Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

70



cywilnym, o której mowa w art. 3 ust. 2, Prezes Urzędu może wydać
zgodę na taki lot w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw:
transportu, spraw zagranicznych, środowiska i Ministrem Obrony
Narodowej.
2. Zgoda, o której mowa w ust. 1, może zostać udzielona, jeżeli lot nie
spowoduje bezpośredniego zagrożenia dla życia i zdrowia ludzkiego
oraz bezpieczeństwa lotów i będzie wykonywany z zachowaniem
wymogów określonych w przepisach wydanych na podstawie art.
153b.
Art. 153b.
Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
z uwzględnieniem umów i przepisów międzynarodowych oraz kierując
się koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa lotów, szczegółowe
warunki dotyczące wykonywania lotów z materiałami niebezpiecznymi
na pokładzie.”;
82) w art. 160:
a)
w ust. 3:
– pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3) eksploatacja i zarządzanie lotniskami użytku publicznego w rozumieniu
działu IV ustawy;
4) obsługa naziemna statków powietrznych wykonywana na rzecz
przewo ników lotniczych w zakresie:
a) obsługi ładunków niebezpiecznych w rozumieniu Załącznika 18 do
Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, o której mowa
w art. 3 ust. 2,
b) zaopatrywania statków powietrznych w paliwo
– z wyjątkiem wykonywanej przez przewo ników lotniczych obsługi
naziemnej własnych statków powietrznych i ładunków;”,
– uchyla się pkt 5,
– pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„6) projektowanie, produkcja i obsługa techniczna statków powietrznych
i innego sprzętu lotniczego, zgodnie z przepisami rozporządzenia
nr 1592/2002/WE;



71
7) inne rodzaje działalności lotniczej, jeżeli wymagają tego umowy
międzynarodowe, przepisy międzynarodowe lub przepisy prawa Unii
Europejskiej;”,
– dodaje się pkt 9 w brzmieniu:
„9) prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wykonywania zadań
zarejestrowanego agenta.”,

b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) organizację wykonywania określonej działalności, z
uwzględnieniem
bezpiecznej eksploatacji statków powietrznych, zawodowego przygotowania
personelu kierowniczego, nadzorującego i wykonawczego, metod
wykonywania działalności, programów szkolenia personelu, instrukcji
wykonawczych, środków technicznych oraz ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej, którego obowiązek posiadania wynika z niniejszej ustawy;”;

83) art. 161 otrzymuje brzmienie:
„Art. 161. 1. Certyfikację przeprowadza, na wniosek zainteresowanego podmiotu,
Prezes Urzędu, chyba że przepisy Unii Europejskiej stanowią inaczej.

2. W przypadku spełnienia przez podmiot wymagań ustanowionych
przepisami prawa, odpowiednich dla danego rodzaju działalności,
Prezes Urzędu wydaje certyfikat, w którym określa nazwę podmiotu,
zakres, warunki oraz termin, na jaki certyfikat jest wydawany.
3. Certyfikat wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy jednak niż 12
miesięcy, jeżeli jest wydawany po raz pierwszy, i nie dłuższy niż 36
miesięcy – przy kolejnym przedłużeniu, jeżeli przepisy Unii
Europejskiej nie stanowią inaczej.
4. Prezes Urzędu odmawia wydania certyfikatu, jeżeli stwierdzi, że
wnioskodawca nie spełnił wymagań ustanowionych dla wnioskowanej
działalności lotniczej.

5. W razie stwierdzenia, że posiadacz certyfikatu przestał spełniać
wymagania przewidziane przepisami prawa do wydania lub utrzymania
certyfikatu, Prezes Urzędu wzywa zainteresowany podmiot do przywró-
cenia stanu zgodnego z przepisami prawa, w określonym terminie, pod



72



rygorem zawieszenia ważności certyfikatu, ograniczenia uprawnień
wynikających z certyfikatu lub cofnięcia wydanego certyfikatu,
w zależności od stopnia stwierdzonych naruszeń bezpieczeństwa
prowadzonej działalności lotniczej.
6. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 5, Prezes
Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej, zawiesza ważność
certyfikatu, ogranicza uprawnienia wynikające z certyfikatu lub cofa
certyfikat, w zależności od stopnia stwierdzonych naruszeń bezpie-
czeństwa prowadzonej działalności lotniczej.
7. W decyzji administracyjnej o zawieszeniu ważności certyfikatu lub
ograniczeniu uprawnień wynikających z certyfikatu, Prezes Urzędu
określa termin, na jaki certyfikat zostaje zawieszony lub ograniczony,
rodzaj stwierdzonych nieprawidłowości oraz termin ich usunięcia.”;

84) w art. 162:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Certyfikat może zostać oddany Prezesowi Urzędu, co jest równoznaczne
z
jego zawieszeniem, i może zostać w każdym czasie zwrócony
uprawnionemu podmiotowi na jego wniosek, chyba że w okresie zawieszenia
upłynął termin ważności tego certyfikatu.”,
b) uchyla
się ust. 3 i 4;

85) po art. 162 dodaje się art. 162a w brzmieniu:
„Art. 162a. 1.
W zakresie nieuregulowanym w przepisach prawa Unii Europejskiej,
certyfikat lub równoważny dokument wydany przez organ obcego
państwa lub przez właściwą instytucję wyspecjalizowaną, zwany
dalej „certyfikatem zagranicznym”, jest przez Prezesa Urzędu
uznawany za ważny na równi z certyfikatem polskim, jeżeli:
1) wynika to z umowy międzynarodowej lub przepisów
międzynarodowych, lub
2) wymagania stawiane przy jego wydaniu nie były łagodniejsze od
stawianych w Rzeczypospolitej Polskiej.



73



2. Certyfikat zagraniczny może zostać uznany przez Prezesa Urzędu,
jeżeli jego posiadanie jest wymagane przez umowy międzynarodowe,
przepisy międzynarodowe albo przepisy prawa polskiego określające
warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub na rzecz podmiotów polskich.
3. Certyfikat zagraniczny podlega uznaniu w
całości wraz ze
wszystkimi wpisanymi do niego uprawnieniami, zezwoleniami
i ograniczeniami. Uznanie certyfikatu zagranicznego nie może być
wydane na czas dłuższy niż okres ważności certyfikatu uznawanego.
4. Prezes
Urzędu może uzależnić uznanie certyfikatu zagranicznego od
wyniku audytu, przeprowadzonego u posiadacza tego certyfikatu.
5. Prezes Urzędu cofa uznanie certyfikatu zagranicznego, jeżeli
stwierdzi, że jego posiadacz przestał spełniać wymagania przepisów
prawa ustanowionych dla uznania certyfikatu.
6. Uznanie certyfikatu zagranicznego wygasa w przypadku cofnięcia,
zawieszenia lub ograniczenia uprawnień wynikających z certyfikatu
przez organ państwa obcego lub przez właściwą instytucję wyspecja-
lizowaną, która certyfikat wydała.
7. Uznanie certyfikatu zagranicznego, odmowa jego uznania i cofnięcie
następuje w drodze decyzji administracyjnej.”;

86) w art. 163:
a)
pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) szczegółowe warunki, tryb dokonywania, zakres oraz kryteria oceny, czy dany
podmiot spełnia wymagania niezbędne w procesie certyfikacji;”,
b) uchyla
się pkt 2,
c)
po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) szczegółowe warunki zawieszania ważności certyfikatów, ograniczenia
uprawnień z nich wynikających oraz cofania certyfikatów.”;

87) art. 164 otrzymuje brzmienie:




74



„Art. 164. 1. Koncesji na podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej
w
zakresie przewozu lotniczego udziela Prezes Urzędu zgodnie
z przepisami rozporządzenia nr 1008/2008/WE.
2. Z obowiązku uzyskania koncesji jest zwolniony przedsiębiorca
prowadzący działalność gospodarczą w zakresie:
1) lotów lokalnych;
2) przewozu lotniczego wykonywanego wyłącznie przy użyciu statków
powietrznych bezsilnikowych lub o maksymalnej masie startowej do
495 kg.
3. W zakresie objętym niniejszym rozdziałem nie stosuje się art. 61 ustawy
z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U.
z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z pó n. zm.6)).”;

88) w art. 166:

a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) inne informacje określone zgodnie z przepisami rozporządzenia
nr 1008/2008/WE oraz ustawy;”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, wnioskodawca jest obowiązany dołączyć:
1) dokumenty określające status prawny wnioskodawcy (akt zawiązania
osoby prawnej, wypis z właściwego rejestru);
2) dokument potwierdzający dysponowanie przez wnioskodawcę co
najmniej jednym zarejestrowanym na terytorium Wspólnoty statkiem
powietrznym, którego jest właścicielem bąd użytkuje go na podstawie
umowy leasingu bez załogi;
3) oświadczenie wnioskodawcy, że nie zgłoszono wniosku o ogłoszenie
upadłości przedsiębiorcy oraz że nie znajduje się on w stanie likwidacji;
4) dokumenty potwierdzające spełnianie przez osoby stale i faktycznie
kierujące działalnością przedsiębiorstwa wymogu, o którym mowa w art. 7