szerszen pisze:

>
>> Dziecko nie może podjąć "świadomie" decyzji,
>
> majac np 17 lat nadal jest dzieckiem

Dzieckiem (czyimś) o jesteś do jesteś do końca życia :)

> a decyzje moze podejmowac jak najbardziej swiadome, zreszta nie wazny jest wiek,

Co do świadomości w wieku 17-lat to powiedziałbym że to dyskusyjne :) Ja
i tak zakreśliłem niższą granice wieku.

> wazne jest aby rozumialo co sie dzieje i o co z tym wszystkicm chodzi i to juz
rodzice
> uznaja czy jest swiadome

Przepraszam bardzo rodzice czekając z chrztem do rzekomej świadomości
też podejmują decyzję ZA DZIECKO. A nóż widelec dziecko jako mocno
wierzące chciałby się ochrzcić jako noworodek.
Tak czy inaczej jest jakaś decyzja w imieniu dziecka, i jak już pisałem
nie można mówić że decyzja o niechrzczeniu jest lepsza od decyzji o
chrzczeniu.


>
>> nie ma żadnych powodów by mówić że decyzja o chrzcie dziecka jest
>> gorsza od decyzji od jego nie chrzczeniu (albo odwrotnie).
>
> jak najbardziej jest, chrzest to w pewnym stopniu przyjecie wiary,
> jakiegos swiatopogladu, ktorego to dziecko aktualnie nie posiada, to w
> pewnym stopniu nazocenie mu tego, awiec jak najbardziej jest kolosalna
> roznica

Jaka różnica z punktu widzenia dziecka? Czy twierdzisz że lepszymi
chrześcijanami są ci co się ochrzcili jako dorośli, bo zrobili to
"świadomie" ? Zgłoś się z tą herezją do swojego księdza. Czym według
ciebie jest lesze dziecko ochrzczone jako dorosły od dziecka
ochrzczonego jako noworodek?

>
>> Dziecko nabierze rozumu do samo zdecyduje, czy kontynuować znajomość z
>> jakimś kościołem.
>
> to wtedy zadecyduje czy zaczac znajomosc, a nie kontunuowac

Powiedzmy. Ale: nie bądźmy naiwni, sam chrzest bez praktyk w sumie nic
nie znaczy. Liczy sie czy ktoś "praktykuje" czy nie ... Ale to
oczywiście problem "teologiczny" :)

--
@2007 Johnson
http://johnsonpl.blogspot.com/
"Wszystko należy upraszczać jak tylko można, ale nie bardziej"