>> Chcialbym mimo wszystko zwrocic Pana uwage na kilka faktow, ktore byc
>> moze
>> zmienia Pana zdanie.
>>
> [o tym, jak to inni mają lepiej]

Nie - o tym, jak to zostala stworzona nierownosc wzgledem prawa
(podatkowego). Chce Pan podyskutowac z Konstytucja?

>> Czy w kontekscie powyzszych kontrastow nadal jest Pan swiecie przekonany,
>> ze
>> sa to _przywileje_???
>>
> Owszem. To są przywileje. Jeśli to Pana pocieszy, przywilejem jest
> również zasiłek dla bezrobotnych.

W tym kontekscie chetnie porownam argumenty. Przywileje dawane jednym w
porownaniu z odbieranymi drugim - to chyba nie jest rownosc wzgledem prawa.
Moze by tak odebrac prawo do bezplatnego leczenia (za tym akurat bym sie
opowiadal - likwidacja ZUS i wprowadzenie nieobowiazkowego platnego
ubezpieczenia) i inne _przywileje_?

>> Czy moze jednak sa to pewne gwarancje, ktore pozwalaly
>> tworcom i artystom na godny byt?
>>
> To proszę jeszcze uzasadnić, dlaczego za moje pieniądze mam gwarantować
> godny byt każdemu, kto zechce się nazwać artystą.

Nie kazdemu, ktory zechce sie nazwac artysta, bo rynek doskonale funkcjonuje
w promocji beztalencia i miernoty. Brak przywilejow, ktore umozliwilyby
artystom tworzenie zamiast zmiany branzy i porzucania nieoplacalnej
dzialalnosci artystycznej powoduje jedynie, ze na prace tworcza moga
pozwolic sobie promowani i majetni, lub objeci nepotycznymi ukladami. W
efekcie mamy mandaryny i wisnie, a Opola juz nie da sie ogladac. Scena
kabaretowa jeszcze jakos sie trzyma... no i jazz, na ktorym nigdy nie dalo
sie porzadnie zarobic, choc i tu wystepuje ostra konkurencja pomiedzy
prawdziwymi artystami i rodzinnymi ukladami.

Decentralizacja rozdzialu srodkow na kulture i sztuke - i przekazanie ich
samym artystom - moglyby postawic polska kulture na nogi, bo nareszcie poete
byloby stac na to, zeby zaoszczedzic i wydac swoj tomik wierszy; autora
poezji spiewanej byloby stac na nagranie plyty i jej dystrybucje... A rynek
sam ocenilby artyste i po 1-2 plytach moglby on zniknac (nie oplacaloby mu
sie dalej funkcjonowac, bo nikt by go nie kupowal) albo rozwinac sie. Obecny
program grantow i przeznaczania funduszy przez ministerstwo kultury / gminy
jest ulomny i nie spelnia swojej funkcji (obecnie o wiekszosc srodkow moga
ubiegac sie tylko osoby prawne).

>> Moze jest to jeden z powodow, dla ktorych
>> istnieje obecnie tak duzy kryzys kultury i sztuki w naszym kraju?
>>
> Jeżeli kryzysem nazwać to, że legitymacja związku literatów nie
> gwarantuje już druku dowolnych wypocin w liczbie według rozdzielnika, to
> rzeczywiście, jest kryzys.

Tu akurat sie zgodze, bo kazda centralizacja srodkow i zezwolen na kulture
jest jej wrogiem. Tak samo, jak wrogiem kultury jest na przyklad Pomaton,
czy DDD (Duzy Dom Dystrybucyjny), ktore stawiaja bariere ekonomiczna nie do
przeskoczenia dla artystow spoza tzw. "playlisty" radiowej (czyt: Mandaryna,
Doda itp...).

> A jeśli przyjąć punkt widzenia kogoś, kto chciałby pójść do teatru, ale
> nie może planować wieczoru na dwa miesiące naprzód (z takim
> wyprzedzeniem trzeba u nas bilety rezerwować), to rzecz wygląda
> dokładnie na odwrót.

Teatry jakos sie trzymaja, bo kazda jednostka jest niejako odbiorca koncowym
i odbiera fundusze na swoja dzialalnosc. W kulturze waznym jest, zeby
adresatem srodkow budzetowych byli wlasnie odbiorcy koncowi, czyli sami
tworcy, lub jednostki, w ktorych sa zatrudnieni na etacie (np. teatry).

>> A czy
>> zwrocil Pan uwage na fakt, ze odebranie sponsorom prawa do odliczania
>> darowizn w postaci sponsoringu sztuki mocno odbil sie na sytuacji
>> finansowej
>> tworcow i artystow?
>>
> Próbuje mnie Pan rozśmieszyć? Wie Pan, jeżeli chcę dać darowiznę
> jakiemuś artyście, to brak prawa do odliczenia zmieni najwyżej jej
> wysokość (bo muszę uwzględnić podatki do zapłacenia). Co innego, jeśli
> chcę udawać, że daję.

Nie probuje Pana rozsmieszyc. Widocznie nie zna sie Pan na specyfice pojecia
"rok budzetowy" i na uwarunkowaniach, ktore sa potrzebne, aby w jakiejs
duzej firmie zapadla decyzja "dajemy pieniadze na kulture". Widze natomiast,
jak bardzo zmniejszyla sie ilosc srodkow, ktore znani mi osobiscie artysci
otrzymuja w odpowiedzi na prosby o sponsoring. Slysze od wielu lat
biadolenia i narzekania. Po likwidacji ulg podatkowych od darowizn na
kulture i sztuke niemal niemozliwe jest uzyskanie pieniedzy bez znajomosci
lub programu, ktory "na pewno sie sprzeda i przyniesie zyski bezposrednie
lub posrednie". A co z tzw. kultura wysoka? Odmowa... odmowa... odmowa... I
nie mowie tu o jakims Mietku, ktory pisze nuty w kanciapie i nikt tego
sluchac nie bedzie, tylko calych olbrzymich projektach kulturalnych, np.
realizacja sonetow Szekspira (poezja spiewana) na orkiestre kameralna i glos
jedynej juz w tej chwili przedstawicielki wylacznie tego gatunku w Polsce.
Poezja spiewana (nie mylic z piosenka turystyczna, czy "kraina lagodnosci")
umarla wlasnie miedzy innymi dlatego, podobnie jak wiele innych zjawisk
polskiej kultury. Nie wspomne o gminnych osrodkach kulturalnych,
bibliotekach gminnych itd, ktore w latach 90-tych padaly, jak muchy i ostal
sie ich moze 1% w skali kraju.

Przez glosy takie, jak Panski, sluchamy dzis Dody elektrody i przeroznych
bekartow gatunku Disco Polo.

Mysle, ze powiedzialem juz wszystko. Z mojej strony moze Pan uznac dyskusje
za zakonczona. Jezeli Pana nie przekonalem - trudno. Statystycznie kultura
nie ucierpi od kolejnego jej przeciwnika - jest was zbyt wielu.

Pozdrawiam,

Tiger