Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw

54

zwolnienia te zostały uregulowane kompleksowo w ust. 2 art. 118. Jednocześnie w przed-
miotowej nowelizacji zrezygnowano od uzależnienia zwolnienia z oznaczania znakami
akcyzy od zwolnienia z należności celnych w przypadku importu wyrobów akcyzowych
objętych obowiązkiem oznaczania. Uzasadnieniem jest to, że znaki akcyzy powiązane są
z podatkiem akcyzowym, a ich obecność na wyrobie akcyzowym świadczy co najmniej
o zadeklarowaniu podatku akcyzowego od tego wyrobu, zatem zasadne jest powiązanie
zwolnienia z obowiązku oznaczania znakami akcyzy jedynie ze zwolnieniem od akcyzy,
niezależnie od zwolnienia od należności celnych.
W art. 2 ust. 1 pkt 4 i 5, art. 30 ust. 9 pkt 2, art. 32 ust. 10, art. 36 ust. 6, art. 39 ust. 1 pkt 2,
art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. c i ust. 2 pkt 3 – 5, art. 42 ust. 1 pkt 7 i 8, ust. 2 i ust. 4 pkt 3, art. 43
ust. 2 pkt 5, art. 55 ust. 3, art. 69 ust. 3, art. 82 ust. 3 pkt 2 i 3 i ust. 4 pkt 2, art. 94 ust. 5,
art. 104 ust. 6, art. 110 ust. 1 pkt 2 i 5, ust. 5 i 8, art. 113 ust. 1 pkt 1 oraz art. 119 ust. 1 pkt 2
ogólną normą, wyrazy: „Wspólnoty Europejskiej” zastąpiono wyrazami: „Unii Europejskiej”;
Art. 119 ust. 2 – dotychczasowe brzmienie upoważnienia dla ministra właściwego do spraw
finansów publicznych do określenia zwolnień z obowiązku oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy przewidywało obligatoryjne określenie warunków i trybu stosowania
wszystkich zwolnień. Tymczasem określenie warunków i trybu stosowania zwolnień z obo-
wiązku oznaczania znakami akcyzy w rozporządzeniu wykonawczym ograniczało się i zara-
zem było możliwe tylko w stosunku do wyrobów akcyzowych przeznaczanych na targi,
salony itp. W stosunku do pozostałych wyrobów akcyzowych zwolnionych z obowiązku
oznaczania znakami akcyzy nie określono warunków i trybu stosowania zwolnień z uwagi na
to, że niespełnienie warunków zwolnienia nie skutkowałoby oznaczeniem wyrobu z powodu
braku wzorów znaków akcyzy na te wyroby. Dotyczy to m.in. cygar, cygaretek, piwa czy
produktów rafinacji ropy naftowej. Wyroby te zwolnione są czasowo bez określenia żadnych
dodatkowych warunków. Jednocześnie w przypadku podjęcia decyzji, że po upływie okresu,
na jaki zwolnienie zostało wprowadzone, zwolnienie to nie będzie kontynuowane, niezbędne
byłoby opracowanie wzorów znaków akcyzy na te wyroby. Z uwagi na powyższe zaszła
konieczność znowelizowania art. 119 ust. 2 w taki sposób, aby z tego przepisu wyraźnie
wynikała możliwość, a nie konieczność określenia przez ministra właściwego do spraw
finansów publicznych warunków i trybu stosowania zwolnień wyrobów akcyzowych
z obowiązku oznaczania znakami akcyzy.
Art. 125 ust. 1a (implementacja) – nowelizacja art. 125 poprzez dodanie ust. 1a jest
konsekwencją wprowadzenia instytucji zarejestrowanego wysyłającego. Za pośrednictwem


