opis sytuacji:
Z pewnym telekomem w latach 2000-2010 łączył mnie szereg umów (zwykle po
kilka naraz). Po wypowiedzeniu ostatniej telekom stwierdził, że nie
oddałem sprzętu. Telefonicznie dowiedziałem się, że był to sprzęt
związany z umową wypowiedzianą w 2004. Odpisałem, że nie mam, na pewno
oddałem, a jakby co to i tak sprawa przedawniona. W "odpowiedzi" dostałem
w 2011 fakturę z której nie wynika czego dotyczy (tytułem jest nic
niemówiący numer). Teraz wzywają do zapłaty faktury ten_sam_numer za
usługi telekomunikacyjne (czyli nie nowa klasyfikacja). Przedstawiłem im
znowu swoje zdanie, spytałem skąd ta zmiana sprzętu w usługę. Znowu
odpowiedzi brak czekam na nakaz i będę pisał sprzeciw. (pewnie esąd na
widok faktury wyda nakaz od razu, nie patrząc skąd się wzięła)

pytania:
1. Coś szczególnego trzeba napisać w sprzeciwie? Wszak faktura nie jest
przedawniona ale roszczenie jako takie jest. A telekom stara się
zaciemnić sprawę.
2. Typową praktyką windykacji jest wycofywanie pozwów po otrzymaniu
sprzeciwu by nie zamykać sobie drogi dalszego marudzenia. Czy można jakoś
wykorzystać art 203 par 4 KPC "sąd może uznać za niedopuszczalne
cofnięcie pozwu [... gdy jest to ...] sprzeczne z zasadami współżycia
społecznego" do nakłonienia sądu do niedopuszczenia cofnięcia pozwu?
Mógłbym argumentować, że moje stanowisko przedstawione w sprzeciwie jest
znane powodowi, natomiast powód nigdy (pisemnie) nie sprecyzował skąd
DOKŁADNIE wzięła się faktura. Co więcej przedstawił kilka różnych wersji.
Jest jakaś szansa, że sąd wziąłby to pod uwagę? Macie pomysły jak uczynić
to bardziej prawdopodobnym? Komuś udało się wykorzystać ten przepis?