Rządowy projekt ustawy o dyscyplinie wojskowej

oraz sprawowania nadzoru nad ich wykonywaniem, a także w sprawach wzruszania pra-
womocnych orzeczeń dyscyplinarnych, jak również dokonywania analiz i ocen stanu dys-
cypliny i realizacji zadań związanych z jej kształtowaniem, przetwarza się dane dotyczące
podporządkowanych żołnierzy, o których mowa w ust. 1.
8. W nadrzędnych organach wojskowych oraz w komórce organizacyjnej Minister-
stwa Obrony Narodowej właściwej do spraw dyscypliny wojskowej gromadzi się również
dane statystyczne oparte w szczególności o informacje, o których mowa w ust. 1, nie-
zbędne do dokonywania okresowych analiz i ocen stanu dyscypliny wojskowej oraz reali-
zacji zadań związanych z jej kształtowaniem.
9. Ewidencję dyscyplinarną, o której mowa w ust. 1 pkt 2 – 4, prowadzi się w okre-
sie pełnienia przez żołnierzy czynnej służby wojskowej, z wyjątkiem danych o ukaraniu
karą dyscyplinarną, o której mowa w art. 24 pkt 7, oraz środka dyscyplinarnego, jeżeli
został orzeczony wraz z tą karą.
10. Osobami oraz organami wojskowymi posiadającymi dostęp do dokumentacji
i ewidencji dyscyplinarnej w zakresie:
1) danych
o
żołnierzach i informacji, o których mowa w pkt 2, niezbędnych do przepro-
wadzenia czynności związanych z postępowaniem dyscyplinarnym, wydaniem posta-
nowienia lub orzeczenia w tym postępowaniu, wykonania orzeczenia dyscyplinarne-
go, likwidacji skutków uchylonego lub zmienionego prawomocnego orzeczenia dys-
cyplinarnego, a także dokonywania ocen dyscypliny żołnierzy – są organy orzekające,
wyżsi przełożeni dyscyplinarni, rzecznicy dyscyplinarni uczestniczący w danym po-
stępowaniu dyscyplinarnym oraz odpowiednio osoby i organy wojskowe, o których
mowa w ust. 5 – 8;
2) informacji statystycznych i opisowych, z wyjątkiem danych osobowych – są podmio-
ty, w których zakresie działania należy dokonywanie analiz i ocen dyscypliny woj-
skowej, a także osoby i instytucje podejmujące działania służące przestrzeganiu po-
rządku prawnego.
Art. 85.
1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowa-
dzenia dokumentacji i ewidencji dyscyplinarnej, a w szczególności:
50
1) szczegółowe warunki i tryb prowadzenia ewidencji wyróżnień, wzór rozkazu lub
decyzji, w których stwierdza się udzielenie wyróżnienia, wzór karty wyróżnień żoł-
nierza oraz sposób zapoznawania z nią wyróżnionego żołnierza, a także okres jej
przechowywania, w tym także po zwolnieniu żołnierza z czynnej służby wojskowej;
2) kategorie osób prowadzących i przechowujących karty wyróżnień żołnierzy i karty
ukarania żołnierzy, o których mowa w art. 84 ust. 6 pkt 4;
3) wzory wniosków dotyczących postępowania dyscyplinarnego oraz sposób jego do-
kumentowania, w tym formy i wzory dokumentacji dyscyplinarnej oraz zasady obie-
gu, sposobu i okresu przechowywania tej dokumentacji;
4) wzory dokumentów stosowanych w ewidencji dyscyplinarnej, o której mowa
w art. 84 ust. 1 pkt 2 – 4, sposób ich prowadzenia oraz okres przechowywania;
5) kategorie osób obowiązanych do odtworzenia dokumentacji dyscyplinarnej, o której
mowa w art. 83 ust. 1, sposób jej odtworzenia, a także prostowania błędów pisarskich
i rachunkowych oraz innych oczywistych pomyłek.
2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności uwzględnić
warunki zapewniające ochronę przed nieuprawnionym ujawnieniem danych zawartych
w dokumentacji i ewidencji dyscyplinarnej, dostosowując wymogi określone w pkt 1 – 5
do warunków pełnienia czynnej służby wojskowej po odwieszeniu obowiązku pełnienia
zasadniczej służby wojskowej, po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych,
a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz
w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, jak
również udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych.
Art. 86.
1. Zatarcie ukarania, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, następuje z mocy prawa w przypadku:
1) upływu roku od dnia wykonania kary lub środka dyscyplinarnego albo od dnia przedaw-
nienia ich wykonania;
2) upływu orzeczonego okresu próby, o którym mowa w art. 23 ust. 2, jeżeli wykonanie kary
nie zostało zarządzone;
3) zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej, nie wcześniej jednak niż po wykonaniu
kary pieniężnej oraz środków dyscyplinarnych zobowiązania do naprawienia wyrządzonej
szkody i podania informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób.
51
2. Zatarcie ukarania z przyczyny, o której mowa w ust. 1 pkt 3, dotyczy wszystkich kar
i środków dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 4.
3. Jeżeli w okresie roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu żołnierza,
o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nastąpiło skazanie przez sąd wojskowy, warunkowe umorze-
nie postępowania karnego lub ukaranie w postępowaniu dyscyplinarnym, zatarcie ukarania
nie może nastąpić przed upływem osiemnastu miesięcy od dnia uprawomocnienia się ostat-
niego orzeczenia.
4. Przepisów niniejszego artykułu oraz art. 84 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się w razie
wymierzenia żołnierzowi kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 24 pkt 7, oraz środka dys-
cyplinarnego, jeżeli został orzeczony wraz z tą karą.
5. Z chwilą zatarcia ukarania orzeczoną prawomocnie karę dyscyplinarną lub środek
dyscyplinarny uważa się za niebyłe, a kartę ukarania żołnierza niszczy się.
6. Zatarcie ukarania nie likwiduje skutków wykonania kary dyscyplinarnej i środka
dyscyplinarnego.

