Użytkownik "Marcin Debowski" <a...@I...notrix.net> napisał w
wiadomości news:ln9okc.e01.ln@ziutka.router...
> A przeczytaj sobie art. 212 i 213 i podziel się tu wnioskami.


Mącior Władysław
Rzeczpospolita 2004/4/7
artykuł
Numer publikacji : 43126
Zniesławienie a granice wolności słowa.
Notka bibliograficzna :
Autor, w kontekście odpowiedzialności dziennikarza za zniesławienie,
dokonuje krytycznej analizy unormowań zawartych w przepisie art. 213 k.k.
wyłączających odpowiedzialność za to przestępstwo.

Tezy publikacji :
1.
Istotą tego przestępstwa [zniesławienia] jest możliwość poniżenia w opinii
publicznej, nie musi więc być ono rzeczywiste. Wobec tego w postępowaniu
dowodowym nie ma potrzeby wykazania, że niebezpieczeństwo poniżenia
rzeczywiście istniało.
2.
Uderzające jest, że okolicznością [wskazaną w art. 213 k.k.] wyłączającą
przestępność czynu, a tym samym odpowiedzialność karną, jest tylko
prawdziwość zarzutu, i to jedynie wtedy, gdy dowód prawdy może być
~~~~~~~~~~~~~~
przeprowadzony. Uderza również to, że uzasadniona dobra wiara, która
powoduje brak winy, nie wyłącza przestępności czynu, mimo że wina należy do
istoty każdego przestępstwa.
Jeżeli zarzut postawiony publicznie albo niepublicznie jest nieprawdziwy,
ale sprawca działa w przekonaniu opartym na uzasadnionych podstawach, że
zarzut jest prawdziwy, to dlaczego ma odpowiadać karnie, skoro jego błąd
jest usprawiedliwiony? Dopiero wtedy, gdy sprawca działa lekkomyślnie, czyli
bez uzasadnionych podstaw dobrej wiary, powinien odpowiadać za przestępstwo
zniesławienia.


A to co ja Polkomtelowi zarzucam, jest potwierdzone dokumentami urzędowymi
(Sąd i Komornik)

poprzerzucamy się orzecznictwem?

p.
W,