Rządowy projekt ustawy o Służbie Więziennej

odbiegała więcej niż 1-2 zł. Wyższy dodatek po zaokrągleniu o 2 zł., jest tylko w
przypadku stopnia szeregowego, chorążego i generała, w pozostałych przypadkach
dodatek ustalony na podstawie mnożnika jest wyższy o 1 zł., w stosunku do dotychczas
otrzymywanego. Skutek finansowy miesięczny wynosi ok. 31 tys. zł. i zostanie pokryty w
ramach posiadanych środków na uposażenia.

Obowiązujące przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 lutego
2002 r. w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego
funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz.U. Nr 14, poz. 137), w sposób następujący
regulują warunki przyznawania dodatku służbowego:
Funkcjonariuszowi przysługuje dodatek służbowy w wysokości do 50 %
otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień. Wysokość tego
dodatku, jest uzależniona od wyników uzyskiwanych w służbie, posiadanych kwalifikacji
zawodowych oraz charakteru i zakresu wykonywanych zadań służbowych, a w
szczególności powierzenia nowych lub dodatkowych zadań albo obowiązków
służbowych. Natomiast dodatek służbowy może być obniżony także w razie zmiany albo
ustania powyższych przesłanek. Obligatoryjnie dodatek ulega obniżeniu w razie:
1) stwierdzenia w opinii służbowej faktu niewywiązywania się przez funkcjonariusza z
obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym,
2) prawomocnego ukarania funkcjonariusza karą dyscyplinarną.
W projekcie rozporządzenia uszczegółowiono warunki przyznawania i obniżania
dodatku służbowego. W stosunku do aktualnie obowiązującego rozporządzenia:
1) zmieniono
kryteria
warunkujące przyznanie dodatku uzależniając jego wysokość w
szczególności od sposobu wywiązywania się z obowiązków służbowych, zakresu
tych obowiązków, zajmowanego stanowiska oraz posiadanych kwalifikacji
zawodowych, które to przesłanki są bardziej adekwatne i przejrzyste;
3) podwyższono z 50% do 75% możliwość przyznania dodatku służbowego w
przypadkach uzasadnionych szczególną złożonością, charakterem lub efektami
służby, i tylko za zgodą Dyrektora Generalnego SW, a w stosunku do Dyrektora
Generalnego i jego zastępców – za zgodą Ministra Sprawiedliwości. W Służbie
Więziennej istnieje tylko jeden dodatek o charakterze motywacyjnym i uznaniowym,
poszerzenie w uprawień Dyrektora Generalnego SW i Ministra Sprawiedliwości, jest
istotnym elementem prowadzenia prawidłowej polityki kadrowej w Służbie
Więziennej;
4) dookreślono, że dodatek służbowy, co do zasady jest przyznawany na czas
nieokreślony, może być jednak przyznany na czas określony w związku z
powierzeniem funkcjonariuszowi na ten czas nowych lub dodatkowych zadań albo
obowiązków służbowych na innym stanowisku, co jest aktualnie praktykowane w
przypadku powierzenia obowiązków na stanowisku np. kierownika działu;
5) wprowadzono zasadę, że dodatek służbowy, nie może być niższy niż 100 zł
miesięcznie dla funkcjonariusza w okresie służby przygotowawczej i 200 zł
miesięcznie dla funkcjonariusza w okresie służby stałej, po ukończeniu szkolenia
zawodowego; powyższa praktyka jest stosowana w jednostkach organizacyjnych
SW w ramach polityki kadrowej, realizowanej na polecenie Dyrektora Generalnego
SW;.
8
6) wprowadzono nowy przepis regulujący wysokość dodatku służbowego za ostatni
miesiąc pełnienia służby w Służbie Więziennej w pełnej wysokości (do 50%), w
przypadku:
- wygaśnięcia stosunku służbowego funkcjonariusza wskutek ostatecznego
orzeczenia przez komisję lekarską całkowitej niezdolności do służby w razie, gdy
utrata tej zdolności została spowodowana wypadkiem pozostającym w związku z
pełnieniem służby lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi
właściwościami lub warunkami służby, z tytułu których przysługują świadczenia
odszkodowawcze,
- śmierci lub zaginięcia funkcjonariusza;
- zwolnienia funkcjonariusza wskutek osiągnięcia 30 letniego stażu w Służbie
Więziennej.
Charakter wygaśnięcia stosunku służbowego niezależny od funkcjonariusza oraz 30
letni staż służby w szeregach Służby Więziennej uzasadnia szczególną regulację,
która w sposób jednolity określi uprawnienia funkcjonariuszy;
7) doprecyzowano zasady obligatoryjnego obniżania wysokości dodatku służbowego.
W przypadku wydania prawomocnej opinii służbowej o nieprzydatności do służby
albo niewywiązywaniu się przez funkcjonariusza z obowiązków służbowych,
obniżenie dodatku służbowego nastąpi o 30%, a w przypadku ukarania karą
dyscyplinarną, w zależności od jej rodzaju od 10 do 50%, otrzymywanego dodatku
służbowego; sztywne określenie wymiaru obniżenia wykluczy arbitralność
przełożonych w tym zakresie i jednolitość postępowania.



