Rok temu wniosłem do Sądu Pracy pozew o uznanie rozwiązania umowy o pracę
bez wypowiedzenia za bezskuteczne. Na podstawie art. 23 pkt. 1 k.p.c.
wartośc przedmiotu sporu jaką wpisałem w pozwie to roczne wynagrodzenie - 18
000 zł (umowa na czas nieokreślony). Po kilku rozprawach Sąd zawiesił
postępowanie na podstawie art. 177 §1 pkt. 4 k.p.c. (do czasu
rozstrzygnięcia toczącej się sprawy karno-skarbowej, której wynik może
zdaniem Sądu mieć istotne znaczenie do rozstrzygnięcia przedmiotowej
sprawy). Na owe postanowienie wniosłem do Sądu Okręgowego zażalenie.

Dziś otrzymałem z Sądu Okręgowego postanowienie o oddaleniu zażalenia i
zasądzeniu od powoda na rzecz pozwanych kwoty 450zł tytułem zwrotu kosztów
procesu. W uzasadnieniu części II o kosztach Sąd orzekł w oparciu o art. 98
§1 k.p.c. w związku §12 ust.1 pkt.2 i §6 pkt.5 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku (Dz. U. nr 163 poz. 1349).
Byłem w Sądzie zajrzeć do akt sprawy i strona pozwana reprezentowana przez
Radcę Prawnego nie żądała żadnej konkretnej sumy, jedynie zwrot kosztów
postępowania zażaleniowego według norm przepisanych. Wraz z postanowieniem
SO nie otrzymałem żadnego pouczenia na temat drogi odwoławczej.

Jako iż koszty wydały mi się zbyt wysokie zajrzałem do powyższego
rozporządzenia i do cytowanych przez Sąd paragrafów. Wynika iż stawka
minimalna w postępowaniu zażaleniowym przed SO wynosi 25% stawki
minimalnej - nie mniej niż 60zł. Stawka minimalna za prowadzenie spraw z
zakresu prawa pracy o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za
ezskuteczne - 60zł. W związku z tym pozwany powinien otrzymać kwotę 60zł, a
nie 450zł.

Sąd zasugerował się wartością przedmiotu sporu (18 000zł) z czego stawka
minimalna to 2400zł (§6 pkt. 5 rozporządzenia), z czego na podstawie §11
ust.1 pkt.2 stawka minimalna w sprawie z zakresu wynagrodzenia za prace lub
odszkodowania to 75% stawki obliczonej na podstawie §6 (czyli 1800zł) i w
końcu 25% (§12 ust.2 pkt.1) za postępowanie zażaleniowe (czyli 450zł).
Problem jednak w tym iż sprawa nie toczy się o wynagrodzenia za pracę ani o
odszkodowanie, tylko o przywrócenie do pracy. Zatem moim zdaniem Sąd
powinien zastosować stawkę minimalną 60zł (na podstawie §11 ust.1 pkt.1), a
nie stawkę na podstawie wartości przedmiotu sporu.

Uważam iż powyższe jest oczywistą pomyłką Sądu (chociaż mogę się mylić). W
jaki sposób mogę zaskarżyć postanowienie Sądu Okręgowego II instancji? Czy
będzie to zażalenie do Sądu Najwyższego (na podstawie art. 394 §1 pkt. 2 -
czyli co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia
sądu pierwszej instancji); czy też będzie to skarga kasacyjna? Kto w tym
przypadku poniesie koszty, jeżeli okaże się iż Sąd Okręgowy rzeczywiście
popełnił błąd w sprawie zasądzenia kosztów?

--
pozdrawiam
Leszek Kowalski