Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości

jednostek, w których nie funkcjonują organy zarządzające, z kręgu beneficjentów
pomocy były wykluczone podmioty, w których wspólnicy (jako mający bezpośredni
wpływ na jego funkcjonowanie) zostali skazani prawomocnie za przestępstwa określone
w ustawie. Tam, gdzie organy zarządzające funkcjonują, szczególnej weryfikacji
podlegają tylko członkowie organów zarządzających. Jednakże, zgodnie z literalną
wykładnią tego przepisu, w przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością
przesłanki wykluczenia badane są zarówno wobec członków zarządu, jak i wspólników.
Wzorem ustawy – Prawo zamówień publicznych, proponuje się zatem, aby w
przypadku osób prawnych, w tym spółek kapitałowych, badaniu pod kątem karalności
za określone przestępstwa byli objęci jedynie członkowie organów zarządzających, co
zrówna sytuację prawną spółek kapitałowych i osobowych, ubiegających się o wsparcie
lub pożyczkę z Agencji.
W celu poszerzenia kręgu potencjalnych beneficjentów wsparcia przeznaczonego dla
przedsiębiorców dotkniętych kryzysem projekt zmian zakłada dodanie w art. 6b ust. 3a,
który wyłącza zakaz udzielania wsparcia lub pożyczki podmiotom posiadającym
zaległości z tytułu należności publicznoprawnych (o którym mowa w art. 6b ust. 3 pkt 3
lit. a) w odniesieniu do przedsiębiorców ubiegających się lub otrzymujących wsparcie
lub pożyczkę na dostosowanie działalności do zmieniających się warunków rynkowych,
w szczególności wywołanych kryzysem gospodarczym i finansowym. Wsparciem będą
mogli być objęci tylko przedsiębiorcy, którzy zawarli porozumienie w sprawie spłaty
zadłużenia i terminowo spłacają raty lub korzystają z odroczenia terminu płatności
zobowiązań publicznoprawnych.
Wyłączenie to jest uzasadnione charakterem wsparcia. Odbiorcami wsparcia będą
przedsiębiorcy, którzy nie byli zagrożeni w dniu 1 lipca 2008 r., ale którzy stali się
zagrożonymi po tym dniu w wyniku światowego kryzysu finansowego i gospodarczego,
zgodnie z treścią komunikatu Komisji – Tymczasowe wspólnotowe ramy prawne
w zakresie pomocy państwa ułatwiające dostęp do finansowania w dobie kryzysu
finansowego i gospodarczego.
Nie przewiduje się udzielania pomocy finansowej przedsiębiorcom
poszkodowanym w wyniku klęski żywiołowej, którzy mają zaległości z tytułu
należności publicznoprawnych. Pomoc ta będzie miała charakter pomocy doraźnej,
udzielanej przedsiębiorcom, którzy w momencie wystąpienia zdarzenia losowego,

6
w wyniku którego stracili możliwość prowadzenia działalności, nie znajdowali się
w trudnej sytuacji ekonomicznej.
Dodanie w art. 6b w ust. 3 w pkt 4 kolejnej przesłanki wykluczającej otrzymanie
wsparcia lub pożyczki przez podmiot zbiorowy, wobec którego sąd orzekł zakaz
korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami
publicznymi, jest logiczną konsekwencją art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia
28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny
zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.). Brak takiego
przepisu w obecnej ustawie stwarza ryzyko ubiegania się o wsparcie lub pożyczkę przez
takie podmioty, przy braku podstaw do odmowy udzielenia pomocy finansowej przez
Agencję. Podobne, kompleksowe uregulowanie skutków orzeczenia kary dodatkowej
zakazu ubiegania się o zamówienie publiczne wprowadzono w art. 24 ust. 1 pkt 9
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r.
Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.).
Proponowane zmiany art. 6d ustawy o PARP wynikają z doświadczeń związanych
z przeprowadzeniem przez PARP w 2008 r. konkursów na pełnienie roli Regionalnych
Instytucji Finansujących (RIF) oraz z realizacją przez RIF zadań zleconych przez
Agencję w okresie programowania 2007 – 2013. Celem ogólnym zmian jest
uelastycznienie systemu wyboru instytucji pełniących rolę RIF oraz usankcjonowanie
wagi efektywności finansowej i ekonomicznej ich funkcjonowania.
Zmiana art. 6d ust. 2 pkt 1 obowiązującej ustawy ma na celu umożliwienie pełnienia
roli RIF instytucjom, które na cele związane z zadaniami realizowanymi przez PARP
przeznaczają co najmniej część zysku. Jednocześnie nowe brzmienie przedmiotowego
przepisu zabezpiecza przed sytuacją, w której zysk byłby przekazywany na kapitały
i fundusze, a następnie dokonywano by wypłat z tych funduszy. Przepis wyraźnie
zakazuje dzielenia między członków środków zgromadzonych w ramach kapitałów lub
funduszy. Uzasadnieniem tej zmiany jest fakt, iż instytucje pełniące rolę RIF powinny
działać zgodnie z zasadą not-for-profit, a więc nie mogą dzielić środków między
członków.
Zmiana art. 6d ust. 3 i 6 obowiązującej ustawy ma na celu umożliwienie PARP
przeprowadzania konkursów na pełnienie roli RIF przez jedną instytucję na terenie
więcej niż jednego województwa. Wówczas instytucja wybrana w konkursie pełniłaby

