Rządowy projekt ustawy o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

regulującą swobodę przedsiębiorczości, na podstawie przepisów obowiązujących w tym
państwie. Rozwiązanie takie umożliwi wykonywanie działalności usługodawcom
transgranicznym.
Ponadto, aby zapewnić zgodność przepisów ustawy o ochronie roślin z postanowieniami
art. 28 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską, proponuje się odstąpienie od
wymogu poddawania obowiązkowym badaniom sprawności technicznej opryskiwaczy
wprowadzanych do obrotu. Obowiązkowym badaniom poddawane będą jedynie
opryskiwacze będące w eksploatacji. Proponowane rozwiązanie jest zgodne z przepisami
Unii Europejskiej, a mianowicie z postanowieniami dyrektywy 2009/128/WE,
wprowadzającej obowiązek badania sprzętu do stosowania środków ochrony roślin
będącego w eksploatacji oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/127/WE
z dnia 21 października 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2006/42/WE w odniesieniu do
maszyn do stosowania pestycydów (Dz. Urz. UE L 310 z 25.11.2009, str. 29). Stosownie do
postanowień dyrektywy 2009/128/WE, pierwsze badanie sprawności technicznej
opryskiwacza powinno zostać przeprowadzone nie później niż 5 lat od daty jego zakupu.
Mając na uwadze, że zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o ochronie roślin,
badania sprawności technicznej opryskiwaczy powinny być wykonywane w odstępach
czasu nie dłuższych niż 3 lata, proponuje się, aby pierwsze badanie sprawności technicznej
opryskiwacza było wykonywane nie później niż 3 lata od dnia jego zakupu.

Art. 44 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej
(Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 842, z późn. zm.).
W art. 24 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej uregulowano tryb
zatwierdzania laboratoriów do wykonywania urzędowych badań laboratoryjnych.
Urzędowe laboratoria weterynaryjne, w tym laboratoria zatwierdzone zgodnie z art. 24
ww. ustawy, zajmują się diagnostyką weterynaryjną oraz biorą czynny udział w
zapewnieniu odpowiedniego poziomu ochrony zdrowia publicznego oraz ochrony zdrowia
zwierząt, monitorując skażenia żywności pochodzenia zwierzęcego (m.in. substancjami
toksycznymi, lekami, antybiotykami, hormonami i metalami ciężkimi), zanieczyszczenia
żywności drobnoustrojami chorobotwórczymi, bakteriami, wirusami, pierwotniakami oraz
larwami pasożytów, jak również diagnozując choroby zakaźne zwierząt, w tym zoonozy.
Wyniki badań przeprowadzanych w urzędowych laboratoriach weterynaryjnych są
podstawą do wydawania przez organy Inspekcji Weterynaryjnej decyzji administracyjnych
w zakresie zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, żywności pochodzenia zwierzęcego,

39

materiału biologicznego, środków żywienia zwierząt i ubocznych produktów zwierzęcych.
Wyniki badań laboratoryjnych są też niezbędne do wystawiania urzędowych świadectw
zdrowia dla towarów wysyłanych na eksport oraz przy imporcie zwierząt lub produktów
pochodzenia zwierzęcego. Z uwagi na znaczne negatywne skutki dla zdrowia publicznego
oraz dla podmiotów prywatnych nadzorowanych przez Inspekcję Weterynaryjną, które
mogą wystąpić na skutek wykonywania urzędowych badań laboratoryjnych przez
laboratoria, które nie spełnią wymagań do przeprowadzania badań określonego rodzaju,
wyłączenie zastosowania instytucji dorozumianej zgody w odniesieniu do zatwierdzania
laboratoriów urzędowych jest uzasadnione nadrzędnym interesem publicznym (art. 13 ust. 4
zd. 2 dyrektywy o usługach).

