Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze

Druk nr 2525

Warszawa, 13 listopada 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-132-09



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy - Kodeks cywilny,
ustawy - Kodeks postępowania
cywilnego oraz ustawy - Prawo
upadłościowe i naprawcze.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Sprawiedliwości.
Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt

U S T A W A
z dnia

o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego
oraz ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze


Art. 1. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16,
poz. 93, z późn. zm.)) w art. 4171 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego
orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać
po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności
z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Odnosi
się to również do wypadku, gdy prawomocne orzeczenie lub
ostateczna decyzja zostały wydane na podstawie aktu
normatywnego niezgodnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową
międzynarodową lub ustawą.”.

Art. 2.
W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 17 po pkt 43 dodaje się pkt 44 w brzmieniu:
,,44) o odszkodowanie z tytułu wyrządzenia szkody przez wydanie
prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem,”;
2) w art. 48 w § 1 dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6) w sprawach o odszkodowanie z tytułu wyrządzenia szkody
przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego
z prawem, jeżeli brał udział w wydaniu tego orzeczenia.”;
3) w art. 398 § 1 ot
2
rzymuje brzmienie:
㤠1. Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa
majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, w sprawach
gospodarczych – niższa niż siedemdziesiąt pięć tysięcy
złotych, a w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń
społecznych – niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże
w
sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skarga
kasacyjna przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu
zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie
emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem
ubezpieczenia społecznego. Niezależnie od wartości
przedmiotu zaskarżenia skarga kasacyjna przysługuje także
w sprawach o odszkodowanie z tytułu wyrządzenia szkody
przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego
z prawem.”;
4) art. 4241 otrzymuje brzmienie:
„Art. 4241. § 1. Można żądać stwierdzenia niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji
kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez
jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda,
a zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie
było i nie jest możliwe.
§ 2. W wyjątkowych wypadkach, gdy niezgodność
z
prawem wynika z naruszenia podstawowych
zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych
wolności albo praw człowieka i obywatela, można

2
także żądać stwierdzenia niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku sądu pierwszej lub drugiej
instancji kończącego postępowanie w sprawie,
jeżeli strony nie skorzystały z przysługujących im
środków prawnych, chyba że jest możliwa zmiana
lub uchylenie wyroku w drodze innych
przysługujących stronie środków prawnych.”;
5) po art. 4241 dodaje się art. 4241a w brzmieniu:
„Art. 424 . § 1. O
1a
d wyroków sądu drugiej instancji, od których
wniesiono skargę kasacyjną, oraz od orzeczeń
Sądu Najwyższego skarga nie przysługuje.

§ 2. Orzeczenie Sądu Najwyższego wydane na
skutek wniesienia skargi kasacyjnej traktuje się
jak orzeczenie wydane w postępowaniu
wywołanym wniesieniem skargi.

§ 3. W wypadkach, w których skarga nie
przysługuje, odszkodowania z tytułu
wyrządzenia szkody przez wydanie prawomoc-
nego orzeczenia niezgodnego z prawem można
domagać się bez uprzedniego stwierdzenia
niezgodności orzeczenia z prawem
w postępowaniu ze skargi, chyba że strona nie
skorzystała z przysługujących jej środków
prawnych.”;
6) art. 4242 – 4244 otrzymują brzmienie:
„Art. 4242. W wypadkach określonych w art. 4241 skargę może
wnieść także Prokurator Generalny, jeżeli
niezgodność wyroku z prawem wynika z naruszenia
podstawowych zasad porządku prawnego, albo
Rzecznik Praw Obywatelskich, jeżeli niezgodność
wyroku z prawem wynika z naruszenia

3
konstytucyjnych wolności albo praw człowieka
i obywatela.
Art. 4243. Od tego samego wyroku strona może wnieść tylko
jedną skargę.
Art. 4244. Skargę można oprzeć na podstawie naruszeń prawa
materialnego lub przepisów postępowania, które
spowodowały niezgodność wyroku z prawem, gdy
przez jego wydanie stronie została wyrządzona
szkoda. Podstawą skargi nie mogą być jednak zarzuty
dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów.”;
7) w art. 4245 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Skarga powinna zawierać:
1) oznaczenie wyroku, od którego jest wniesiona, ze
wskazaniem, czy jest on zaskarżony w całości lub
w części,
2) przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie,
3) wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżony wyrok
jest niezgodny,
4) uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej
przez wydanie wyroku, którego skarga dotyczy,
5) wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe,
a ponadto – gdy skargę wniesiono, stosując art. 4241 § 2 –
że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający
wniesienie skargi,
6) wniosek o stwierdzenie niezgodności wyroku z prawem.”;
8) w art. 4246 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Skargę wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok,
w terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się.”;

4