Rządowy projekt ustawy o Służbie Celnej

6. W przypadku gdy mimo wezwania do zatrzymania, o którym mowa w ust. 4, statek
nie zatrzyma się, dowódca jednostki pływającej wzywa jednostkę pływającą Straży
Granicznej w celu udzielenia pomocy przy zatrzymaniu statku.
7. Jeżeli przed podjęciem czynności kontrolnych uzyskano wiarygodne informacje
wskazujące na możliwość niezatrzymania się statku lub możliwość ostrzelania lub
wystąpienia zagrożenia przejęcia jednostki pływającej, właściwy organ Służby Celnej może
wystąpić z wnioskiem o przydzielenie jednostce pływającej asysty jednostki pływającej
Straży Granicznej.
8. Przepisów ust. 1-7 nie stosuje się do jednostek pływających określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1991 r.
o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r.
Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.) oraz w przypadku czynności wykonywanych przez organy
Służby Celnej, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 30 ust. 7.
9. Jednostki pływające w czasie wykonywania zadań podnoszą jako banderę flagę
państwową z godłem Rzeczypospolitej Polskiej oraz, w celu identyfikacji, flagę Służby
Celnej określoną w odrębnych przepisach.
10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób oznakowania jednostek pływających, uwzględniając zapewnienie ich
szybkiej identyfikacji.
11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb
współdziałania Służby Celnej i Straży Granicznej w zakresie zadań wykonywanych na
podstawie ust. 6 i 7, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia
funkcjonariuszy, przestrzegania przepisów prawa oraz sprawnego wykonywania kontroli.
Art. 48. 1. Kontroli podlegają przesyłki w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia
12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159). W tym zakresie
właściwy organ Służby Celnej może w szczególności kontrolować dokumenty dotyczące
przesyłek oraz sprawdzać liczbę przywożonych lub wywożonych przesyłek z liczbą wskazaną
w wykazie zdawczym.
2. Rewizję przesyłek i pobieranie próbek towarów w nich przesyłanych przeprowadza
się w obecności pracownika placówki operatora, w rozumieniu art. 3 pkt 14 ustawy z dnia

35
12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe. Przy czynnościach tych mogą być obecni również
zgłaszający, nadawca lub odbiorca przesyłki.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykonywania
kontroli przesyłek, o których mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność zapewnienia
możliwości sprawowania kontroli oraz sprawne wykonywanie działalności przez operatorów.
Art. 49. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) warunki wykonywania kontroli, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 3 – 7
ze szczególnym uwzględnieniem rodzajów procedur celnych oraz kontrolowanych
towarów,
2) rodzaje dokumentów mających znaczenie dla kontroli określonej w pkt 1, a także
osoby obowiązane do ich przechowywania,
3) warunki użycia urządzeń technicznych i psów służbowych podczas kontroli określonej
w pkt 1, sposób przeprowadzania przeszukania osoby, a także sposób i warunki
przeprowadzania rewizji bagażu podróżnego
– mając na uwadze w szczególności, zapewnienie jednolitości procedur kontrolnych, miejsce
wykonywania kontroli, zróżnicowanie form i sposobów wykonywania kontroli w zależności
od rodzaju podmiotu oraz konieczność skutecznego wykrywania nieprawidłowości
w stosowaniu przepisów prawa celnego.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób prowadzenia kontroli bagażu przewożonego drogą
morską lub powietrzną, z uwzględnieniem rodzaju bagażu podmiotu podlegającego kontroli
oraz wskazania miejsc właściwych do prowadzenia kontroli.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze zarządzenia:
1) przypadki, sposób i tryb prowadzenia przez organy Służby Celnej ewidencji towarów,
którym nadano przeznaczenie celne;
2) wzory rejestrów, ksiąg, innych dokumentów ewidencyjnych oraz wzory formularzy
używanych w toku sprawowania kontroli;
3) wzory pieczęci, zamknięć urzędowych, stempli i innych znaków stosowanych przy
wykonywaniu kontroli;

36
4) warunki i sposób szkolenia przewodników psów służbowych oraz warunki nabywania,
szkolenia, wykorzystywania, pielęgnacji, opieki i żywienia tych psów.
Art. 50. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres i sposób kontroli niektórych wyrobów akcyzowych, o której
mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 1;
2) tryb przekazywania oraz zakres informacji o terminach czynności podlegających
kontroli, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1 lit. f;
3) rodzaje prowadzonej dokumentacji, o której mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1 lit. h, jej
wzory, a także szczegółowy sposób jej przygotowania i prowadzenia;
4) tryb niszczenia wyrobów akcyzowych objętych kontrolą, o których mowa w art. 34
ust. 1 pkt 1 lit. k;
5) szczegółowe sposoby i warunki przyjmowania, magazynowania, wydawania
i przewożenia wyrobów akcyzowych objętych kontrolą.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
finansów publicznych uwzględni w szczególności:
1) wyroby akcyzowe o szczególnym znaczeniu dla budżetu państwa oraz wyroby
podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy;
2) zróżnicowanie form i sposobów wykonywania kontroli oraz zakresu wymagań, które
powinny zostać spełnione przez podmioty podlegające kontroli – w zależności od
rodzaju podmiotu, rodzaju wykonywanej działalności oraz grupy wyrobów objętych
tymi kontrolami;
3) zapewnienie skuteczności i sprawności wykonywania kontroli.

