Rządowy projekt ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi

6) rozpoznanie kliniczne zakażenia lub choroby zakaźnej,
charakterystykę podstawowych objawów klinicznych,
okoliczności wystąpienia zakażenia, zachorowania lub
zgonu z powodu zakażenia lub choroby zakaźnej, ze
szczególnym uwzględnieniem czynników ryzyka, cha-
rakterystyki biologicznego czynnika zakaźnego oraz in-
ne informacje niezbędne do sprawowania nadzoru epi-
demiologicznego, zgodnie z zasadami współczesnej
wiedzy medycznej;
7) rodzaj biologicznego czynnika chorobotwórczego i jego
charakterystykę oraz inne informacje istotne dla spra-
wowania nadzoru epidemiologicznego, zgodnie z zasa-
dami współczesnej wiedzy medycznej.

4. Dane gromadzone w rejestrach zakażeń i zachorowań na
chorobę zakaźną, zgonów z powodu zakażenia lub choroby zakaźnej, ich po-
dejrzeń oraz przypadków stwierdzenia dodatniego wyniku badania laboratoryj-
nego są przekazywane w formie raportów o zakażeniach i zachorowaniach na
chorobę zakaźną, zgonach z powodu zakażenia lub choroby zakaźnej, ich po-
dejrzeniach oraz przypadkach stwierdzenia dodatniego wyniku badania labora-
toryjnego podmiotom, o których mowa w ust. 1, oraz krajowemu punktowi kon-
taktowemu wspólnotowego systemu wczesnego ostrzegania i reagowania oraz
krajowemu punktowi centralnemu do spraw Międzynarodowych Przepisów
Zdrowotnych, działającemu na podstawie odrębnych przepisów.
5.
Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze roz-
porządzenia:
1)
sposoby prowadzenia rejestrów zakażeń i zachorowań
na chorobę zakaźną, zgonów z powodu zakażenia lub
choroby zakaźnej, ich podejrzeń oraz przypadków
stwierdzenia dodatniego wyniku badania laboratoryj-
nego,
2) wzory i terminy przekazywania rejestrów zakażeń
i zachorowań na chorobę zakaźną, zgonów z powodu
45
zakażenia lub choroby zakaźnej, ich podejrzeń oraz
przypadków stwierdzenia dodatniego wyniku badania
laboratoryjnego i raportów o zakażeniach i zachoro-
waniach na chorobę zakaźną, zgonach z powodu za-
każenia lub choroby zakaźnej, ich podejrzeniach oraz
przypadkach stwierdzenia dodatniego wyniku badania
laboratoryjnego,
3) sposób prowadzenia rejestru zakażeń i zachorowań
na chorobę zakaźną, zgonów z powodu zakażenia lub
choroby zakaźnej, ich podejrzeń oraz przypadków
stwierdzenia dodatniego wyniku badania laboratoryj-
nego, udostępniania danych nim objętych oraz okres
ich przechowywania
– uwzględniając zakres i specyfikę działań prowadzonych
przez podmioty prowadzące nadzór epidemiologiczny, ko-
nieczność ochrony danych osobowych oraz zapewnienie
rozwiązań umożliwiających prowadzenie skutecznego nad-
zoru epidemiologicznego oraz współdziałania, o którym
mowa w art. 24 ust. 1.

Art. 31. 1. Główny Inspektor Sanitarny sporządza i publikuje krajowe
raporty liczbowe o zarejestrowanych zakażeniach, zachorowaniach i zgonach
na zakażenia i choroby zakaźne podlegających zgłoszeniu.
2. Główny Inspektor Sanitarny może zlecić opracowanie ra-
portu krajowego, o którym mowa w ust. 1, wskazanemu przez siebie podmioto-
wi.

Art. 32. 1. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny właściwy ze
względu na miejsce rozpoznania zakażenia, zachorowania na chorobę zakaźną
lub zgonu z powodu tych chorób lub uzyskania dodatniego wyniku badań w kie-
runku biologicznych czynników chorobotwórczych, niezwłocznie po otrzymaniu
46
zgłoszenia, o którym mowa w art. 27 ust. 1 lub art. 29 ust. 1 pkt 1, po rozpoczę-
ciu lub przeprowadzeniu dochodzenia epidemiologicznego, podejmuje czynno-
ści mające na celu ograniczenie szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych,
kierując się własną oceną stopnia zagrożenia dla zdrowia publicznego oraz wy-
tycznymi państwowego inspektora sanitarnego wyższego stopnia.
2. W przypadku podejrzenia epidemii, zagrożenia epidemią
lub wystąpienia choroby szczególnie niebezpiecznej i wysoce zakaźnej, pań-
stwowy powiatowy inspektor sanitarny ma obowiązek niezwłocznego zgłoszenia
tego faktu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu.

