Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, sporządzonego w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 r.

UMOWY MI DZYNARODOWE

170) Po artykule 188k dodaje się tytuł V „UMOWY MI DZYNARODOWE”.

171) Dodaje się artykuł 188l w brzmieniu:

„ARTYKUŁ 188l

1. Unia
może zawierać umowy z jednym lub z większą liczbą państw trzecich lub
organizacji międzynarodowych, jeżeli przewidują to Traktaty, lub gdy zawarcie umowy jest
niezbędne do osiągnięcia, w ramach polityk Unii, jednego z celów, o których mowa
w Traktatach, albo gdy zawarcie umowy jest przewidziane w prawnie wiążącym akcie Unii,
albo gdy może mieć wpływ na wspólne zasady lub zmienić ich zakres.

2.
Umowy zawarte przez Unię wiążą instytucje Unii i Państwa Członkowskie.”.


172) Dodaje się artykuł 188m, który otrzymuje brzmienie artykułu 310. Wyraz „państw” zastępuje
się wyrazami „państw trzecich”.


173) Dodaje się artykuł 188n, który zastępuje artykuł 300:

„ARTYKUŁ 188n

1. Bez uszczerbku dla szczególnych postanowień artykułu 188c, umowy pomiędzy Unią
a państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi są negocjowane i zawierane
zgodnie z następującą procedurą.

2. Rada
upoważnia do podjęcia rokowań, wydaje wytyczne negocjacyjne, upoważnia
do podpisywania i zawiera umowy.

3. Komisja lub, jeżeli przewidywana umowa dotyczy wyłącznie lub głównie wspólnej
polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych
i polityki bezpieczeństwa, przedstawia swoje zalecenia Radzie, która przyjmuje decyzję
upoważniającą do podjęcia rokowań oraz, w zależności od przedmiotu przewidywanej
umowy, mianującą negocjatora lub przewodniczącego zespołu negocjatorów Unii.
1)
4. Rada
może kierować wytyczne do negocjatora Unii oraz wyznaczyć specjalny komitet,
w konsultacji z którym należy prowadzić rokowania.

TL/pl 125
5.
Rada, na wniosek negocjatora, przyjmuje decyzję upoważniającą do podpisania umowy
a, w stosownych przypadkach, do tymczasowego jej stosowania przed jej wejściem w życie.

6.
Rada, na wniosek negocjatora, przyjmuje decyzję w sprawie zawarcia umowy.

Z wyjątkiem przypadków gdy umowy dotyczą wyłącznie wspólnej polityki zagranicznej
i bezpieczeństwa, Rada przyjmuje decyzję w sprawie zawarcia umowy:

a)
po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego w następujących przypadkach:

(i) układy o stowarzyszeniu;

(ii) umowa dotycząca przystąpienia Unii do europejskiej Konwencji o ochronie praw
człowieka i podstawowych wolności;

(iii) umowy, które tworzą specyficzne ramy instytucjonalne przez organizację procedur
współpracy;

(iv) umowy mające istotne skutki budżetowe dla Unii;

(v) umowy
dotyczące dziedzin, do których stosuje się zwykłą procedurę prawodawczą
lub specjalną procedurę prawodawczą, jeżeli wymagana jest zgoda Parlamentu
Europejskiego.

Parlament Europejski i Rada mogą, w pilnych przypadkach, uzgodnić termin wyrażenia
zgody.

b)
po konsultacji z Parlamentem Europejskim w innych przypadkach. Parlament Europejski
wyraża swoją opinię w terminie, jaki Rada może określić stosownie do pilności sprawy.
W przypadku braku opinii w tym terminie Rada może stanowić samodzielnie.
2)
7. Zawierając umowę, Rada może, na zasadzie odstępstwa od ustępów 5, 6 i 9, upoważnić
negocjatora do zatwierdzenia w imieniu Unii zmian w umowie, jeżeli umowa przewiduje, że
zmiany te powinny być przyjęte według procedury uproszczonej lub przez organ utworzony
przez tę umowę. Rada może dołączyć do takiego upoważnienia warunki szczegółowe.

TL/pl 126
8. Podczas
całej procedury Rada stanowi większością kwalifikowaną.

Rada stanowi jednak jednomyślnie, gdy umowa dotyczy dziedziny, w której do przyjęcia aktu
Unii wymagana jest jednomyślność, jak również w przypadku układów o stowarzyszeniu
oraz umów, o których mowa w artykule 188h, z państwami kandydującymi do przystąpienia.
Rada stanowi również jednomyślnie w przypadku umowy dotyczącej przystąpienia Unii do
europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności; decyzja
dotycząca zawarcia takiej umowy wchodzi w życie po jej zatwierdzeniu przez Państwa
Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.

9.
Rada, na wniosek Komisji lub wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych
i polityki bezpieczeństwa, przyjmuje decyzję zawieszającą stosowanie umowy i ustalającą
stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez
umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów
uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy.

10. Parlament Europejski jest natychmiast i w pełni informowany na wszystkich etapach
procedury.

11. Państwo Członkowskie, Parlament Europejski, Rada lub Komisja mogą uzyskać opinię
Trybunału Sprawiedliwości w sprawie zgodności przewidywanej umowy z Traktatami. W
przypadku negatywnej opinii Trybunału, przewidywana umowa nie może wejść w życie,
chyba że nastąpi jej zmiana lub rewizja Traktatów.”.