OCENA SKUTKÓW REGULACJI


1. Podmioty, na które oddziałuje rozporządzenie.
Projekt rozporządzenia dotyczy funkcjonariuszy Służby Więziennej.

2. Konsultacje społeczne.
Projekt rozporządzenia zostanie przesłany do Niezależnego Samorządnego
Związku Zawodowego Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa.

3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych.

Skutek finansowy wprowadzenia stopni służbowych wg kwoty bazowej:

liczba
mnożnik kwoty
funkcjonariuszy
skutek
stawki
kwota
skutek
bazowej - dwa
w
miesięczny
stopień
obowiązujące w
w
(kol. 4 -
miejsca po
poszczególnych (kol. 6 x kol.
2009 roku
złotych
kol. 2)
przecinku
stopniach wg.
5)
VSP I/2009
1 2 3
4
5
6
7
Generał 1688,00
1,109
1690,00
2,00
2,00
4,00
Pułkownik 1477,00
0,970
1478,00
1,00
47,00
47,00
podpułkownik 1319,00
0,866
1320,00
1,00
215,00
215,00
Major 1214,00
0,797
1215,00
1,00
529,00
529,00
Kapitan 1055,00
0,693
1056,00
1,00
1843,00 1843,00
9
Porucznik 1003,00
0,659
1004,00
1,00
1239,00
1239,00
Podporucznik 950,00
0,624
951,00
1,00
1088,00
1088,00
starszy chorąży 866,00
0,569
867,00
1,00
245,00
245,00
chorąży 823,00
0,541
825,00
2,00
574,00
1148,00
młodszy chorąży 792,00
0,520
793,00
1,00
6236,00
6236,00
starszy sierżant
sztabowy
676,00 0,444
677,00
1,00
545,00
545,00
sierżant sztabowy
623,00
0,409
624,00
1,00
1391,00 1391,00
starszy sierżant 581,00
0,382
582,00
1,00
2003,00
2003,00
sierżant
539,00
0,354
540,00
1,00
2498,00
2498,00
plutonowy 517,00
0,340
518,00
1,00
953,00
953,00
starszy kapral
496,00
0,326
497,00
1,00
1466,00 1466,00
kapral 475,00
0,312
476,00
1,00
2681,00
2681,00
starszy
szeregowy
338,00 0,222
339,00
1,00
50,00
50,00
szeregowy 317,00
0,209
319,00
2,00
3319,00
6638,00



miesięczny skutek finansowy
30819,00
4. Wpływ regulacji na rynek pracy.
Projektowane rozporządzenie może wpłynąć na rynek pracy, ponieważ
podwyższenie wysokości świadczeń w zakresie wysługi lat i tym samym wzrost
wynagrodzenia może ograniczyć liczbę zwalniających się ze służby dotychczasowych
funkcjonariuszy Służby Więziennej i jednocześnie może spowodować zwiększone
zainteresowanie służbą w SW wśród młodych ludzi posiadających staż i doświadczenie
z tytułu służby w innych formacjach mundurowych, którzy rezygnowali z przystąpienia
do służby, ze względu na niekorzystne uregulowania uprawnień w tym zakresie.

5. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w
tym rozwój przedsiębiorstw oraz na rozwój regionów.
Projektowane rozporządzenie nie będzie miało wpływu na konkurencyjność
gospodarki i przedsiębiorczość, w tym także na funkcjonowanie przedsiębiorstw oraz na
rozwój regionów.
6. Zainteresowanie pracami nad projektem rozporządzenia.
Projekt niniejszego rozporządzenia zostanie udostępniony w Biuletynie Informacji
Publicznej w trybie ustawy z dnia 7 lipca 2005r. O działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (dz. U. Nr 169, poz. 1414).
7. Zgodność z prawem Unii Europejskiej.
Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii
Europejskiej.
05/09-kt
10
Projekt




ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 200…. r.

w sprawie należności przysługujących funkcjonariuszowi Służby Więziennej z
tytułu podróży służbowych na obszarze kraju i przeniesień

Na podstawie art. 72 ust. 4 ustawy z dnia ……………………..

o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr …, poz. …..) zarządza się, co następuje:


§ 1.
Rozporządzenie określa rodzaje, wysokość, tryb przyznawania i wypłaty
należności przysługujących funkcjonariuszowi Służby Więziennej, zwanemu dalej
„funkcjonariuszem”, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, zwanej dalej
„podróżą służbową”, przeniesienia z urzędu do pełnienia służby do innej
miejscowości, zwanego dalej „przeniesieniem”, oraz delegowania do czasowego
pełnienia służby w innej jednostce organizacyjnej Służby Więziennej.

§ 2.
1. Termin i miejsce wykonywania przez funkcjonariusza czynności
służbowych poza miejscowością stanowiącą siedzibę jednostki organizacyjnej Służby
Więziennej, w której funkcjonariusz pełni służbę, zwaną dalej „stałym miejscem
pełnienia służby”, określa polecenie wyjazdu służbowego.
2. Polecenie wyjazdu służbowego wydaje bezpośredni lub wyższy
przełożony funkcjonariusza. Odbycie podróży służbowej samolotem wymaga zgody
Dyrektora Generalnego Służby Więziennej.
3. Czas podróży służbowej obejmuje czas między wyjazdem ze stałego
miejsca pełnienia służby i powrotem do tego miejsca.
4. W przypadku funkcjonariusza zamieszkałego poza stałym miejscem
pełnienia służby przełożony może uznać, w celu rozliczenia kosztów podróży
służbowej, miejscowość zamieszkania jako stałe miejsce pełnienia służby, jeżeli:


1) funkcjonariusz wykonuje stale lub głównie czynności służbowe poza
stałym miejscem pełnienia służby albo
2) nie spowoduje to zwiększenia kosztów podróży służbowej.

§ 3.
Z tytułu podróży służbowej funkcjonariuszowi przysługują:
1) diety na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia;
2) zwrot kosztów przejazdu na trasie od stałego miejsca pełnienia służby
do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem;
3) ryczałt na dojazdy środkami komunikacji miejscowej;
4) zwrot kosztów noclegów albo ryczałt za nocleg;
5) zwrot innych niezbędnych i udokumentowanych wydatków.


§ 4.
Funkcjonariuszowi przebywającemu w podróży służbowej trwającej co
najmniej 10 dni przysługuje zwrot kosztów przejazdu do miejscowości zamieszkania i
z powrotem w dniu wolnym od służby.

§ 5.
1. Kwotę diety ustala się w wysokości określonej w przepisach o wysokości
oraz warunkach ustalania należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży
służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy.
2. Jeżeli podróż służbowa trwa:
1) nie
dłużej niż dobę i wynosi:
a) mniej niż 8 godzin - dieta nie przysługuje,
b) od 8 do 12 godzin - przysługuje połowa diety,
c) ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości;
2) dłużej niż jedną dobę - za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej
wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:
a) do 8 godzin - przysługuje połowa diety,
b) ponad 8 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości.

3. Dieta nie przysługuje:
1) za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby lub miejscu
zamieszkania;
2) za czas pobytu w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym w związku z
chorobą powstałą podczas podróży służbowej;
2