W dniu 09.04.2012 12:44, Basia F pisze:
> Wiem ze nie moge liczyc na cisze czy cos ale to juz jest wszelkie
> przegiecie a slowa nie dociaraja.

Mam taką piiiii.... pod sobą. Kiedyś zasuwałem krzesło (nogi podbite ma
futerkiem, bo panele mam), to przyleciała z ryjem, kiedy skończę ten
remont. Remont był, ale pół roku wcześniej przez 2 miesiące. Owszem, nie
było lekko, ale robotnicy pracowali od 9 do 16 w dni robocze, więc już
bardziej przyjaźnie dla sąsiadów się nie dało. A jej w uszach brzmi do
dzisiaj.

Albo kiedyś darła się na teściową, że stukała na balkonie strasząc
gołębie. Ileż to stukania było? 3 uderzenia? Gołębie są upierdliwe, ale
bez przesady -- płochliwe są.

Albo przylatuje i wrzeszczy, że dzieci po domu biegają. No owszem,
biegają. Nad nami też biegają i słychać tup-tup. Mam dzieci wiązać?

Zresztą zacznijmy od tego, że nigdy nie przyszła grzecznie
porozmawiać... Tylko zawsze się drze. Jak kiedyś montowałem na balkonie
osłonę przeciwwiatrową (tak ca 5 minut mi to zajęło) to się darła z
balkonu na dole ,,ja ci tam zaraz przyjdę''. Normalnie tylko wzmaga
ochotę do dalszego hałasowania, żeby jej na złość.

Sprawdź więc najpierw czy grzecznie i kulturalnie poszłaś i wyjaśniłaś
sąsiadowi, że masz nerwicę, nadwrażliwy słuch i inne problemy zdrowotne
i bardzo prosisz, żeby szczególnie zwrócił uwagę na hałasy, bo ty sobie
nie radzisz z tym za bardzo. Gdyby moja Fspaniała Somsiadka od tego
zaczęła, albo choć na tym skończyła, to by mnie skłoniło do większej
uważności. A jak przylazła i nawrzeszczała na moją żonę, że ta się
dziećmi źle zajmuje i że ma wyjść na spacer (no tak, o 18, tuż przed
kąpielą, żona poleci na spacer z dziećmi w marcu), to tylko zaowocowało
tym, że ja na nią nawrzeszczałem dla pokazu, że wrzeszczenie wuja
daje... I jeszcze cały czas mam głęboką ochotę jej uprzykrzyć życie,
tylko ciągle mnie powstrzymuje myślenie, że to nie po chrześcijańsku tak
się mścić.

> Wiem jakie sa zasady i nie czepiam sie do kazdego dzwieku za
> scianami tylko do tego jak po porstu nie moge nawet sluchac telewizji
> czy radia.

jakoś nie wierzę w to, żeby bawiące się dziecko generowało huk
zagłuszający telewizję.

Niestety mieszkanie w bloku to rozwiązanie dla biedoty i trzeba iść na
ustępstwa. Rozumiem, że przy zaburzeniach nerwicowych możesz mieć z tym
problem, ale zacznij od tego, żeby spokojnie porozmawiać z sąsiadem
językiem przyjaznym i bez założenia, że on to robi złośliwie. Dzieci w
pewnym wieku mają naprawdę duży temperament (to naturalny mechanizm) i
nie będą chodziły na paluszkach mówiąc szeptem. Uderzenia piłką też mogą
być całkowicie naturalną zabawą, a sąsiad może sobie w ogóle nie zdawać
sytuacji, że to słychać zbyt mocno. Rozmawiaj z sąsiadem z założeniem,
że to ty jesteś nadwrażliwa (nie musisz mu tego mówić) i że to tobie
zależy na tym, aby on spróbował coś zrobić.


--
Przemysław Adam Śmiejek

Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych,
ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba,
aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają. (Ef 4,29)