Hej!

Mam dwie narodowości. W tym polską.

Tam gdzie się urodziłem alfabet jest trochę inny niż nasz tutejszy. Szwajcarzy
mają jeszcze coś takiego jak "umlauty".

Dzięki temu mam w nazwisku kosmiczną literkę ü.


Przez 21 lat mojego krótkiego życia doświadczyłem tyle kłopotów z powodu tej
jednej nic nie znaczącej literki, że zaczynam poważnie myśleć nad zmianą
nazwiska albo kraju zamieszkania.


Co mam sprawę w jakimś urzędzie do załatwienia to jest problem. I to tak
wielki problem, że niekiedy muszę pisać specjalne podania albo latać z
papierkami po kilkanaście razy.


Jak wyrabiałem dowód osobisty, to w Warszawie jeszcze nie potrafili
zrobić "ü". Przysłali mi "ue". Mi to w sumie wisi, ale chciałem mieć tak samo
jak w paszporcie. No to kazałem sobie jeszcze raz wyrobić. Po 3 miesiącach się
udało gdyż znalazł się ktoś, kto umiał zrobić alt+0252.

Potem prawo jazdy. Podobne mecyje. Przy każdym okienku patrzyli na mnie jak na
kosmitę. Jedna PZO (pani z okienka) umiała wprowadzić to do kompa. Druga nie i
kazała sobie napisać inaczej. Kolejna robiła po prostu u. A ci bardziej
kompetentni robili "ue".


W Niemczech używa się "ü" i "ue" naprzemian. Nie ma większego znaczenia, które
się wybierze.


Przechodząc do meritum:

Dzisiaj byłem wymieniać tymczasowy dowód rejestracyjny na stały. Los chciał,
że trafiłem na taki rasowy okaz PZO, który wziął sobie do serca sprawdzić
każdą cyferkę, każdą linijkę, kropkę, przecinek. Jak by mogła policzyłaby
ilość włosów na zdjęciu i porównała z tymi co mam na głowie.


Kiedy doszła do nazwiska (o dziwo dopiero po ok. 10 minutach inwigilacji
papierów) zrobiła strasznie wykrzywioną minę. "Proszę Pana, karta pojazdu jest
na kogoś innego wypisana, gdyż jest ue. Również akcyza została zapłacona przez
innego Pana. Natomiast Vat zapłacił Pan z nazwiskiem z ü. Nie mogę Panu wydać
dowodu, musi Pan zrobić wszystkie dokumenty jeszcze raz na nowo. Żeby Pan nie
próbował ponownie u innej osoby zrobię tutaj adnotację."


BTW. w urzędzie celnym dowiedziałem się od celnika, że "moje nazwisko nie jest
Polskie" i że takiej literki nie ma w ogóle w alfabecie. "czy Pan ma w ogóle
polskie obywatelstwo?", "będą z takimi dziwactwami problemy".

Wracając:

Wzięła papiery i poszła na 20 minut.

Mnie zamurowało. Prawie się rozpłakałem. Serio. Ręce już mi opadają z powodu
tego ü. Już nie miałem ochoty debatować z tą idiotką, dla której "ü" to co
innego niż "ue".

Kiedy wróciła wyszarpałem jej przez szczelinę w szybie moje papiery,
poprosiłem o nazwisko i poszedłem do wicedyrektora.

Pech chciał, że był na konferencji a mi się spieszyło bardzo na korepetycje.

Umówiłem się na wtorek na 14 w sprawie skargi.


I teraz tak. Pytanie do szanownych prawników. Jak się ma w polskim prawie bądź
prawie międzynarodowym pisownia umlautów w dokumentach urzędowych?

Czy dopuszcza się transkrypcję na zasadzie ü=ue ?

Na jakie paragrafy mogę się powoływać przy rozmowie.


Z gory wielkie dzieki za pomoc!

pozdr
Philipp

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl