Gotfryd Smolik news pisze:

> Na mój gust płacenie podatku to może być za mało do określenia
> "posiadania", czyli faktycznego rozporządzania.
> Uwaga, gdybam: jeśliby sąsiad musiał uzyskiwać na piśmie zgodę a to
> na postawienie tunelu, a to na przestawienie tunelu, to być może nie
> łapałby się pod "posiadacza samoistnego".
> Może ktoś skomentuje.

Wszystko zależy od okoliczności sprawy, tzn. na ile animus (czyli
element subiektywny posiadania) ujawnia się w zachowaniach obu stron.

Jeżeli pytający pisze, że ktoś używa działki za jego zgodą i związku z
tym dogadali się, że zwraca mu podatek (co jest jakby potwierdzeniem
istnienia między nimi porozumienia), to moim zdaniem mamy do czynienia
ze stosunkiem prawnym typu najem/użyczenie - zależnie od tego jak
potraktujemy ten zwracany podatek.

Istotne jest jak posiadacz zachowuje się w stosunku do rzeczy - on musi
posiadać samoistnie, czyli jak właściciel i to jego nastawienie musi być
w jakiś sposób uzewnętrznione. Była kiedyś sprawa w sądzie o
zasiedzenie, gdzie jeden z uczestników postępowania, właściciel
sąsiedniej nieruchomości, sprzeciwił się stwierdzeniu zasiedzenia na
rzecz posiadacza, mówiąc, że to jest taki zły sąsiad, bo jak kiedyś
wszedł na posiadaną przez niego działkę, to ten wyleciał z widłami. I
tym samym, nieświadomy tego co zrobił, dostarczył najlepszego dowodu na
posiadanie samoistne - bo przecież ten zasiadujący musiał czuć się jak
właściciel, skoro gotowy był chronić swojego widłami :)

Oczywiście najbezpieczniej w tej sprawie byłoby sformalizować ten
stosunek przez spisanie go. Można też np. zrobić inspekcje działki czy
dokonywać jakichkolwiek zachować, które świadczą o tym, że właściciel
nie stracił zainteresowania swoją rzeczą.

pozdrawiam
kuba