Art. 33. 1. W przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub
zachorowania na chorobę zakaźną, państwowy powiatowy inspektor sanitarny
może, w drodze decyzji, nakazać osobie podejrzanej lub osobie, u której rozpo-
znano zakażenie lub zachorowanie na chorobę zakaźną, poddanie się obo-
wiązkom wynikającym z art. 5 ust. 1.
2. W celu zapobieżenia szerzeniu się zakażenia lub choroby
zakaźnej państwowy powiatowy inspektor sanitarny może, w drodze decyzji:
1) nakazać osobie podejrzanej o zakażenie lub chorobę
zakaźną powstrzymanie się od wykonywania prac lub
przebywania w miejscach publicznych;
2) zakazać korzystania z wody przeznaczonej do spożycia
przez ludzi i na potrzeby gospodarcze, pochodzącej
z ujęć, co do których istnieje podejrzenie skażenia;
3) nakazać przeprowadzenie zabiegów sanitarnych;
4) wprowadzić czasowy zakaz wstępu do pomieszczeń
skażonych;
5) wprowadzić zakaz spożywania żywności podejrzanej
o skażenie, a w razie potrzeby, zarządzić jej zbadanie,
odkażenie, zniszczenie lub przeznaczenie do innych ce-
lów;
47
6) nakazać sekcję zwłok osoby zmarłej, u której rozpozna-
no lub podejrzewano chorobę zakaźną;
7) zakazać wykonywania sekcji zwłok ludzi i zwierząt, gdy
sekcja zwłok mogłaby prowadzić do zakażenia osób lub
skażenia środowiska, z wyjątkiem przypadku, gdy za-
chodzi podejrzenie popełnienia przestępstwa;
8) nałożyć inne, konieczne do ochrony zdrowia publiczne-
go, obowiązki i ograniczenia.
3. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 2, nadaje się rygor na-
tychmiastowej wykonalności.
4. W przypadku obiektów budowlanych pozostających pod
nadzorem Inspekcji Weterynaryjnej, decyzja, o której mowa w ust. 2, jest wy-
dawana po zasięgnięciu opinii powiatowego lekarza weterynarii.
5. Osoby z objawami choroby zakaźnej dotychczas nierozpo-
znanej w kraju mogą być poddawane obowiązkom, o których mowa w art. 5
ust. 1, na zasadach określonych w ust. 1-3.
6. Osoby zdrowe, które pozostawały w styczności z chorymi na
choroby zakaźne, mogą być poddane obowiązkowej kwarantannie lub nadzo-
rowi epidemiologicznemu na zasadach określonych w ust. 1-3.
7. W przypadku konieczności poddania izolacji lub kwarantan-
nie osób, o których mowa w ust. 5 i 6, wojewoda zapewnia warunki izolacji lub
kwarantanny przez zapewnienie odpowiednich pomieszczeń, wyposażenia oraz
skierowanie do pracy osób posiadających odpowiednie kwalifikacje.

Art. 34. 1. Obowiązkowej hospitalizacji podlegają:
1) osoby chore na gruźlicę w okresie prątkowania oraz
osoby z uzasadnionym podejrzeniem o prątkowanie;
2) osoby chore i podejrzane o zachorowanie na:
a) błonicę,
48
b) cholerę,
c) dur brzuszny,
d) dury rzekome A, B, C,
e) dur wysypkowy (w tym choroba Brill-Zinssera),
f) dżumę,
g) grypę H7 i H5,
h) nagminne porażenie dziecięce oraz inne ostre pora-
żenia wiotkie, w tym zespół Guillain-Barré,
i) ospę prawdziwą,
j) zespół ostrej niewydolności oddechowej (SARS),
k) tularemię,
l) wąglik,
m) wściekliznę,
n) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu,
o) wirusowe
gorączki krwotoczne, w tym żółtą gorączkę.
2. Osoby zdrowe, które pozostawały w styczności z chorymi
na cholerę, dżumę płucną, ospę prawdziwą, wirusowe gorączki krwotoczne
oraz zespół ostrej niewydolności oddechowej (SARS), podlegają obowiązkowej
kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu, przez okres nie dłuższy niż:
1) 5 dni – w przypadku cholery,
2) 6 dni – w przypadku dżumy płucnej,
3) 21 dni – w przypadku ospy prawdziwej,
4) 21 dni – w przypadku wirusowych gorączek krwotocz-
nych,
5) 10 dni – w przypadku zespołu ostrej niewydolności od-
dechowej (SARS)
– licząc od ostatniego dnia styczności.
49