NoMAD wrote:
> Art. 394 definiujac zadatek wyraznie mowi o tym iz strona uprawniona moze od
> umowy odstapic (przy czym funkcje zastrzezenia prawa odstapienia w formie
> oswiadczenia woli pelni tu wreczenie zadatku) bez wyznaczania dodatkowego
> terminu. Taka jest roznica.

No dobrze, ale kto jest stroną uprawnioną, o której piszesz? I w jakich
okolicznościach może to zrobić? Dlaczego uważasz, że przyznanie jednej
ze stron uprawnienia, a nie obowiązku (bo to oznacza słowo "może") daje
prawa drugiej stronie, tej zachowującej się nielojalnie i "odstępujacej"
od umowy? Dlaczego interpretujesz "A może", jako "B ma prawo odstąpić, a
A musi się z tym pogodzić"?

> Roznica z art. 396 jest taka ze zadatek pelni szersza fumkcje (" w braku
> odmiennego zastrzezenia lub zwyczaju" art 394 in principio). Moze stanowic
> znak zawarcia umowy, zaliczke na poczet swiadczenia, jak rowniez strony moga
> w nim widziec odstepne (z art. 396). Odstepne natomiast zawsze stanowi sume
> pieniezna, ktorej zaplata powinna nastapic nie przy zawarciu umowy ale przy
> wykonaniu prawa odstapienia.

Ale jaki to ma związek z problemem?

> Co istotne i warte podkreslenia probuje tu rozwazyc ten konkretny
> przypadek - umowe przedwstepna, sporzadzona przez notariusza (nie przez same
> strony) w ktorej mimo wiadomych skutkow z art.390 strony zawarly
> postanowienie o zadatku. Zrobily to celowo i to sklania mnie do takiej a nie
> innej interpretacji w tym konkretnym przypadku.

A jesteś pewien, że zrobiły to celowo? :)

KG