Mirosław Zalewski:
> Nie wiem na ile prawnicy inspirowali się właśnie tym dziełem podczas
> tworzenia swojej nomenklatury, ale na Twoim miejscu zajrzałbym do
> Monteskiusza ,,O Duchu Praw". Mam wrażenie że tam było rozróżnienie na
> ,,prawo natury" a ,,prawo naturalne". Chociaż to mógł być też któryś z
> ,,Dwóch Traktatów o Władzy" Locke'a.
>
> W ogóle mam wrażenie że ,,prawo naturalne" jest chętnie podchwytywane
> przez teoretyków umowy społecznej, natomiast ,,prawo natury", podobnie
> jak ,,prawo pozytywne", wywodzi się ze starożytnego prawodawstwa
> rzymskiego. No i w tym wypadku definicji ,,prawa naturalnego" będzie
> tyle co filozofów którzy tym pojęciem się posługiwali.

,,Prawo natury'' w sensie nieprawniczym to zasada działania przyrody,
której NIE DA SIĘ nie przestrzegać, bo ona sama się egzekwuje. Na
przykład trudno wyobrazić sobie kogoś, kto złamał prawo powszechnego
ciążenia, wyszedł z wieżowca przez okno i nie spadł -- i teraz go za to
sądzą.

,,Prawo naturalne'' w sensie nieprawniczym to istotnie dla każdego coś
innego. Takie coś, co ten ktoś chciałby ustanowić jako prawo obwarowane
srogimi karami, ale nie ma jak, bo mu brakuje siły politycznej. Na
przykład chciałby posłać do gazu tych wszystkich wstrętnych
homoseksualistów, ale tego się nie da zrobić, więc pozostaje ogłosić, że
homoseksualizm nie powienien być tolerowany, bo jest sprzeczny z prawem
naturalnym.

Ponieważ ludzie na ogół nie kwestionują praw natury (przynajmniej tych
mających bezpośredni związek z całością ich skóry), to jest nadzieja, że
dadzą się zmylić bliskością brzmień i będzie im niezręcznie
zakwestionować właśnie im objawione ,,prawo naturalne''. Ogłoszenie
kolejnego ,,prawa naturalnego'' nie wymaga ślęczenia po laboratoriach i
żmudnego wnioskowania, więc jest łatwiejsze dla proponenta niż prawa
natury; a wśród gawiedzi dziennikarskiej cieszy się niewiele mniejszym
prestiżem. Dlatego ,,praw naturalnych'' jest tak wiele.

- Stefan

--
Stefan Sokolowski, Gdansk
http://manta.univ.gda.pl/~stefan/