(28.02.2011 13:02), krys wrote:
> mvoicem wrote:
>
>> No to możesz sobie kupić dobrą wędlinę, żaden problem, stać w kolejce
>> nie trzeba, wystarczy dobrze zapłacić.
>
> Problem polega na tym, że cena wcale nie jest gwarancją jakości. A ja na
> przykład chętnie zapłacę ta wyższą cenę, jeśli szynka będzie szynką (a nie
> wodą z dodatkiem szynki), żółty ser żółtym serem (a nie cholera wie czym), a
> śmietana śmietaną.

Raz po raz widzę różne "swojskie" stragany, to w marketach, to na
różnych jarmarkach. To co tam sprzedają przypomina szynkę, ser żółty,
biały i śmietanę, a nie ich podróbki.

Poza tym często mają chleb który przypomina chleb.


> W latach osiemdziesiątych, jak "baba na targu" podrabiała
> śmietanę mąką, to była okrzyknięta wielką oszustką, a dziś "śmietana"
> zawiera pektyny, mączkę chleba świętojańskiego, diabli wiedzą , co jeszcze i
> jest ok.

Tak się składa że znam temat trochę od kuchni, bo zarówno moja jak i
żony rodzina jest ze wsi trudniła się "babstwem na targu", dostawami
mięsa do miast i ogólnie szeroko pojętym rolnictwem.

Więc powszechną praktyką było, że jak się zdobyło paszę hormonalną dla
drobiu, to się sypało bez opamiętania, wielokrotnie przekraczając normy
a kurczaki wręcz w oczach rosły. Jak ciotce (która tak samo robiła)
zwróciliśmy uwagę że to niekoniecznie zdrowe jest, to dla rodziny sypała
mniej albo w ogóle, "dla ludzi" bez zmian.

Z mlekiem był ten problem że się szybko psuło, więc różnie sobie ludzie
radzili. Ze znanych mi sposobów - sikanie do mleka i dosypywanie proszku
do prania.

Warzywa pędzone na nawozach, tak że marchewki osiągały wręcz monstrualne
rozmiary.

Przebiegłość i zaradność ludzi jest stała, niezależnie od tego czym się
zajmują i w jakich czasach to robią. Jeżeli można zachachmęcić - będzie
zachachmęcone. I wszelkie opowieści o żywieniowym PRLowskim raju
utraconym to mity po prostu.



> Za poprzedniej komuny nawet jak wypuszczali na rynek wyrób
> czekoladopodobny, to na etykietce było to zaznaczone, bo jednak "czekolada"
> to było co innego.

Co do czekolady to się nie wypowiem. Zbyt osobisty stosunek do niej
miałem w młodości żeby umieć ją porównać do dzisiejszej.

Ale wyroby czekoladopodobne pamiętam - do dzisiaj nic się nie równa w
paskudności smaku - nawet najtańsze podróbki czekolady we wszelkiej
maści dyskontach są znacznie smaczniejsze od nich.

p. m.