Art. 45 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt
oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342).
Po art. 8 dodaje się art. 8a, który wyłącza stosowanie instytucji dorozumianej zgody
w kwestiach wymagań formalnych do podejmowania lub wykonywania działalności przez
podmioty nadzorowane przez Inspekcję Weterynaryjną na podstawie przepisów ww.
ustawy, a także władczych środków administracyjnych stosowanych w przypadku
niespełniania przez podmioty wskazane w ustawie wymagań dla prowadzonej działalności.
Wyłączenie w art. 8a dotyczy również innych przepisów proceduralnych wprowadzonych
do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w celu implementacji dyrektywy
o usługach. Wyłączenia te są konieczne ze względu na konieczność utrzymania
skutecznego nadzoru weterynaryjnego przez Inspekcję Weterynaryjną.
Skuteczny nadzór weterynaryjny zapobiega powstawaniu trudnych do oszacowania szkód
społecznych i gospodarczych, które są często związane z występowaniem zagrożeń dla
zdrowia publicznego, w tym z obecnością substancji niedozwolonych, pozostałości
chemicznych i biologicznych, pozostałości produktów leczniczych oraz
rozprzestrzenianiem się chorób zakaźnych. Dodatkowo działania Inspekcji Weterynaryjnej
mają zapewnić ochronę zdrowia publicznego. Inspekcja realizuje to zadanie przede
wszystkim w ramach nadzoru nad bezpieczeństwem żywności pochodzenia zwierzęcego
oraz przez zapobieganie i zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, w szczególności tych,
które mogą przenosić się na ludzi. Tym samym zmiany zawarte w art. 8a ww. ustawy są
uzasadnione nadrzędnym interesem publicznym.

Art. 46 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności
gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.).

40

1) zmiana w art. 1 ustawy – ma na celu określenie szerszego niż dotychczas zakresu
podmiotowego organów wykonujących zadania w zakresie podejmowania, wykonywania
i zakończenia działalności gospodarczej,
2) art. 2a wprowadza przepis o odpowiednim stosowaniu ustawy o świadczeniu usług do
działalności gospodarczej o charakterze usługowym, budowlanym, handlowej oraz
zawodowej o charakterze usługowym (art. 5 przepisy rozdz. II i III),
3) w art. 5 pkt 6 projektowanej nowelizacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
wprowadza się definicję właściwego organu w analogicznym brzmieniu jak w projekcie
ustawy o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Pojęcie właściwego organu zostało wprowadzone w ustawie o swobodzie działalności
gospodarczej. Są to postanowienia art. 5, 10 oraz 13, a także rozdziału II dyrektywy
dotyczącego pojedynczych punktów kontaktowych. Było to konieczne w celu zapewnienia
pełnej skuteczności przepisów dyrektywy transponowanych w ustawie o swobodzie
działalności gospodarczej.
Definicja stanowi transpozycje art. 4 pkt 9 dyrektywy o usługach, zgodnie z którym
„właściwy organ” oznacza każdą instytucje lub organ, które w państwie członkowskim
pełnią rolę nadzorczą lub regulacyjną w odniesieniu do działalności usługowej, w tym
w szczególności organy administracyjne łącznie z sądami, występujące w charakterze
organów administracyjnych, zrzeszenia zawodowe oraz stowarzyszenia lub inne
organizacje zawodowe, które w ramach przyznanej im autonomii prawnej wspólnie
regulują podejmowanie lub prowadzenie działalności usługowej. Wprowadzenie definicji
właściwego organu w szczególności jest konieczne dla zapewnienia, aby system
współpracy administracyjnej, o którym mowa w rozdziale VI dyrektywy, oraz system
pojedynczych punktów kontaktowych, o których mowa w rozdziale II dyrektywy,
obejmował organy wymienione w art. 4 pkt 9 dyrektywy o usługach, pełniące funkcje
regulacyjne lub nadzorcze. Należą do nich również zrzeszenia i stowarzyszenia zawodowe
oraz sądy, w zakresie w jakim pełnią funkcje administracyjne.
W art. 5 pkt 7 projektowanej nowelizacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
wprowadza się definicję „nadrzędnego interesu publicznego”, odwołując się do definicji
zawartej w ustawie o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2
ust. 2),
4) nadaje się nowe brzmienie art. 6, który stanowi o zakazie żądania przedstawiania
dokumentów w formie oryginałów, poświadczonej kopii i poświadczonego tłumaczenia.

