> > Póki co to mąż sam sobie utrudnia kontakt z własnym
> >dzieckiem.
>
> Swietny tekst- dlugo nad tym myslalas?
>

Ja mu nie bronię spotykania się z dzieckiem. Ma blisko do mnie - 10 minut
autobusem. Czasami się zdarza, że jestem po południu czymś zajęta (chociażby
zbliżającą się sesją na uczelni). Wielokrotnie w takiej sytuacji proponowałam
mężowi, żeby się na kilka godzin zaopiekowal naszym dzieckiem. Deklarowałam, że
mogę przywieźć, odebrać itd. Zawsze słyszałam argument "jestem zajęty".
Chcę, żeby dziecko miało i matkę i ojca i do tego będę dążyć. Ale nie chcę też z
tego powodu utrzymywać małżeństwa, które nie istnieje.
Chcę rozpocząć nowe życie. Ale żeby to zrobić, najpierw muszę przynajmniej
częściowo zamknąć to poprzednie. Dlatego poprosiłam Was o pomoc - za dużo razy
podjęłam złą decyzję, ponosiłam konsekwencje niewłaściwego postępowania. Nie
chciałabym teraz czegos zepsuć, narobić dziecku i sobie kłopotów.
Takie to dziwne, że o poradę w kwestii formalności rozwodu i tego na co należy
zwrócić uwagę zapytałam na grupie poświęconej prawu?

--
Pozdrawiam, Aga

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl