Nie wiem, czy udało mi się anulować poprzednią wiadomość. Tak czy inaczej
dokończę.

> Wszystko ok, tylko męczy mnie jedno pytanie. Mianowicie, skoro ta
> poszkodowana wie, że mąż ma dochody, to na jakiejś podstawie to
> stwierdziła, czyli możeto udowodnić?

Nie musi udowadniać, skoro wie, to podsunie tylko tą informację komornikowi.

> Bo jak nie, to rzeczywiście jest problem. Złoży wniosek o alimenty, mąż
> udowodni, że nie ma źródła stałego dochodu, alimenty zostaną zasądzone.
> Obowiązek alimentacyjny przejmie - w toku dalszych wydarzeń - opieka
> społeczna albo gmina (czyt. zasiłek wychowawczy czy coś takiego), męża
> będą ścigać, ale on i tak nie będzie płacił, bo nie ma z czego.

Uważasz, że normalny, zdrowy mężczyzna może nie uczestniczyć w utrzymaniu
swoich dzieci tylko dla tego, że pracuje na czarno lub na zlecenie?

> W końcu trafi do mamra, gdzie za pieniądze podatników - czyli nas
> wszystkich - będzie odpoczywał i będzie karmiony.

Do mamra się trafia za _uporczywe_ uchylanie się od alimentów, nie tak łatwo
o to.

> Paniusia

Nie wiem dlaczego obrażasz osobę której nie znasz.

> składająca wniosek o alimenty dostanie jakieś grosze od gminy, a dziecko i
> tak będzie potrójnie poszkodowane.
> To może lepiej dogadać się z mężem, niż narażać dziecko na dodatkowe
> stresy?

Alimenty należą się dzieciom, nie byłej żonie. Żona występuje w ich imieniu
o należne im świadczenia. Nie ma w tym nic złego. Dogadanie się rodzi
podstawy do dalszych konfliktów, szantażu itp. Skoro nie mogli się dogadać w
ogóle (rozwód), to raczej nie dogadają się i w tej sprawie.

Pozdrawiam,
Beniamin