Art. 51. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy sposób i tryb kontroli urządzania i prowadzenia gier i zakładów
wzajemnych, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3;
2) rodzaje dokumentów mających znaczenie dla kontroli określonej w pkt 1 oraz rodzaje
prowadzonej dokumentacji, o której mowa w art. 34 ust. 1 pkt 2 lit. e, jej wzory,
a także szczegółowy sposób jej przygotowania i prowadzenia;
3) tryb przekazywania i zakres zgłoszeń i informacji, o których mowa w art. 34 ust. 1
pkt 2 lit. a i f.

37
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
finansów publicznych uwzględnia w szczególności:
1) zróżnicowanie form i sposobów wykonywania kontroli oraz zakresu wymagań, które
powinny zostać spełnione przez podmioty podlegające kontroli – w zależności od
rodzaju podmiotu i rodzaju wykonywanej działalności;
2) zapewnienie skuteczności i sprawności wykonywania kontroli.

Art. 52. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się
odpowiednio przepisy działu IV Ordynacji podatkowej, a do wykonywania kontroli, o której
mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3 w przypadkach, o których mowa w art. 36 ust. 2 pkt 3 stosuje się
również odpowiednio art. 290 i 291 Ordynacji podatkowej.

Art. 53. Do wykonywania kontroli celnej, o której mowa w art. 78 ust. 2
Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w miejscach, o których mowa w art. 36 ust. 1 oraz
kontroli, o której mowa w art. 30 ust. 3 pkt 4–6, stosuje się przepisy art. 31 ust. 3, art. 32,
art. 33, art. 34 ust. 2, art. 35, art. 36 ust. 1, 4 i 5, oraz przepisy wydane na podstawie art. 49
ustawy oraz odpowiednio przepisy działu VI Ordynacji podatkowej, z wyłączeniem art. 290 §
2 pkt 6a.
Art. 54. Do kontroli, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3 w przypadkach, o których
mowa w art. 36 ust. 1, stosuje się przepisy art. 31 ust. 1 i 3, art. 32, art. 33, art. 34 ust. 1 pkt 2
i ust. 2, art. 35, art. 36 ust. 1, 4 i 5, oraz przepisy wydane na podstawie art. 51 ustawy oraz
odpowiednio przepisy działu VI Ordynacji podatkowej.
Art. 55. Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się przepisy
rozdziału 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U.
z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.).
Rozdział 4
Postępowanie audytowe i urzędowe sprawdzenie
Art. 56. Organ Służby Celnej przeprowadza postępowanie audytowe, mające na celu
ustalenie czy podmiot występujący z wnioskiem o wydanie pozwolenia, świadectwa,
zezwolenia lub innej decyzji, zwanych w niniejszym rozdziale „zezwoleniem”, spełnia
warunki lub kryteria wymagane do jego wydania.

38
Art. 57. 1. Postępowanie audytowe jest prowadzone w przypadku gdy przepisy prawa
celnego uzależniają uzyskanie zezwolenia od stwierdzenia spełnienia wszystkich lub części
warunków lub kryteriów określonych w art. 14g – 14k rozporządzenia Komisji (EWG)
nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia
Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, inne niż określone w ust. 1 przypadki, w których zezwolenia, określone
przepisami prawa celnego lub ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym
(Dz. U. Nr 29, poz. 257, z późn. zm.) będą wydawane w trybie postępowania audytowego
uwzględniając:
1) określone w odrębnych przepisach warunki lub kryteria niezbędne do wydania danego
rodzaju zezwolenia, w tym konieczność ich weryfikacji w ramach czynności
przeprowadzanych w siedzibie lub miejscach wykonywania działalności gospodarczej
przez podmiot występujący z wnioskiem o wydanie zezwolenia;
2) rodzaj udzielanego zezwolenia;
3) konieczność zapewnienia sprawności prowadzenia postępowania audytowego.

Art. 58. 1. Postępowanie audytowe polega na weryfikacji przedstawionych przez
wnioskodawcę informacji, dokumentów oraz danych dotyczących jego funkcjonowania
w zakresie zgodności z warunkami lub kryteriami wymaganymi do uzyskania zezwolenia.
2. W ramach postępowania przeprowadza się czynności audytowe polegające,
w szczególności na:
1) badaniu dokumentacji i w razie potrzeby, weryfikacji jej autentyczności;
2) dokonywaniu oględzin i sprawdzaniu stanu pomieszczeń i innych obiektów;
3) dokonywaniu oceny wypłacalności wnioskodawcy;
4) badaniu bezpieczeństwa systemów informatycznych, w tym oprogramowania, pod
względem możliwości prowadzenia kontroli danych zawartych w tych systemach.
3. W toku postępowania audytowego można przeprowadzać czynności audytowe
również w siedzibie i miejscach wykonywania przez wnioskodawcę działalności
gospodarczej. Przepisy art. 32, art. 33 i art. 34 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. Termin wykonywania czynności audytowych w siedzibie lub miejscach
wykonywania przez wnioskodawcę działalności gospodarczej uzgadnia się z wnioskodawcą.

39