Poselski projekt ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia

O p i n i a
Federacji Związków Zawodowych Pracowników
Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej
do poselskiego projektu ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia
Federacja Związków Zawodowych Pracowników Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej
przeprowadziła szerokie konsultacje społeczne wśród członków zrzeszonych w FZZPOZ i PS
do poselskiego projektu ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia Klubu Parlamentarnego
Platforma Obywatelska. Wynikiem konsultacji społecznych jest przedłożona poniżej opinia
do przedmiotowego projektu:
1. Na wstępie niniejszej opinii – Federacja po raz kolejny podkreśla, iż negatywnie odnosi
się do trybu konsultacji społecznych poselskich projektów ustaw przekazanych do
zaopiniowania przez Zastępcę Szefa Kancelarii Sejmu RP w formie projektów poselskich, a
nie rządowych. Tryb takich konsultacji był przez nas kwestionowany również wobec
pozostałych projektów ustaw sygnowanych jako inicjatywy poselskie, a nie rządowe. W tym
miejscu wyrażamy jedynie nadzieję, iż w przyszłości kolejne projekty ustaw rekomendowane
przez ministra właściwego do spraw zdrowia do dalszych prac w Parlamencie będą również
miały poparcie całego rządu.
2. Analizując zagadnienia związane z problematyką standardów jakości w zakresie udzielenia
świadczeń zdrowotnych w ochronie zdrowia wydaje się zasadne by rozpatrywać je zarówno
w kontekście zewnętrznego systemu standardów jakości świadczeń zdrowotnych (czyli
akredytacji o której stanowi niniejszy projekt ustawy) jak też wewnętrznego systemu
zarządzania jakością w placówkach ochrony zdrowia (o których mowa w innych projektach)
w celu m.in. zachowania kompatybilności tych przepisów w odrębnych aktach prawnych.
Kwestie związane z wewnętrznym systemem zarządzania jakością w stacjonarnych
zakładach opieki zdrowotnej zostały poruszone w innych projektach ustaw przekazanych w
drodze konsultacji społecznych m. in.:
a) w projekcie ustawy – Przepisy wprowadzające ustawy z zakresu ochrony zdrowia, poprzez
wyłączenie w art. 1 punktu 5) odnoszącego się do daty wejścia w życie art. 35 zawartego w
projekcie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (1 stycznia 2010r.), a dotyczącego
obowiązku prowadzenia wewnętrznego systemu zarządzania jakością w stacjonarnych
zakładach opieki zdrowotnej.
b) w projekcie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, we wspomnianym powyżej art.35
dotyczącym obowiązku prowadzenia wewnętrznego systemu zarządzania jakością w
1
stacjonarnych zoz, przy czym artykuł ten jest bardzo ogólnikowy i nie zawiera żadnych
odniesień do projektowanej ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia.
3. Nie ulega wątpliwości, iż problematyka dotycząca akredytacji w ochronie zdrowia jest
nierozerwalnie związana z materią funkcjonowania zakładu opieki zdrowotnej. Obszar
stanowiący przedłożenie niniejszego projektu ustawy, poszerzony o szczegółowe elementy
regulujące zasady i tryb akredytacji podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych – w
ocenie Federacji nie powinien być wyłączony z ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.
Podzielamy pogląd przyświecający projektodawcom, iż zasadne jest, by część regulacji
zawartych w obowiązującej ustawie o zakładach opieki zdrowotnej wyłączyć jako odrębne
ustawy, niemniej jednak w przypadku problematyki dotyczącej akredytacji w ochronie
zdrowia nie dostrzegamy takiego uzasadnienia.
4. Analizując całościową koncepcję przeprowadzania zewnętrznej akredytacji jakości świadczeń
zdrowotnych w ochronie zdrowia zaprezentowaną w projekcie ustawy, w kontekście
założenia opartego na fakultatywności akredytacji, skutków finansowych obciążających
środki publiczne pochodzące z budżetu ministra właściwego do spraw zdrowia oraz
niejasnych (niesprecyzowanych w projekcie ustawy) ,,korzyści” dla danej jednostki z
faktu posiadania certyfikatu akredytacyjnego – Federacja ZZPOZ i PS stawia
fundamentalne pytanie o zasadność konstruowania systemu zewnętrznej jakości
świadczeń zdrowotnych w takim kształcie.
