On 2007-04-19 11:47, Sowiecki Agent wrote:
> Przemysław Płaskowicki napisał(a):
>> On 2007-04-18 12:22, Sowiecki Agent wrote:
>>> KML napisał(a):
>>>> Jak wyglada z tym sprawa?
>>>> Czy np. wrzucajac w serwisie namiar do rapidshare, megaupload itp.
>>>> na zripowane filmy wlasciciel serwisu ponosi za to odpowiedzialnosc?
>>>> (czy moze byc karany za piractwo)?
>>>>
>>>
>>> za pomocnictwo
>>
>> Do jakiego przestępstwa? Zwracam uwagę, że samo pobranie filmu z
>> Internetu bez uprawnień nie jest przestępstwem.
>
> zwroc uwage ze udostepnianie jest karalne a serwis ktorego dzialalnosc
> polega na zamiesczaniu linkow do takich filmow nie robi nic innego jak
> pomaga w rozpowszechnainiu temu kto zamiescil ten plik na rapidshare.
> Zamiar zamieszczajacego link jest tutaj wrecz oczywisty, bo domyslam sie
> ze to serwis na wzor tych dotyczacych osiolka(z linkami edk).
>

Moim zdaniem taka wykładnia wychodzi poza zakres znamion pomocnictwa.
Art. 18 § 3 kk stanowi: [...] kto, w zamiarze, aby inna osoba dokonała
czynu zabronionego swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie [...].
Gdyby pobranie utworu było przestępstwem, z całą pewnością doszłoby do
pomocnictwa. W opisanym przykładzie nie ma jednak pomocnictwa do czynu z
art. 116 ust. 1 pa albowiem w momencie umieszczenia linku do pliku czyn
został już popełniony (albo jest cały czas popełniany jeśli przyjmiemy,
że czyn z art. 116 ust. 1 pa jest przestępstwem trwałym). Co więcej
przestępstwo z art. 116 ust. 1 pa jest przestępstwem formalnym -- nie
jest konieczny skutek w postaci rozpowszechnienia pliku.

Inaczej nie można przypisać osobie umieszczającej link do utworu
przestępstwa z 18 § 3 kk w zw. z art. 116 ust. 1 pa, albowiem byłoby to
równoważne z przypisaniem pomocnictwa do czynu już popełnionego -- co
jest absurdem. W szczególności przykładowo osobie umieszczającej
należało by postawić zarzut zakreślający czas popełnienia czynu jako od
dnia 1 stycznia 2007 do 1 marca 2007 r. zaś pomocnikowi zarzut
pomocnictwa w dniu 1 lutego 2007 r.
--
Przemysław Płaskowicki
It is a truth universally acknowledged, that a single man in possession
of a good fortune, must be in want of a wife. (Jane Austen)