Rządowy projekt ustawy o dyscyplinie wojskowej

honorowego, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 9 i 10 oraz art. 13 pkt 3, a także wyłączenie
żołnierza z uczestnictwa w uroczystościach wojskowych i państwowych z udziałem wojska,
w okresie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu do dnia zatarcia ukarania.
4. rodek dyscyplinarny podania informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób po-
lega na:
1) zamieszczeniu tej informacji w rozkazie lub decyzji, a następnie jej odczytaniu
w czasie odprawy lub na zbiórce oraz
2) wykorzystaniu informacji o ukaraniu w analizach lub ocenach dyscypliny wojskowej.
Rozdział 3
Dyscyplinarne środki zapobiegawcze
Art. 36.
1. W przypadkach określonych ustawą przełożony dyscyplinarny może stosować wo-
bec podległych sobie żołnierzy następujące dyscyplinarne środki zapobiegawcze:
1) niedopuszczenie do wykonywania czynności służbowych;
2) osadzenie w izbie zatrzymań;
3) zawieszenie w czynnościach służbowych.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przysługują również wojskowym
organom porządkowym i andarmerii Wojskowej wobec żołnierzy, do których ze względu na
okoliczności, miejsce i czas są właściwymi organami do zastosowania dyscyplinarnych środ-
ków zapobiegawczych.
Art. 37.
1. Niedopuszczenie do wykonywania czynności służbowych stosuje się, jeżeli istnieje
uzasadnione przypuszczenie, że żołnierz znajduje się w stanie nietrzeźwości lub odurzenia, po
użyciu alkoholu, pod wpływem środka odurzającego, substancji psychotropowej, środka za-
stępczego lub pod wpływem podobnie działającego środka.
2. rodka, o którym mowa w ust. 1, można nie stosować w przypadku zagrożenia życia
lub zdrowia żołnierza lub innej osoby albo zagrożenia zniszczeniem lub uszkodzeniem mie-
nia.

20
Art. 38.
1. Osadzenie w izbie zatrzymań można zastosować wobec żołnierza będącego w stanie
nietrzeźwości lub odurzenia w obiekcie zajmowanym przez organ wojskowy, a także w rejo-
nie obiektów koszarowych lub zakwaterowania przejściowego jednostki wojskowej albo
w innym miejscu wykonywania zadań służbowych lub w miejscu publicznym, który swoim
zachowaniem daje powód do zgorszenia, znajduje się w okolicznościach zagrażających jego
zdrowiu lub życiu albo zagraża zdrowiu lub życiu innej osoby lub mieniu.
2. Jeżeli brak jest możliwości osadzenia żołnierza w izbie zatrzymań albo jego warunki
zdrowotne to uzasadniają, przełożony dyscyplinarny, wojskowy organ porządkowy lub
andarmeria Wojskowa może polecić doprowadzenie tego żołnierza do miejsca zamieszkania
lub zakwaterowania albo, zgodnie z diagnozą lekarza, skierować go do izby chorych lub
zakładu opieki zdrowotnej.
3. ołnierza osadzonego w izbie zatrzymań zwalnia się niezwłocznie po wytrzeźwieniu
lub ustaniu stanu odurzenia, nie później niż z upływem dwudziestu czterech godzin od chwili
osadzenia.
Art. 39.
1. Zawieszenie w czynnościach służbowych można zastosować wobec żołnierza, obję-
tego postępowaniem dyscyplinarnym, jeżeli rażąco naruszył dyscyplinę wojskową, a charak-
ter zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego lub okoliczności jego popełnienia wskazują na
potrzebę niezwłocznego odsunięcia tego żołnierza od wykonywania czynności na zajmowa-
nym stanowisku służbowym lub związanych z pełnioną funkcją.
2. ołnierz zawieszony w czynnościach służbowych zostaje odsunięty od wykonywania
dotychczasowych obowiązków służbowych oraz wykonuje zadania określone przez przełożo-
nego dyscyplinarnego.
3. Zawieszenie w czynnościach służbowych powinno zostać zakończone niezwłocznie,
gdy ustaną przyczyny je uzasadniające, nie później jednak niż z upływem jednego miesiąca,
z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Przełożony dyscyplinarny w szczególnie uzasadnionych przypadkach może przedłu-
żyć okres zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych do trzech miesięcy.
21
5. Zawieszenie w czynnościach służbowych ustaje, przed upływem terminów, o któ-
rych mowa w ust. 3 i 4, z dniem uprawomocnienia się orzeczenia wydanego wobec obwinio-
nego za przewinienie dyscyplinarne, które było przyczyną zawieszenia.
Art. 40.
1. Przed zastosowaniem dyscyplinarnego środka zapobiegawczego niedopuszczenia do
wykonywania czynności służbowych lub osadzenia w izbie zatrzymań przełożony dyscypli-
narny, wojskowy organ porządkowy lub andarmeria Wojskowa poleca poddanie żołnierza
badaniom koniecznym do ustalenia zawartości alkoholu lub środka odurzającego, substancji
psychotropowej lub środka zastępczego w organizmie tego żołnierza, w tym zabiegowi po-
brania krwi, zwanymi dalej „badaniami”.
2. ołnierz jest obowiązany poddać się badaniom oraz zabiegom niezbędnym do wy-
konania podstawowych badań laboratoryjnych, pod warunkiem że dokonywane są
z zachowaniem wskazań wiedzy medycznej i nie zagrażają jego zdrowiu.