Federacja ZZPOZ i PS co do zasady popiera ideę akredytacji zakładów opieki
zdrowotnej w zakresie jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych niemniej jednak
powstaje wątpliwość czy istnieje potrzeba i konieczność tak znacznego rozbudowania
,,aparatu akredytacyjnego” i czy akredytacja nie powinna być realizowana w oparciu o
istniejące już instytucje akredytacyjne (w szczególności Centrum Monitorowania
Jakości w ochronie Zdrowia).
Ponadto zwraca uwagę, iż w procedurze oceniającej podmiot udzielający świadczeń
zdrowotnych pod względem spełniania standardów dokonuje tzw .,,osoba uprawniona”.
Projekt poza przywilejami czy zadaniami tej osoby tej osoby nie precyzuje w sposób
szczególny jej kwalifikacji – czy w związku z tym jest to każda osoba upoważniona przez
ośrodek akredytacyjny?
2
5. Należy wziąć pod uwagę, iż projekt ustawy generuje bardzo znaczące koszty dla budżetu
państwa w budżecie ministra właściwego do spraw zdrowia poprzez: finansowanie m.in.
Rady Akredytacyjnej przy ministrze właściwym do spraw zdrowia, dodatkowego etatu w
Ministerstwie Zdrowia na realizację zadań wynikających z procedurą wydawania i
rozpatrywania certyfikatów akredytacyjnych oraz kosztów osób uczestniczących w
procedurze oceniającej.
Zasadne jest postawienie w tym miejscu pytania: czy akredytacja oparta na
zasadzie dobrowolności powinna odbywać się kosztem (niebagatelnych) środków
publicznych z budżetu ministra właściwego do spraw zdrowia?
6. Odnośnie koncepcji zawartej w projekcie ustawy co do powoływania Rady Akredytacyjnej
– zdaniem Federacji należałoby zastanowić się nad koniecznością jej powoływania. Zakres
większości zadań związanych z trybem akredytacji, począwszy od przeprowadzania
procedury oceniającej aż po nadanie certyfikatu akredytacyjnego - należy i tak do
kompetencji ośrodka akredytacyjnego czyli jednostki podległej ministrowi właściwemu do
spraw zdrowia w zakresie monitorowania jakości świadczeń zdrowotnych.
• wyrażamy wątpliwości czy Rada Akredytacyjna powinna opracowywać standardy
jakości (art. 2 ust. 1) - czy nie powinna tego robić jednostka akredytacyjna w zakresie
monitorowania jakości, o której mowa powyżej ? Wydaje się to tym bardziej uzasadnione, że
cała obsługa organizacyjna i techniczna funkcjonowania Rady spoczywa na ośrodku
akredytacyjnym (art. 9 ust.4).
• funkcjonowanie i działalność Rady generuje znaczące koszty dla budżetu (art. 9) i
wzbudza pytania o zasadność przyznawania wysokości 40% miesięcznego wynagrodzenia
średnio za jedno posiedzenie w miesiącu dla każdego z członków Rady.
• nieprecyzyjnie określono skład Rady w kontekście ilości osób powoływanych spośród 8
osób przez samorządy zawodowe i organizacje wymienione w projekcie jako ,,organizacje
społeczne, których działalność statutowa polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych i
funkcjonowaniu podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych (bliżej nieokreślone
organizacje).
• niezrozumiały w intencji jest np. jeden z obowiązków nakładanych na członków Rady co do
przekazywania oświadczenia zawierającego m.in. dane o darowiznach
(art. 7 ust. 1 pkt. 4) otrzymywanych od podmiotów krajowych lub zagranicznych (szczegóły
w projekcie). Ten sam obowiązek dotyczy też współmałżonka członka Rady (art. 7 ust. 2).
3
Federacja ZZPOZ i PS wnioskuje o rozważenie zasadności rozpatrywania koncepcji
systemu zewnętrznej kontroli jakości świadczeń przez podmioty udzielające tych
świadczeń w wersji zaproponowanej w projekcie ustawy, w szczególności regulacji
związanych z powołaniem i funkcjonowaniem Rady Akredytacyjnej, m.in. z uwagi na
wskazane powyżej wątpliwości, powtarzanie kompetencji dotychczasowego ośrodka
akredytacyjnego i znaczne koszty regulacji dla finansów publicznych.
Z poważaniem
/Urszula Michalska/
4