Darek [###d...@e...pl.###] napisał:


> Hmmm, tylko pisałem wcześniej, że stało się to pod presją.

Ja Ciebie i ją rozumiem. Tyle tylko, że niestety znaczenie to ma nie
za wielkie. Chyba, że grożono jej pobiciem, zgwałcenie czy zabójstwem,
jeśli tego nie podpisze.

> Pierwszy raz
> znalazła się w takiej sytuacji. Fakt, podpisała. Tylko, że już
kwadrans
> później tego żałowała. A żałowała dlatego, że myśląc o zdarzeniu
cały
> czas doszła do wniosku, że jednak nie była winna.

Od oceny winy jest sąd, a nie uczestnik zdarzenia. Jeśli sprawa się
oprze o sąd, to sąd nie będzie brał pod uwagi jej oświadczenia, że
jest winna, tylko będzie analizował fakty. Czyli czy ponosi winę za
zajście.

> Gwoli uzupełnienia. Ona nie dojechała do końca pasa i nie stała,
tylko
> zbliżała się do tego końca. A prędkość, z jaką poruszały się
samochody,
> oscylowała w granicach 40 km/h

Gdyby wszyscy jechali z jednakową prędkością, to wówczas faktycznie
reakcja kierującego jadącego środkowym pasem była by irracjonalna. Ale
Ty napisałeś w pierwszym poście, ze ona zaczęła hamować.