> Były czasy, że musiał przedstawić w jakimś czasie (6 miesięcy?)

Rok.

> co najmniej dowód wszczęcia postepowania

Głowy nie dam, ale był to chyba art. 228 Prawa Spółdzielczego z 1982 r.

> (i nawet pozbawiano w ten sposób mieszkań),

Oj pozbawiano! Ile ludzi potraciło mieszkania z powodu nieuwagi lub zapomnienia
to sam diabeł nie zliczy. W pewnym momencie był jakiś wyrok TK czy coś w tym
stylu i uznano takie praktyki za niesprawiedliwe.
Ten artykuł 228 czy nawet sama jego idea nie była taka zła. Np. umiera
człowiek, Spółdzielnia nie zna spadkobierców. Chata stoi pusta, wysycha woda w
syfonach, smród wali na salony, robactwo rozłazi się po całym budynku no i nikt
nie płaci opłat eksploatacyjnych itd. I tak przez 10 lat... Diabeł jak zwykle
tkwił w szczegółach - jeśliby znalazł się jakiś spadkobierca po paru latach to
otrzymywał jakieś grosze (wartość księgową mieszkania minus amortyzacja? Wkład
budowlany w pieniądzach z poprzedniej epoki?) zamiast chaty. Te grosze wpłacała
Spółdzielnia do depozytu sądowego po przejęciu lokalu. Takie czasy były.

Pozdrawiam

Czapla


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl