Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

65



e)
po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu:
„5a. Refundacja odbywa się w pełnej wysokości na podstawie zbiorczego
zestawienia kosztów badania wypadków i poważnych incydentów lotniczych
przedstawionych przez Komisję Lotnictwa Państwowego.
5b. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania i sposób
refundacji kosztów ponoszonych przez Ministerstwo Obrony Narodowej
związanych z działalnością Komisji Lotnictwa Państwowego, uwzględniając
w szczególności zakres prac i sposób realizacji zadań wykonywanych przez
Komisję Lotnictwa Państwowego.”;

77) po art. 140 dodaje się art. 140a – 140e w brzmieniu:
„Art. 140a. 1.
Poszukiwanie i ratowanie statków powietrznych znajdujących się
w niebezpieczeństwie, udzielanie pomocy załogom i
pasażerom
statków powietrznych oraz innym osobom poszkodowanym
w wyniku zdarzeń lotniczych, bez względu na przynależność
państwową tych statków i osób, należy do zakresu działania służby
poszukiwania i ratownictwa lotniczego, zwanej dalej „służbą
ASAR”.
2. Służba ASAR zapewnia poszukiwanie i ratownictwo wszystkich
statków powietrznych znajdujących się w polskiej przestrzeni
powietrznej oraz działa na obszarze lądowym w rejonie poszukiwania
i
ratownictwa lotniczego pokrywającym się z granicami
odpowiadających mu rejonów informacji powietrznej.
3. Do zadań służby ASAR należy prowadzenie działań polegających na
przeszukaniu wyznaczonego obszaru w celu ustalenia miejsca
położenia statku powietrznego oraz osób poszkodowanych w zda-
rzeniach lotniczych, określenia ich stanu oraz podejmowanie działań
ratowniczych na miejscu zdarzenia, zwanych dalej

„działaniami poszukiwawczo-ratowniczymi”, z zachowaniem upraw-
nień Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa (SAR) oraz
innych wyspecjalizowanych służb ratowniczych.



66



4. W skład służby ASAR wchodzą następujące jednostki:
1) cywilno-wojskowy ośrodek koordynacji poszukiwania
i ratownictwa lotniczego;
2) lotnicze
zespoły poszukiwawczo-ratownicze;
3) punkty alarmowe.
5. Do zadań cywilno-wojskowego ośrodka koordynacji poszukiwania
i ratownictwa lotniczego, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, należy,
w szczególności:
1) przyjmowanie informacji o zagrożeniu bezpieczeństwa statków
powietrznych i osób objętych zakresem działania służby ASAR,
o którym mowa w ust. 1;
2) analizowanie informacji o zagrożeniu bezpieczeństwa statków
powietrznych wykonujących loty w polskiej przestrzeni
powietrznej;
3) prowadzenie działań sprawdzających i wyjaśniających informacje
o zagrożeniu bezpieczeństwa statków powietrznych
wykonujących loty w polskiej przestrzeni powietrznej;
4) nadzorowanie stanu i zdolności do podejmowania działań
poszukiwawczo-ratowniczych przez jednostki służby ASAR,
o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3;
5) kierowanie i koordynowanie działań jednostek służby ASAR,
a w szczególności kierowanie działaniami lotniczych zespołów
poszukiwawczo-ratowniczych;
6) bieżąca analiza i ocena sytuacji oraz korygowanie podjętych
działań poszukiwawczo-ratowniczych, a w tym podejmowanie
decyzji o ich zawieszaniu i zakończeniu;
7) zawiadamianie jednostek, o których mowa w art. 140d ust. 1;
8)
informowanie organów obrony powietrznej i instytucji
zapewniającej służby ruchu lotniczego o lotach cywilnych
i wojskowych statków powietrznych wykonujących działania
poszukiwawczo-ratownicze.
6. Rolę punktów alarmowych, o których mowa w ust. 4 pkt 3, pełnią
organy instytucji zapewniających służby ruchu lotniczego w ramach



67



wykonywania służby alarmowej, przyjmując informacje o zagrożeniu
statków powietrznych wykonujących loty w polskiej przestrzeni
powietrznej i przekazując je do cywilno-wojskowego ośrodka
koordynacji poszukiwania i ratownictwa lotniczego.
Art. 140b. 1.
Działania poszukiwawczo-ratownicze prowadzą lotnicze zespoły
poszukiwawczo-ratownicze, w których skład wchodzą statki
powietrzne, załogi i personel pokładowy tych statków, przygotowane
do prowadzenia działań poszukiwawczo-ratowniczych.
2. Lotnicze zespoły poszukiwawczo-ratownicze udostępnia Minister
Obrony Narodowej z zasobów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej. Minister Obrony Narodowej wyposaża statki powietrzne
oraz dokonuje przeszkolenia załóg i personelu pokładowego
lotniczych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych w zakresie nie-
zbędnym do wykonywania służby ASAR.
3. Dora nie do działań poszukiwawczo-ratowniczych mogą być
wezwane statki powietrzne służb ratowniczych oraz służb porządku
publicznego, a także inne niż wskazane w ust. 2, wojskowe statki po-
wietrzne.
Art. 140c. 1.
Lotnicze zespoły poszukiwawczo-ratownicze oraz podmioty,
o których mowa w art. 140b ust. 3, działają w oparciu o plan
operacyjny poszukiwania i ratownictwa lotniczego, zwany dalej
„planem ASAR”, określający funkcjonowanie i bieżące zadania tych
podmiotów i jednostek systemu oraz ich współdziałania z innymi
organami i jednostkami, o których mowa w art. 140d ust. 1.
2. Działania lotniczych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych
koordynuje cywilno-wojskowy ośrodek koordynacji poszukiwania
i ratownictwa lotniczego usytuowany w Polskiej Agencji eglugi
Powietrznej.

3. Obszar poszukiwania jest określany przez cywilno-wojskowy
ośrodek koordynacji poszukiwania i ratownictwa lotniczego, jako
obszar prawdopodobnego miejsca zdarzenia lotniczego, przebywania
osób poszkodowanych w zdarzeniu lub miejsca położenia statku
powietrznego, który zaginął.



68



Art. 140d. 1.
Jednostki organizacyjne Marynarki Wojennej, Państwowej Straży
Pożarnej, Straży Granicznej, Policji, zakłady opieki zdrowotnej oraz
inne podmioty będące w stanie udzielić pomocy w zakresie
poszukiwania i ratownictwa lotniczego są obowiązane współdziałać
ze służbą ASAR przy wykonywaniu jej zadań.
2. Minister
właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem
Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych
określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób zorganizowania i funkcjonowania służby ASAR,
2)
zakres planu ASAR i sposób jego opracowywania,
3) szczegółowe zadania cywilno-wojskowego ośrodka koordynacji
poszukiwania i ratownictwa lotniczego,
4) szczegółowy sposób prowadzenia działań poszukiwawczo-
ratowniczych,
5) sposób
współdziałania z innymi podmiotami i jednostkami
– mając na uwadze przepisy międzynarodowe oraz kompetencje
właściwych podmiotów i jednostek.

Art. 140e. 1. Prezes Urzędu prowadzi ewidencję pokładowych i osobistych nadajników
sygnału niebezpieczeństwa.
2. Właściciel albo użytkownik pokładowego lub osobistego nadajnika
sygnału niebezpieczeństwa zgłasza go do ewidencji prowadzonej przez
Prezesa Urzędu, na warunkach określonych w rozporządzeniu wydanym na
podstawie ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
warunki i sposób zgłaszania pokładowych i osobistych nadajników sygnału
niebezpieczeństwa do ewidencji, warunki i sposób ich wykreślania
z
ewidencji, a także sposób i warunki prowadzenia tej ewidencji,
z uwzględnieniem przepisów Tomu III, Część II Załącznika 10 do
Konwencji (pkt 5.1.8.) i zaleceń Rady Programu Cospas-Sarsat.”;

78) w art. 145 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:



69



„2) międzynarodowe nieregularne loty niehandlowe statków powietrznych państw
stron Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, o której mowa
w art. 3 ust. 2, z zastrzeżeniem art. 145a.”;

79) po art. 145 dodaje się art. 145a w brzmieniu:
„Art. 145a. 1.
Prezes Urzędu, na wniosek użytkownika statku powietrznego, może,
w drodze decyzji administracyjnej, wydać na czas określony
tymczasowe zezwolenie na lot dla obcego statku powietrznego, gdy
statek:
1) nie
posiada
świadectwa zdatności do lotu lub
2) wykonuje lot w warunkach nieprzewidzianych w świadectwie
zdatności do lotu
– jeżeli wykonanie lotu przez ten statek nie zagrozi bezpieczeństwu.
2. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając konieczność
zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania statków powietrznych,
określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób postępowania przy wydawaniu tymczasowego zezwolenia
na lot i termin jego ważności;
2) wzór tymczasowego zezwolenia na lot i wzór wniosku o jego
wydanie.”;

80) w art. 150 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Międzynarodowe loty państwowych statków powietrznych są wykonywane na
zasadach określonych w ustawie z dnia 12 pa dziernika 1990 r. o ochronie
granicy państwowej oraz w umowach międzynarodowych, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną.”;

81) po art. 153 dodaje się art. 153a i 153b w brzmieniu:
„Art. 153a. 1.
W przypadku międzynarodowych lotów cywilnych statków
powietrznych, a w szczególności lotów tranzytowych, z materiałami
niebezpiecznymi niedopuszczonymi lub warunkowo dopuszczonymi
do przewozu na pokładzie statku powietrznego, w
rozumieniu
załącznika 18 do Konwencji o
międzynarodowym lotnictwie