu drogowego, zwani dalej
„inspektorami”.
6. W sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji
Inspekcji, o których mowa w art. 50 pkt 1, organem właściwym jest
wojewódzki inspektor, a organem wyższego stopnia w rozumieniu
 
15
Kodeksu postępowania administracyjnego – Główny Inspektor
Transportu Drogowego”;
35) w art. 83 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Organy, o których mowa w art. 7 ust. 2, art. 18 ust. 1 pkt 1, i Główny
Inspektor Transportu Drogowego są obowiązani przedstawiać ministrowi
właściwemu do spraw transportu, co najmniej dwa razy w roku,
w terminach do dnia 15 stycznia oraz do dnia 15 lipca, informacje dotyczące
liczby i zakresu udzielonych licencji i zezwoleń.”;
36) w art. 84 uchyla się ust. 3.
Art. 2. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy Główny Inspektor Transportu Drogowego
przejmuje sprawy, w zakresie zadań i kompetencji podlegających przekazaniu na podstawie
ustawy, wszczęte a niezakończone przed dniem jej wejścia w życie ostateczną decyzją.
2. Z dniem wejścia w życie ustawy w toczących się postępowaniach sądowych
i administracyjnych, których stroną jest minister właściwy do spraw transportu, w zakresie
zadań i kompetencji podlegających przekazaniu na podstawie tej ustawy, w miejsce ministra
właściwego do spraw transportu, stroną staje się Główny Inspektor Transportu Drogowego.
3. Minister właściwy do spraw transportu przekaże Głównemu Inspektorowi Transportu
Drogowego akta spraw prowadzonych przez jednostkę, o której mowa w art. 17 ust. 2 ustawy
zmienianej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy, zwaną dalej „jednostką”.
4. Przekazanie akt spraw, o którym mowa w ust. 3, następuje na podstawie protokołu
zdawczo-odbiorczego zawierającego wykaz spraw i przekazywanych dokumentów.
Art. 3. Z dniem wejścia w życie ustawy rejestr wydanych świadectw kierowcy i rejestr
pojazdów i przedsiębiorców wykonujących międzynarodowy przewóz drogowy na potrzeby
własne, o których mowa w art. 32e ust. 1 i art. 34 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1
w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stają się
rejestrem wydanych świadectw kierowcy i rejestrem podmiotów i pojazdów wykonujących
przewóz drogowy na potrzeby własne, o których mowa w art. 32e i art. 34 ust. 5 ustawy
zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Art. 4. Decyzje ministra właściwego do spraw transportu, w zakresie zadań
i kompetencji podlegających przekazaniu na podstawie ustawy, wydane przed dniem wejścia
w życie ustawy zachowują moc.
 
16
Art. 5. W stosunku do jednostki nie stosuje się przepisu art. 87 ust. 1 i art. 89 ust. 1 i 4
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych
(Dz. U. Nr 157, poz. 1241, z późn. zm.3)).
Art. 6. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy Główny Inspektorat Transportu Drogowego
przejmuje prawa, należności i zobowiązania jednostki. Przekazanie aktywów trwałych
i innych składników majątkowych pozostających w dyspozycji jednostki następuje na
podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.
2. Zobowiązania jednostki, o których mowa w ust. 1, zostaną rozliczone ze środków
zgromadzonych na rachunku bankowym tej jednostki, przekazanych na rachunek bankowy
Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego, z tym że środki pieniężne stanowiące
nierozliczone nadpłaty z tytułu opłat za wydane przez jednostkę dokumenty i kaucje
stanowiące zabezpieczenie na pobierane karty opłat przechodzą z dniem 1 stycznia 2011 r. na
wyodrębniony rachunek bankowy Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego w celu
zwrotu tych nadpłat i kaucji.
Art. 7. 1. Z dniem 1 stycznia 2011 r. pracownicy jednostki stają się pracownikami
Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego zatrudnionymi na stanowiskach urzędniczych
w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505
oraz z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1706). Przepis art. 231 § 4 Kodeksu pracy
stosuje się odpowiednio.
2. Dyrektor Generalny Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego niezwłocznie
zawiadamia na piśmie pracowników, o których mowa w ust. 1, o zmianach, jakie mają
nastąpić w ich stosunkach pracy.
Art. 8. Wojewódzcy inspektorzy transportu drogowego wykonują zadania, o których
mowa w art. 27 ust. 3 i art. 30 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, od dnia 1 stycznia 2012 r.
Art. 9. Komisja społeczna do spraw podziału zezwoleń zagranicznych powołana na
podstawie dotychczasowych przepisów funkcjonuje do końca okresu, na jaki została
powołana.
Art. 10. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 26 pkt 2,
art. 30 ust. 2d, art. 32 ust. 1 pkt 2, art. 41 ust. 4 i art. 50a ustawy zmienianej w art. 1
w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc
do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie
art. 26, art. 30 ust. 6, art. 32, art. 41 ust. 4 i art. 50a ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu
 