55

tego podmiotu wyroby akcyzowe importowane są obejmowane procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, co w świetle przepisów regulujących oznaczanie wyrobów akcyzowych znakami
akcyzy oznacza, że wyroby te mogą być importowane bez ich uprzedniego oznaczenia
znakami akcyzy, a znaki akcyzy powinny być naniesione na opakowania jednostkowe
najpóźniej przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Jednocześnie możliwy
jest również import i objęcie procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych
oznaczonych znakami akcyzy w państwie trzecim. Znaki akcyzy na te wyroby może pobrać
importer, podmiot prowadzący skład podatkowy, do którego będą wprowadzane w pro-
cedurze zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe, i oznaczyć nimi wyroby, albo
właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3. Przepisy nie narzucają,
który z ww. podmiotów powinien pobrać i nanieść znaki akcyzy. Wyrób nie może być
natomiast wyprowadzony z procedury zawieszenia poboru akcyzy bez jego oznaczenia.
Konsekwencją dowolności wyboru podmiotu może być to, że jeżeli podmiot, który pobrał
i naniósł znaki na wyrób, nie będzie podatnikiem akcyzy od tego wyrobu, nie będzie miał
możliwości rozliczenia wartości podatkowych znaków akcyzy.
Art. 125 ust. 3 i 6 – zmiana w ust. 3 polega na określeniu w przepisach ustawowych terminu
składania wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy. Konsekwencją tego jest rezygnacja
z zawartego w ust. 6 upoważnienia ministra właściwego do spraw finansów publicznych do
określania tego terminu w drodze rozporządzenia.
Art. 125 ust. 4 i 4a – w związku z wprowadzeniem do ustawy o podatku akcyzowym z dnia
6 grudnia 2008 r. nowej regulacji w zakresie znaków akcyzy, mającej na celu zapobieżenie
tworzeniu tzw. nadmiernych zapasów wyrobów tytoniowych, pojawiło się niebezpieczeństwo,
iż podatnicy nie będą odbierać znaków akcyzy, które zamówili we wstępnym zamówieniu,
ponieważ wiedzą, iż nie wykorzystają ich przed upływem rocznego terminu ich ważności.
Przy aktualnym brzmieniu przepisów koszty takiego postępowania ponosiłby Skarb Państwa.
W związku z powyższym, w ust. 4 wprowadzono ostateczny termin zmiany wstępnego
zapotrzebowania na znaki akcyzy, ustalając ten termin tak, aby zmiany zapotrzebowania
następowały odpowiednio wcześniej przed końcem roku kalendarzowego i określając go na
dzień 31 sierpnia danego roku. Jednocześnie zastrzeżono, iż ostateczna zmiana wstępnego
zapotrzebowania na znaki akcyzy jeżeli jest składana po dniu 1 sierpnia danego roku
kalendarzowego, nie może przekraczać 2 % ilości zamówienia zawartego w ostatniej zmianie
wstępnego zapotrzebowania, a jeżeli takiej zmiany nie było – we wstępnym zapotrzebowaniu.