174) Dodaje się artykuł 188o, który otrzymuje brzmienie artykułu 111 ustępy 1–3 i 5, przy czym
dwa ostatnie zdania ustępu 1 stają się akapitem drugim tego ustępu; w artykule tym
wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„1. Na zasadzie odstępstwa od artykułu 188n, na zalecenie Europejskiego Banku
Centralnego albo na zalecenie Komisji i po konsultacji z Europejskim Bankiem
Centralnym, w celu doprowadzenia do konsensusu zgodnego z celem, jakim jest
stabilność cen, Rada może zawrzeć umowy formalne dotyczące systemu kursów
wymiany euro w stosunku do walut państw trzecich. Rada stanowi jednomyślnie po
konsultacji z Parlamentem Europejskim i zgodnie z procedurą określoną w ustępie 3.”.

W akapicie drugim fragment zdania w brzmieniu: „…na zalecenie EBC lub Komisji i po
konsultacji z EBC, w celu …” zastępuje się wyrazami „na zalecenie Europejskiego
Banku Centralnego albo na zalecenie Komisji i po konsultacji z Europejskim Bankiem
Centralnym, w celu …”;

TL/pl 127
b) w
ustępie 2 wyrazy „walut pozawspólnotowych” zastępuje się wyrazami „walut państw
trzecich”;

c) w
ustępie 3 akapit pierwszy zdanie pierwsze odesłanie do artykułu 300 zastępuje się
odesłaniem do artykułu 188n i wyraz „państw” zastępuje się wyrazami „państw
trzecich”, a akapit drugi skreśla się;

d) ustęp 5 otrzymuje oznaczenie ustęp 4.

STOSUNKI UNII Z ORGANIZACJAMI MI DZYNARODOWYMI I PA STWAMI TRZECIMI
ORAZ DELEGATURY UNII

175) Dodaje się następujący tytuł VI oraz artykuły 188p i 188q, przy czym artykuł 188p zastępuje
artykuły 302–304:
„TYTUŁ VI
STOSUNKI UNII Z ORGANIZACJAMI MI DZYNARODOWYMI I PA STWAMI
TRZECIMI ORAZ DELEGATURY UNII

ARTYKUŁ 188p

1.
Unia ustanawia wszelkie właściwe formy współpracy z organami Organizacji Narodów
Zjednoczonych i jej organizacjami wyspecjalizowanymi, Radą Europy, Organizacją
Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz Organizacją Współpracy Gospodarczej
i Rozwoju.

Unia utrzymuje także właściwe stosunki z innymi organizacjami międzynarodowymi.

2. Obowiązek wykonania niniejszego artykułu spoczywa na wysokim przedstawicielu Unii
do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz na Komisji.

ARTYKUŁ 188q

1. Delegatury Unii w państwach trzecich i przy organizacjach międzynarodowych
zapewniają reprezentację Unii.
2. Delegatury
Unii
podlegają wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych
i polityki bezpieczeństwa. Działają one w ścisłej współpracy z misjami dyplomatycznymi
i konsularnymi Państw Członkowskich.”.


TL/pl 128
KLAUZULA SOLIDARNO CI

176) Dodaje się nowy tytuł VII i nowy artykuł 188r w brzmieniu:

„TYTUŁ VII
KLAUZULA SOLIDARNO CI

ARTYKUŁ 188r

1.
Unia i jej Państwa Członkowskie działają wspólnie w duchu solidarności, jeżeli
jakiekolwiek Państwo Członkowskie stanie się przedmiotem ataku terrorystycznego lub
ofiarą klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka. Unia mobilizuje
wszystkie będące w jej dyspozycji instrumenty, w tym środki wojskowe udostępnione jej
przez Państwa Członkowskie, w celu:

a) - zapobiegania
zagrożeniu terrorystycznemu na terytorium Państw Członkowskich,

-
ochrony instytucji demokratycznych i ludności cywilnej przed ewentualnym
atakiem terrorystycznym,

-
udzielenia pomocy Państwu Członkowskiemu na jego terytorium, na wniosek jego
władz politycznych, w przypadku ataku terrorystycznego;

b)
udzielenia pomocy Państwu Członkowskiemu na jego terytorium, na wniosek jego
władz politycznych, w przypadku klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej
przez człowieka.

2. Jeżeli Państwo Członkowskie stało się przedmiotem ataku terrorystycznego lub ofiarą
klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka, na prośbę jego władz
politycznych inne Państwa Członkowskie udzielają mu pomocy. W tym celu Państwa
Członkowskie koordynują swoje działania w ramach Rady.

3. Stanowiąc na wspólny wniosek Komisji i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw
zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Rada przyjmuje decyzję określającą warunki
zastosowania przez Unię niniejszej klauzuli solidarności. Rada stanowi zgodnie z artykułem
15b ustęp 1 Traktatu o Unii Europejskiej, jeżeli decyzja ta ma wpływ na kwestie obronne.
Parlament Europejski jest informowany.

TL/pl 129