7
rolę RIF na obszarze większym niż jedno województwo. Wśród 16 RIF funkcjonuje
kilka o bardzo niewielkiej skali realizowanych zadań. Zmniejszenie liczby RIF przy
jednoczesnym zwiększeniu obszaru, na jakim pełnią swoją rolę, przyczyni się do
podniesienia efektywności kosztowej całej sieci RIF.
Celem zmiany art. 6d ust. 5 obowiązującej ustawy jest umożliwienie PARP
wypowiedzenia umów zawartych z RIF w innych uzasadnionych przypadkach niż tylko
zastrzeżenia do realizacji zadań zleconych, na przykład w przypadku bardzo małej skali
realizowanych zadań w stosunku do kosztów utrzymywania RIF, a zatem – braku
efektywności finansowej.
W art. 12 ust. 1 pkt 1 projekt wprowadza zmianę, zgodnie z którą do zadań Rady
Nadzorczej PARP będzie należało nie tylko opiniowanie projektów rocznych planów
działania i projektów planów finansowych Agencji, ale także projektów zmian tych
planów.
W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2010 r. ustawy z dnia 27 sierpnia
2009 r. o finansach publicznych, w art. 15 w ust. 2 proponuje się wprowadzenie zmian
polegających na wykreśleniu z katalogu przychodów Agencji dotacji rozwojowych oraz
dostosowaniu w ust. 2 pkt 1 lit. a terminologii do tej, która jest stosowana w ustawie
o finansach publicznych.
Proponowana zmiana w art. 15 ust. 2 pkt 6 ma na celu dostosowanie tego przepisu do
zmiany przepisów ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach
udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2003 r. Nr 174,
poz. 1689, z późn. zm.).
Dodanie w art. 15 ust. 7a ma na celu umożliwienie utrzymania przez Agencję udziałów
w spółce Regionalne Fundusze Inwestycji Sp. z o.o., nabytych ze środków funduszy
przedakcesyjnych przez okres 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej.
RFI Sp. z o.o. w Łodzi zostało utworzone ze środków otrzymanych z Komisji
Europejskiej. RFI jest funduszem, który stanowi szansę dla firm, posiadających
interesujący produkt (usługę) i sprawnie działający zarząd, ale ze względu na krótką
historię działania lub ilość potrzebnego kapitału własnego niemających zdolności
kredytowej. PARP nie dysponowała 3-letnim okresem na sprzedaż udziałów w RFI.
Udziały były nabyte za środki UE i bez jej zgody nie mogły być sprzedane. Po
podpisaniu Memorandum Finansowego w drugiej połowie 2008 r. między Rządem