56

W ust. 4a wprowadzono nową regulację, na mocy której koszty nieodebrania znaków akcyzy
będą ponosili podatnicy, a nie Skarb Państwa.
Art. 126 ust. 2 pkt 6 lit. b i c (implementacja) – nowelizacja art. 126 ust. 2 pkt 6 lit b i c
polega na zastąpieniu wyrażenia „zarejestrowany handlowiec i niezarejestrowany han-
dlowiec” wyrażeniem „zarejestrowany odbiorca” i jest konsekwencją nowego zdefiniowania
podmiotów. Patrz uzasadnienie do art. 2 ust. 1 pkt 13.
Art. 126 ust. 6 pkt 4 – poszerzono zakres spraw, do których uregulowania upoważniony jest
minister właściwy do spraw finansów publicznych, poprzez dodanie pkt. 4 upoważniającego
do określenia w rozporządzeniu kosztów wytworzenia legalizacyjnych znaków akcyzy. Jest to
konsekwencja dodanego art. 126 ust. 4a.
Art. 127 ust. 3 – zmiana ma charakter redakcyjny.
Art. 129 pkt 1 i 2 – nowelizacja art. 129 pkt 1 i 2 jest wynikiem tego, że obowiązujący przepis
wskazuje na odrębność wniosków, a mianowicie występowanie wniosku o wydanie znaków
akcyzy, wniosku o sprzedaż znaków akcyzy i wniosku o wydanie upoważnień. Tymczasem
rozporządzenie wykonawcze określa jeden wzór wniosku, który obejmuje wszystkie żądania,
a sprecyzowanie żądania podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy następuje poprzez wypełnienie przez niego konkretnych pól wniosku. Należy
także zwrócić uwagę, że wzór, który określa wniosek o wydanie albo sprzedaż znaków
akcyzy, obejmuje także wniosek o wydanie upoważnienia. Ponieważ odbiór znaków akcyzy
następuje zawsze na podstawie upoważnienia, musi być ono wydane jednocześnie z decyzją
w sprawie wydania albo sprzedaży znaków akcyzy. W praktyce więc złożenie wniosku
o wydanie, albo sprzedaż znaków akcyzy oraz o wydanie upoważnień następuje jednocześnie.
Stąd praktycznym rozwiązaniem jest skumulowanie obydwu wniosków w jednym wzorze.
Ponadto wydanie upoważnienia do odbioru znaków akcyzy nie jest możliwe bez wydania
decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków akcyzy, która określa, jakie znaki akcyzy
będzie odbierał podatnik.
Art. 130 ust. 4 – nowelizacja art. 130 ust. 4 polega na rozszerzeniu katalogu podmiotów,
którym właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, może na zasadzie
odstępstwa od ogólnej reguły „zakazu przekazywania znaków akcyzy” przekazać znaki
akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych.
Art. 131 ust. 1 – zmiana ma charakter doprecyzowujący i skutkuje tym, że w przypadku
wyrobów stanowiących własność właściciela, o którym mowa w art. 13 ust. 3, obowiązany do


57

prowadzenia ewidencji jest skład podatkowy na terytorium kraju tylko wtedy, gdy ww.
właściciel przekazał mu znaki akcyzy w celu ich naniesienia na opakowania jednostkowe
wyrobów akcyzowych. Oznacza to, że skład podatkowy prowadzi ewidencję znaków akcyzy
ww. właściciela tylko wtedy, gdy oznacza wyroby akcyzowe należące do tego właściciela.
W przeciwnym przypadku nie ma czego ewidencjonować, gdyż nie otrzymuje znaków akcyzy
do naniesienia. Zastrzeżenie, że obowiązek prowadzenia ewidencji znaków akcyzy prze-
kazanych przez właściciela dotyczy składów podatkowych na terytorium kraju wynika z tego,
że do prowadzenia ewidencji polskich znaków akcyzy nie można zobowiązać składów
podatkowych działających poza terytorium kraju.
Art. 132 ust. 2 – nowelizacja polega na rozszerzeniu katalogu podmiotów, od których
w zależności od sytuacji właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3,
powinien otrzymać rozliczenie przekazanych w celu naniesienia na opakowania jednostkowe
znaków akcyzy. Rozszerzenie to nastąpiło o podmiot mający siedzibę na terytorium państwa
trzeciego, w przypadku gdyby wyroby ww. właściciela były oznaczane w państwie trzecim.
Art. 132 ust. 4 – nowelizacja tego przepisu polega na zastąpieniu wyrażenia „znaki akcyzy
niewykorzystane” wyrażeniem „znaki akcyzy, które nie będą wykorzystywane do oznaczania
wyrobów akcyzowych”. Przepis w obowiązującym brzmieniu budzi wątpliwości, co zrobić w
przypadku, gdy podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych otrzymał od
podmiotu zagranicznego niewykorzystane znaki akcyzy i chciałby je przekazać innemu
podmiotowi zagranicznemu do oznaczenia wyrobów akcyzowych, tymczasem przepis
nakazuje ich zwrot. W praktyce oznacza to zwrot znaków akcyzy do urzędu celnego,
a następnie wystąpienie z wnioskiem o kolejne znaki, podczas gdy niewykorzystane znaki
mogłyby być użyte do oznaczenia kolejnej partii wyrobów, w przypadku gdy nie koliduje to z
terminem ważności znaków. Doprecyzowanie drugiej części zdania w art. 132 ust. 4 jest
związane z brzmieniem znowelizowanego art. 130 ust. 4 i art. 131 ust. 1, jak również wynika
z faktu, że zwrot niewykorzystanych znaków akcyzy może nastąpić jedynie od podmiotu,
który oznaczał wyroby akcyzowe właściciela, o którym mowa w art. 13 ust. 3, a nie od
każdego składu magazynowego, w którym znajdują się wyroby akcyzowe właściciela, na co
wskazuje obecne brzmienie przepisu.
Art. 134 ust. 1 – zmiana ma charakter wyłącznie porządkujący. Doprecyzowuje, że w przy-
padku wprowadzenia nowego wzoru znaku akcyzy zwrotowi podlegają dotychczasowe wzory
znaków. Wynika to z całokształtu przepisu, niemniej jednak uznano, że właściwym będzie
doprecyzowanie zapisu ze względu na uwagi zgłaszane w tym zakresie. Ponadto zapis został