3. Badania laboratoryjne i zabiegi niezbędne do ich wykonania przeprowadzane
w ramach badań mogą być dokonywane wyłącznie przez uprawnionych do tego pracowników
ochrony zdrowia.
4. Polecenie poddania się badaniom przekazuje się żołnierzowi ustnie, a następnie
stwierdza się w rozkazie lub decyzji, z których wyciąg niezwłocznie doręcza się żołnierzowi,
oraz poucza się go o prawie, terminie i trybie wniesienia zażalenia, o którym mowa w ust. 7.
5. Z badań lub braku możliwości ich przeprowadzenia sporządza się protokół.
6. Odmowa żołnierza poddania się badaniom lub uniemożliwienie ich przeprowadzenia
nie wyłącza zastosowania środków zapobiegawczych.
7. ołnierzowi przysługuje prawo złożenia zażalenia do wyższego przełożonego dyscy-
plinarnego lub przełożonego wojskowego organu porządkowego albo komendanta jednostki
organizacyjnej andarmerii Wojskowej, której żołnierz zastosował ten środek, w terminie
trzech dni od dnia doręczenia wyciągu, o którym mowa w ust. 4, na:
1) polecenie poddania badaniom;
2) warunki i sposób przeprowadzenia tych badań.
8. Koszty badań ponoszone są z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest
Minister Obrony Narodowej.
22
9. Do zamówień na przeprowadzanie badań nie stosuje się przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223,
poz. 1655 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1058 i Nr 220, poz. 1420).
Art. 41.
1. ołnierzowi przysługuje zażalenie na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego
środka zapobiegawczego niedopuszczenia do wykonywania czynności służbowych, zawie-
szenia w czynnościach służbowych lub przedłużenia okresu tego zawieszenia oraz osadzenia
w izbie zatrzymań.
2. W zażaleniu żołnierz może się domagać uchylenia, zmiany oraz zbadania zasadności
i legalności zastosowania lub przedłużenia stosowania, a także prawidłowości wykonania
dyscyplinarnego środka zapobiegawczego.
3. ołnierz może wnieść zażalenie w terminie trzech dni od dnia doręczenia mu posta-
nowienia o zastosowaniu lub przedłużeniu stosowania względem niego dyscyplinarnego
środka zapobiegawczego.
4. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia o zastosowaniu lub
przedłużeniu stosowania dyscyplinarnego środka zapobiegawczego.
5. Na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego:
1) niedopuszczenia żołnierza do wykonywania czynności służbowych – zażalenie rozpatruje
odpowiednio wyższy przełożony dyscyplinarny lub przełożony wojskowego organu po-
rządkowego albo komendant jednostki organizacyjnej andarmerii Wojskowej, której
żołnierz zastosował ten środek;
2) zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz o przedłużeniu okresu tego za-
wieszenia – zażalenie rozpatruje wyższy przełożony dyscyplinarny;
3) osadzenia w izbie zatrzymań – zażalenie rozpatruje wojskowy sąd garnizonowy.
6. Na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego wydane
przez Ministra Obrony Narodowej lub kierownika instytucji cywilnej zażalenie rozpatruje
wojskowy sąd garnizonowy.
7. W sprawach zażalenia na zastosowanie dyscyplinarnych środków zapobiegawczych
stosuje się odpowiednio art. 52 ust. 1, 3 i 5.
23
Art. 42.
Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia
i Ministrem Sprawiedliwości, odpowiednio do ich właściwości, określi, w drodze rozporzą-
dzenia:
1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach stosowania dyscyplinarnych środków zapo-
biegawczych, z uwzględnieniem:
a) postępowania, odpowiednio przełożonego dyscyplinarnego, wojskowego organu po-
rządkowego i andarmerii Wojskowej przed zastosowaniem tych środków,
b) uchylenia, wygaśnięcia lub zmiany postanowienia o zastosowaniu dyscyplinarnego
środka zapobiegawczego,
c) treści postanowień w tych sprawach,
d) sposobu i terminu zawiadamiania właściwych przełożonych, organów wojskowych
i zainteresowanych osób o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego,
e) czynności i terminów rozpatrywania zażaleń na zastosowanie dyscyplinarnych środ-
ków zapobiegawczych,
f) wzorów dokumentów, ich obiegu oraz sposobu przechowywania,
2) warunki osadzania żołnierza w izbie zatrzymań oraz organizację osadzania żołnierzy
w izbach zatrzymań, z uwzględnieniem:
a) trybu doprowadzania do izby zatrzymań żołnierza, w stosunku do którego zostało wy-
dane postanowienie o osadzeniu w izbie zatrzymań,
b) warunków przyjęcia żołnierza doprowadzonego do izby zatrzymań i postępowania
w razie jego nieprzyjęcia do izby zatrzymań,
c) czynności dokonywanych przez obsługę izby zatrzymań wobec osadzonych żołnierzy,
3) rodzaje, zakres, przypadki, warunki i sposób dokonywania badań, o których mowa
w art. 40, w celu zapewnienia prawidłowości ich przeprowadzania, warunki ustalania
kosztów tych badań, procedurę składania i rozpatrywania zażaleń w tych sprawach,
uwzględniając sposób dokumentowania badań zapewniający ochronę danych osobowych
żołnierzy
24