41

Ograniczenia w tym zakresie wynikają z przepisów szczegółowych i są uzasadnione
nadrzędnym interesem publicznym,
5) w art. 9 wprowadza się zmiany mające na celu określenie szerszego niż dotychczas
zakresu podmiotowego organów wykonujących zadania, o których mowa w tym artykule,
6) dodaje się art. 9a i 9b. W art. 9a wprowadza się nakaz uwzględniania dokumentów
wydanych przez właściwe organy innych państw członkowskich oraz EOG, natomiast
art. 9b wprowadza się obowiązek uznawania przez właściwe organy ubezpieczeń
i gwarancji od odpowiedzialności zawodowej wydanych w państwach członkowskich
UE i EOG.
W art. 9a i 9b wprowadzona została regulacja, stanowiąca podstawę prawną dla właściwych
organów, do dokonania oceny równoważności wymogów i obowiązek uznawania
wymogów spełnionych na terytorium innych państw członkowskich oraz uznawania
dokumentów potwierdzających spełnienie tychże wymogów,
7) w art. 11 wprowadza się nowe rozwiązania proceduralne:
– instytucję potwierdzenia przyjęcia wniosku w procedurach podejmowania
i wykonywania działalności usługowej,
– zasady dotyczące przedłużenia terminu na rozpatrzenie wniosku,
– instytucję dorozumianej zgody,
8) uchyla się art. 13 ust. 1 a – norma niniejszego przepisu, dotycząca zasady swobodnego
świadczenia usług, jest realizowana przepisami art. 4 ustawy o świadczeniu usług na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
9) wprowadza się zmianę art. 21 przez dodanie do pkt 2 „o ile taki posiada”, co ma na celu
ujednolicenie obowiązków informacyjnych, o których mowa w art. 21 ustawy o swobodzie
działalności gospodarczej oraz art. 10 ustawy o świadczeniu usług na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
10) wprowadza się rozdział 2a – Punkt kontaktowy
Projekt przewiduje ustanowienie punktu kontaktowego, jako kolejnego ułatwienia
dla przedsiębiorców w zakresie dopełniania wszelkich formalności i procedur, związanych
z rozpoczynaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym usługowej. Zgodnie
z dyspozycjami dyrektywy szczególny nacisk położony jest na umożliwienie realizacji
wspomnianych procedur i formalności w sposób zdalny i elektronicznie.
Intencją ustanowienia punktu kontaktowego jest dodanie jeszcze jednego, wygodniejszego
sposobu załatwiania spraw przez przedsiębiorców, nie odbierając nic z innych

42

dotychczasowych możliwości, zachowując drogę bezpośredniego kontaktu przedsiębiorcy
z właściwym organem i postępowania według obowiązujących procedur.
Funkcję punktu pełnić będzie strona internetowa, za pośrednictwem której będą dostępne
elektroniczne procedury oraz informacje wymagane przez dyrektywę o usługach.
Projekt nakłada na właściwe organy w sprawie prowadzenia określonej działalności
gospodarczej opracowanie niezbędnych wyjaśnień W zakresie przepisów dot. działalności
gospodarczej i umożliwienie dostępu do nich przez stronę internetową punktu
kontaktowego.
W zakresie formularzy elektronicznych należy podkreślić, iż obowiązek ich opracowywania
i zamieszczania w internecie zawarty jest w ustawie o podpisie elektronicznym (art. 58
ust. 2, który wprowadził taki obowiązek z dniem 1 maja 2008 r.). Przewidziane jest
również upoważnienie dla Rady Ministrów do określenia szczegółowych warunków
współpracy właściwych organów w zakresie niezbędnym do realizacji zadań punktu
kontaktowego.
Omówienie poszczególnych przepisów projektu:
– art. 22a wyznacza ministra właściwego do spraw gospodarki, jako organ prowadzący
punkt kontaktowy, określa podstawowe zadania punktu kontaktowego, sposób realizacji
procedur poprzez punkt kontaktowy oraz sposób jego prowadzenia. Opisuje także sposoby
działania punktu kontaktowego, w szczególności w zakresie wykorzystania strony
internetowej punktu oraz przekazywania danych za pomocą elektronicznej platformy usług
administracji publicznej lub elektronicznych skrzynek podawczych właściwych organów.
Punkt kontaktowy nie prowadzi doradztwa w indywidualnych sprawach.
– art. 22b ustanawia zakres informacji, do których dostęp zapewnia punkt kontaktowy oraz
nakłada na właściwe organy obowiązek zapewnienia ich kompletności i aktualności.
– art. 22c nakłada na właściwe organy obowiązek umożliwienia, za pośrednictwem punktu
kontaktowego, załatwienia wszelkich spraw związanych z rozpoczęciem, wykonywaniem
i zakończeniem działalności gospodarczej. Nałożono także na organy właściwe obowiązek
przyjmowania wszelkich dokumentów elektronicznych złożonych w punkcie kontaktowym.
Punkt kontaktowy ma obowiązek przekazania dokumentu w terminie nie później niż
następnego dnia roboczego. Początkiem biegu terminu załatwienia sprawy przez właściwy
organ będzie następny dzień roboczy po dniu wpływu wniosku do punktu kontaktowego.
– art. 22d określa sposób udzielania przez punkt kontaktowy informacji zainteresowanym
za pomocą strony internetowej punktu kontaktowego. Przewiduje się ponadto, iż strona ta
zawierać będzie wykaz stron internetowych punktów kontaktowych w innych państwach.

43