Johnson wrote:
> Marcin Szawurski napisał(a):
>
>>
>> Przypominam co najmniej 2 sposoby jakie się przewinęły na liście:
>>
>> "1. Informuję, że samochód pożyczyłem niejakiemu panu Jirzi
>> Havrankowi, mieszkającemu, jak mówil, w Pradze"
>
>
> To już tylko kwestia dowodowa i mamy fałszywe zeznania. Wystarczy dobrze
> przesłuchać i tak tłumaczący się wyłoży się na szczegółach.

Jakie przesłuchanie? On ma wskazać komu pozyczył samochód i nic więcej.
Zreszta na reszte pytan odpowie "nie wiem" i "nie pamietam".

>
>>
>> "2. Odmawiam odpowiedzi na pytanie, ze względu na fakt, że mogłoby to
>> narazić na odpowiedzialność karną osobę najbliższą. Jak pan mówi? Że
>> chodzi jedynie o wykroczenie? Ma pan racje, ale ja mam podstawy
>> przypuszczać, że ta osoba najbliższa kogoś przejechała po pijanemu i w
>> związku z tym nie chcę wam ułatwiać pracy."
>>
>
> To akurat nie przejdzie.
> Bo do odmowy na pytanie trzeba mieć obiektywne podstawy. Jakieś podstawy
> do twierdzeń że ze doszło do przestępstwa.
> Według mnie skazanie za odmowę wskazania kierowcy murowane, jeśli organ
> ustali że żadnego przestępstwa nie było.
> Jestem sobie nawet w stanie wyobrazić skazane za fałszywe zeznania
> jeżeli ogran procesowy ustali bez wątpliwości że nie było żadnego
> przestępstwa.
>
>

No no. Wystarczy że odmawiający ma subiektywne podstawy (którymi z sądem
dzielić się nie musi). Jak sobie wyobrazasz poza tym ze "organ procesowy
ustali, że do żadnego przestępstwa nie doszło"? Nie ma takiej procedury
a polskie prawo nie przewiduje jeszcze (póki co) że organy procesowe
będą Panem Bogiem, a jedynie skromnie zakłada, że niektóre przestępstwa
da się udowodnić.