Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Warszawa, 15 lipca 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-121(5)/09

Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej




Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec
senackiego projektu ustawy


- o zmianie ustawy o wychowaniu

w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi (druk nr 2071).


Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra Zdrowia
do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku prac parlamentarnych.


(-) Donald Tusk




Stanowisko Rządu wobec senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu
w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (druk nr 2071)


Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi (druk nr 2071) związany jest z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia
11 czerwca 2002 r. sygn. akt SK 5/02 opublikowanym w Dz. U. Nr 84, poz. 763,
stwierdzającym niezgodność z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej art. 40 ust. 3b ustawy
z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
(Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. Trybunał orzekł
o niezgodności z art. 45 ust. 1 Konstytucji wskazanego wyżej przepisu w zakresie, w jakim
nie gwarantuje osobie zatrzymanej w izbie wytrzeźwień prawa do udziału w posiedzeniu
sądu, na którym rozpatrywane jest zażalenie w sprawie zasadności i legalności
doprowadzenia do izby, jak również decyzji o zatrzymaniu oraz prawidłowości ich
wykonania. W związku z powyższym projektodawca proponuje nadanie nowego brzmienia
ust. 3b w art. 40 ustawy.
Rząd w pełni podziela pogląd o potrzebie dostosowania brzmienia art. 40 ust. 3b ustawy
o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi do orzeczenia Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 11 czerwca 2002 r. Należy jednak zauważyć, iż zmiana taka jest już
elementem przyjętego przez Komitet Rady Ministrów i skierowanego do rozpatrzenia przez
Radę Ministrów projektu ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W projekcie
tym proponuje się nadanie następującego brzmienia art. 40 ust. 3b:
„3b. Zażalenie przekazuje się niezwłocznie sądowi rejonowemu miejsca doprowadzenia.
Osoba doprowadzona do izby wytrzeźwień, jednostki Policji, zakładu opieki zdrowotnej lub
placówki utworzonej lub wskazanej przez jednostkę samorządu terytorialnego ma prawo do
udziału w posiedzeniu sądu, na którym będzie rozpatrywane zażalenie. Do rozpoznania
zażalenia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego.”.



Projekt ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi oraz ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, zostanie po przyjęciu go przez
Radę Ministrów przekazany do Sejmu RP.

Ponadto, w opinii Rządu, zasadna wydaje się być rezygnacja z alternatywnej właściwości
sądu w art. 40 ust. 3b, proponowana w projekcie ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu
w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawy om przeciwdziałaniu narkomanii.
W aktualnym brzmieniu przepisu art. 40 ust. 3b wskazano jako właściwy sąd miejsca
doprowadzenia lub miejsca zatrzymania. Sformułowanie to niewątpliwie miało stanowić
analogię dla brzmienia art. 246 § 2 k.p.k., jednak analogia ta wydaje się chybiona.
W wypadku stosowania art. 246 § 2 k.p.k. właściwość sądu zależy od fazy wykonywanych
czynności. „Sądem właściwym miejscowo jest sąd rejonowy właściwy dla miejsca
zatrzymania, a gdy prowadzone jest już postępowanie, to właściwym jest sąd rejonowy
miejsca prowadzenia tego postępowania” (J. Grajewski, L.K. Paprzycki, M. Płachta, Kodeks
postępowania karnego. Komentarz, Zakamycze, 2003). Tymczasem w wypadku zatrzymania
i doprowadzenia osoby nietrzeźwej wskazana w art. 40 ust. 3b podwójna właściwość sądu nie
znajduje praktycznego uzasadnienia, a może wręcz prowadzić do sytuacji, że skarżący
wniesie zażalenie do dwóch sądów jednocześnie — zwłaszcza jeśli zażalenie będzie składane
bez pośrednictwa Policji czy innej placówki. Użyty w przepisie art. 40 ust. 3b funktor
alternatywy łącznej „lub” dopuszcza w teorii taką ewentualność. Z uwagi na to, rozwiązanie
przyjęte w rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi jest zasadne.
Wobec powyższego ze względu na zbieżność intencji zachodzącą pomiędzy rządowym
projektem ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi oraz ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz senackim projektem ustawy o
zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, Rząd
proponuje równolegle prowadzenie prac sejmowych nad oboma projektami, dopiero po
przyjęciu przez Radę Ministrów i skierowaniu do Marszałka Sejmu projektu rządowego.