58

ujednolicony pod względem zastosowania liczby pojedynczej w sformułowaniu „nowy wzór
znaku akcyzy”.
Art. 135 ust. 1 – przepis dotyczy przysługującego zwracającemu niewykorzystane i nieuszko-
dzone znaki akcyzy prawa do zwrotu kwot stanowiących odpowiednio wartość podatkowych
znaków akcyzy lub należności za legalizacyjne znaki akcyzy. Zgodnie z nowym brzmieniem
zwrot wpłaconych kwot będzie pomniejszony o koszty ich wytworzenia.
Art. 136 ust. 8 – zmiana ma charakter doprecyzowujący, w zakresie terminu, po upływie
którego nie przysługuje zwrot określonych w przepisie kwot.
Art. 136 ust. 9 – uprawnienie do wydania decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków
akcyzy na wyroby tytoniowe z nadrukowanym rokiem wytworzenia, odpowiadającym
następnemu rokowi kalendarzowemu i wydania upoważnienia do odbioru tych znaków
akcyzy oraz wydania znaków przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego
rokowi wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach, zostało obwarowane
warunkiem odebrania znaków akcyzy, o których mowa w art. 125 ust. 4, lub w przypadku ich
nieodebrania – wpłacenia kwot na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy
II. Art. 2 projektu – zmiany w ustawie – Prawo o ruchu drogowym
art. 72 ust. 1 pkt 6a i ust. 1b – w wyniku zmiany rozszerzony zostanie katalog pojazdów, dla
których wymagany jest dokument potwierdzający zapłatę akcyzy. Dla pojazdów rodzaju
„samochodowy inny” podrodzaj „czterokołowiec” lub podrodzaj „czterokołowiec lekki”
wymagany będzie dokument potwierdzający zapłatę, brak obowiązku zapłaty lub zwolnienie
z akcyzy. Zgodnie z przepisami ustawy – Prawo o ruchu drogowym rejestracji podlegają
quady posiadające świadectwo homologacji L7e oraz L6e, o którym mowa w rozporządzeniu
Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności
organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów
dokumentów w tych sprawach (Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968). Rozszerzono także katalog
dokumentów, na podstawie których dokonuje się rejestracji samochodów o oświadczenie
wyspecjalizowanego salonu, że posiada kopię dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na
terytorium kraju lub dokument potwierdzający brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium
kraju, zgodnie ze zmianą art. 109.
III. Art. 3 projektu – zmiany w ustawie – Kodeks karny skarbowy:
Art. 53 § 30c – z uwagi na fakt, iż uchyla się art. 108 ustawy o podatku akcyzowym, który
nakłada obowiązek składania informacji podsumowujących za okresy kwartalne przez