DZIAŁ V
PRZEPISY SZCZEGÓLNE
Art. 87.

W czasie wojny oraz pełnienia służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, stanów
nadzwyczajnych, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojen-
nych oraz w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami pań-
stwa, jak również udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych:
1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może polecić wszczęcie postępowania dyscyplinar-
nego wobec żołnierza pełniącego służbę lub wykonującego zadania służbowe w tych wa-
runkach;
2) postępowanie dyscyplinarne w trybie uproszczonym można stosować, z wyłączeniem
art. 57 ust. 7 – 9; orzeczenie dyscyplinarne w takim postępowaniu jest prawomocne
z chwilą jego wydania;
52
3) zażalenie lub odwołanie nie przysługuje na postanowienie wydane w toku postępowania
dyscyplinarnego oraz na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobie-
gawczego;
4) czynności zastrzeżone w ustawie dla rzecznika dyscyplinarnego może wykonywać inny
żołnierz, wyznaczony przez przełożonego dyscyplinarnego.
Art. 88.
1. W przypadku odwieszenia obowiązku pełnienia zasadniczej służby wojskowej żoł-
nierzom zasadniczej służby wojskowej można wymierzyć karę aresztu izolacyjnego.
2. Karę aresztu izolacyjnego wymierza się na okres od siedmiu do czternastu dni.
3. W czasie odbywania kary, o której mowa w ust. 1, ukarany przebywa w wojskowym
areszcie dyscyplinarnym, a ponadto ma obowiązek wykonywać zadania służbowe,
w wymiarze do ośmiu godzin dziennie. W okresie wykonywania tej kary żołnierz ma ograni-
czoną możliwość przyjmowania odwiedzin.
4. ołnierzowi, wobec którego orzeczono prawomocnie karę, o której mowa

w ust. 1, za okres ukarania potrąca się od najbliższego terminu płatności połowę ostatnio
otrzymanego uposażenia zasadniczego oraz dodatków o charakterze stałym.
5. Karę aresztu izolacyjnego orzeka wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek przełożo-
nego dyscyplinarnego zajmującego stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki
wojskowej. Przepis art. 23 stosuje się odpowiednio.
6. Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji o ukaraniu karą aresztu izolacyj-
nego, może odroczyć albo przerwać wykonanie tej kary.
7. Zarządzenie wykonania kary aresztu izolacyjnego umieszcza się w rozkazie lub de-
cyzji dowódcy jednostki wojskowej, określając miejsce i termin wykonania kary.
8. Jeżeli sąd, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary aresztu izo-
lacyjnego, przekazuje sprawę do ukarania dyscyplinarnego przełożonemu dyscyplinarnemu
zajmującemu stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki wojskowej.
9. Odwołanie od orzeczenia wojskowego sądu garnizonowego rozpoznaje wojskowy
sąd okręgowy.
10. Do wzruszenia prawomocnego orzeczenia uprawniony jest wojskowy sąd okręgo-
wy.
53
11. W razie uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dys-
cyplinarnej aresztu izolacyjnego, ukaranemu przysługuje odszkodowanie na zasadach okre-
ślonych w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, które
stosuje się odpowiednio, oraz zwrot potrąconej części uposażenia wraz z odsetkami ustawo-
wymi, liczonymi od dnia, w którym uposażenie było wymagalne do dnia wypłaty.

DZIAŁ VI
PRZEPISY ZMIENIAJ CE, PRZEJ CIOWE, DOSTOSOWUJ CE I KO COWE
Rozdział 1
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 89.
W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109,
poz. 756 oraz z 2008 r. Nr 141, poz. 888) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 33 w § 4 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) działanie pod wpływem alkoholu, środka odurzającego, substancji psychotropowej,
środka zastępczego lub innych podobnie działających substancji lub środków;”;
2) w art. 51 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 ma charakter chuligański lub sprawca dopuszcza się go,
będąc pod wpływem alkoholu, środka odurzającego, substancji psychotropowej,
środka zastępczego lub innych podobnie działających substancji lub środków,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.”;
3) w art. 70 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi zachowania trzeźwości znajduje
się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka albo substancji
i podejmuje w tym stanie czynności zawodowe lub służbowe.”.
Art. 90.
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553,
z późn. zm.4)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 323 § 3 otrzymuje brzmienie:
54