8
Rzeczypospolitej Polskiej a Komisją Europejską, PARP podjęła działania zmierzające
do sprzedaży udziałów RFI. Zgodnie z zaleceniem Ministerstwa Skarbu Państwa
udziały miały być sprzedane po cenie rynkowej, na którą w ofercie publicznej nie było
chętnych. Wyczerpując wszystkie możliwości zbycia udziałów (oferta publiczna,
przekazanie nieodpłatne bądź za symboliczną cenę), PARP wystąpiła o przejęcie
udziałów przez Ministra Skarbu Państwa, który w dniu 2 listopada 2009 r. wyraził na to
zgodę. Jednak do czasu dokonania tego przejęcia jest zasadne umożliwienie Agencji
posiadania przedmiotowych udziałów. Ponadto art. 49 ustawy z dnia 27 sierpnia
2009 r. o finansach publicznych dopuszcza możliwość odmiennego uregulowania
ustawą kwestii posiadania udziałów lub akcji w spółkach przez jednostki sektora
finansów publicznych.
Proponuje się również wprowadzenie zmian w przepisach dotyczących umarzania
należności i wierzytelności Agencji, które uwzględniają dotychczasowe doświadczenia
w stosowaniu instytucji umarzania należności i pozwolą na jej bardziej elastyczne
stosowanie, co jest szczególnie istotne w czasie obserwowanego spowolnienia
gospodarczego.
Ustawa z dnia 8 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz
niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 249, poz. 1832) wprowadziła możliwość umarzania
określonych należności pieniężnych, odroczenia terminu ich spłaty lub rozłożenia
płatności całości lub części tych należności na raty, w drodze decyzji uprawnionych
organów lub na podstawie przepisów prawa cywilnego. Jednakże powyżej wskazane
rozwiązania nie mają zastosowania do należności dochodzonych przez Agencję
w toczących się postępowaniach sądowych i egzekucyjnych, a wynikających z umów
zawartych w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost konkurencyjności
przedsiębiorstw i Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich.
Oznacza to, że umarzanie należności z tytułu pomocy udzielanej w ramach tych
programów jest niemożliwe. W świetle dopuszczenia w ustawie z dnia 27 sierpnia
2009 r. o finansach publicznych umarzania należności o podobnym charakterze,
a pochodzących np. z funduszy strukturalnych z perspektywy finansowej 2007 – 2013,
jest również celowe umożliwienie zastosowania takiego rozwiązania w przypadku
środków nieobjętych nowelą ustawy o finansach publicznych, a pochodzących
z funduszy strukturalnych na lata 2004 – 2006. Wykluczenie możliwości umarzania
należności pochodzących z tych akurat środków nie ma żadnego uzasadnienia.

9
W ramach środków, z których jest dopuszczalne umarzanie należności i wierzytelności
Agencji, do dnia 30 września 2009 r. decyzją Prezesa PARP zostały umorzone
należności przypadające od pięciu dłużników na łączną kwotę 19
199,78 zł.
We wszystkich przypadkach przyczyną umorzenia był fakt, że należności nie udało się
odzyskać w wyniku przeprowadzonego postępowania upadłościowego. Ponieważ
obecnie obowiązujące przepisy nie pozwalają na umarzanie należności we wszystkich
uzasadnionych przypadkach, jest konieczne wprowadzenie w tym zakresie zmian
w ustawie.
Przyznanie Prezesowi PARP prawa do umarzania należności Agencji (oraz odraczania
lub rozkładania na raty) stanowi analogiczne uprawnienie do tego, które zostało zawarte
w ustawie z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
(Dz. U. Nr 98, poz. 634, z późn. zm.), która w art. 25 daje możliwość umarzania
wierzytelności przysługujących tej Agencji.
Ponadto umarzanie przez Agencję należności w ramach SPO WKP i SPO RZL nie
stanowi wyjątku w stosunku do innych programów i instytucji uczestniczących
w systemie wdrażania. Należności powstałe w ramach perspektywy finansowej

2007 – 2013 mogą być umarzane zgodnie z przepisami ordynacji podatkowej, do której
odsyła art. 211 ust. 5 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych,
natomiast nie mają do nich zastosowania przepisy art. 42 tej ustawy.
Analogiczne rozwiązanie w odniesieniu do należności budżetowych o charakterze
publicznoprawnym przewiduje art. 67 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych, który odsyła do przepisów ordynacji podatkowej. Z kolei zgodnie z art. 55
tej ustawy należności pieniężne o charakterze cywilnoprawnym mogą być umarzane,
ale tylko w sytuacji, gdy przypadają organom administracji rządowej, państwowym
jednostkom budżetowym i państwowym funduszom celowym (a także na zasadach
określonych w art. 59 jednostkom samorządu terytorialnego).
Z kolei w odniesieniu do programów realizowanych na podstawie ustawy
o Narodowym Planie Rozwoju mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 30 czerwca
2005 r. w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 8 grudnia 2006 r.
o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (co potwierdza
również art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające
ustawę o finansach publicznych). Przepisy te pozwalają, zgodnie z art. 42 ustawy z dnia

10