17
nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia
w życie tej ustawy.

Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2011 r., z wyjątkiem art. 5 i 7,
które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.

__________________
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
i Nr 192, poz. 1381, z 2008 r. Nr 218, poz. 1391, Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1574, z 2009 r. Nr 18,
poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 86, poz. 720 i Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 43, poz. 246 i Nr 164, poz. 1107.
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 97, poz. 962 i Nr 173,
poz. 1808, z 2005 r. Nr 90, poz. 757 i Nr 141, poz. 1184, z 2006 r. Nr 249, poz. 1834 oraz z 2007 r. Nr 176,
poz. 1238 i Nr 192, poz. 1381.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 96,
poz. 620, Nr 108, poz. 685, Nr 152, poz. 1020 i Nr 161, poz. 1078.
11/28rch
 
18
UZASADNIENIE

Projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym ma na celu umożliwienie
sprawnej realizacji, po dniu 31 grudnia 2010 r., zadań Ministra Infrastruktury z zakresu
międzynarodowych przewozów drogowych, dotychczas realizowanych przez gospodarstwo
pomocnicze Ministerstwa Infrastruktury – Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego
(BOTM).
Obowiązujące od 1 stycznia 2010 r. przepisy o finansach publicznych – ustawa z dnia
27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.) oraz ustawa
z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U.
Nr 157, poz. 1241, z późn. zm.) – przewidują likwidację gospodarstw pomocniczych do końca
2010 r. Gospodarstwem pomocniczym jest działające przy Ministerstwie Infrastruktury Biuro
Obsługi Transportu Międzynarodowego, zwane dalej „BOTM”, które wykonuje czynności
organizacyjno-techniczne związane z realizacją zadań ministra właściwego do spraw transportu.
Niezbędne jest wdrożenie nowych rozwiązań kompetencyjnych pozwalających na przejęcie
dotychczasowych zadań, realizowanych z upoważnienia Ministra Infrastruktury przez Dyrektora
BOTM.
Działalność BOTM, jako gospodarstwa pomocniczego, ulega zakończeniu na podstawie
przepisów projektowanej ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym, a zatem będzie
konieczne dokonanie tzw. „likwidacji” z wyłączeniem art. 87 ust. 1 i art. 89 ust. 1 i 4 ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych.
Rozwiązania zawarte w art. 2 ust. 2 i 3 projektowanej ustawy są konsekwencją wyłączenia,
w art. 5 ust. 1 tego projektu, art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy
wprowadzające ustawę o finansach publicznych. Zgodnie z projektowanymi przepisami Główny
Inspektorat Transportu Drogowego – a nie Ministerstwo Infrastruktury, przy którym do dnia
31 grudnia 2010 r. będzie działało gospodarstwo pomocnicze (BOTM) – przejmuje prawa,
należności, zobowiązania, aktywa trwałe i inne składniki majątkowe tego gospodarstwa
pomocniczego. Ponadto, zgodnie z tymi przepisami, Główny Inspektorat Transportu Drogowego
będzie mógł regulować zobowiązania BOTM dotyczące 2010 r. i podlegające sfinansowaniu w
2011 r. ze środków zgromadzonych na rachunku BOTM na dzień 31 grudnia 2010 r., które – po
zamknięciu tego rachunku – zostaną przekazane na rachunek pomocniczy GITD. Z dniem