Ustalenie zdarzenia faktycznego

Stan rzeczy - realny lub tylko możliwy stosunek jakichś obiektów, korelat semantyczny
zdania sensownego (prawdziwego lub fałszywego). Stan rzeczy, który ma miejsce to
fakt.

Stan rzeczy - układ faktów tworzących sytuację w danym czasie.

Fakt - zaistniały stan rzeczy, a w rozumieniu potocznym wydarzenie, które miało
miejsce w określonym miejscu i czasie. W tym sensie faktem nie może być zdarzenie,
które nie miało jeszcze miejsca, można jednak mówić o przewidywaniu przyszłych faktów
- czyli zdarzeń które najprawdopodobniej się wydarzą. Zdarzenia te jednak stają się
faktami dopiero wtedy, gdy się już wydarzą.

Rzeczywistość - w znaczeniu potocznym to ,,wszystko, co istnieje".

Prawda - według klasycznej definicji właściwość sądów polegająca na ich zgodności z
faktycznym stanem rzeczy, których dotyczą. W potocznym rozumieniu jest to
stwierdzenie w formie zdania oznajmiającego, wyrażone o określonym fakcie, tak jak ma
czy miało to miejsce w rzeczywistości.

Zdarzenie prawne - zdarzenie pociągające za sobą powstanie, zmianę lub rozwiązanie
stosunku prawnego. Powstanie, zmiana lub rozwiązanie stosunku prawnego są określane
jako skutki prawne. Zdarzeniem prawnym jest każde zdarzenie, które wywołuje skutki
prawne - zależne lub niezależne od ludzkiej woli. Zdarzenia zależne od woli człowieka
nazywane są działaniami (np. zawarcie związku małżeńskiego, zawarcie umowy o pracę).
Zdarzenia prawne niezależne od ludzkiej woli, jak np. śmierć czy zdarzenia wynikające
z działania sił przyrody, występują rzadziej niż działania zależne od ludzkiej woli.
Zdarzenia prawne - każde zdarzenie faktyczne wywołujące z mocy przepisu prawa skutek
prawny. Jest ono niezależne od woli ludzkiej (upływ czasu, śmierć), jeśli jest jednak
wynikiem woli ludzkiej, to jest działaniem. Spośród działań ludzkich można wyodrębnić
czynności prawne.

Stosowanie prawa - określenie przez upoważniony organ państwowy konsekwencji
(skutków) prawnych pewnego stanu faktycznego. Wynikiem stosowania prawa jest
sformułowanie konkretnych i indywidualnych norm, opartych na generalnych i
abstrakcyjnych normach wchodzących w skład danego systemu prawnego.
Ustalenie stanu faktycznego, czyli zebranie materiału dowodowego o faktach, z którymi
mają być wiązane skutki prawne;

Ustalenie zdarzenia faktycznego to ustalenie rzeczywistego stanu rzeczy, faktów
zaistniałych w rzeczywistości, w oparciu o niezbity materiał dowodowy, o prawdę
materialną. Ustalenie ojcostwa uzyskuje się poprzez badanie wyniku DNA. Ustalenie
zamieszczenia zniesławienia w internetowym środku masowego komunikowania uzyskuje się
poprzez wejście na daną stronę internetową wraz z notariuszem i spisanie protokołu
lub poprzez zabezpieczenie dysku komputerowego oskarżonego przez policję. Ustalenie
czy dany wydruk artykułu pochodzi ze wskazanej strony internetowej uzyskuje się
poprzez ekspertyzę biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii
internetowych. Ustalenie sprawcy, to już określenie tożsamości osoby oskarżonej,
stwierdzenie działania i podmiotu. Ciężar dowodu spoczywa na oskarżycielu, a sąd ma
obowiązek prawny dowodowo, materialnie i bezstronnie ocenić. Nie może wyrokować
dowolnie, arbitralnie, na domniemaniach. A jeśli to robi i jeszcze umyślnie, to jest
to stalinowski sędzia. Jeśli korporacja prawnicza taki stan rzeczy akceptuje, to
znaczy, że mamy wyalienowaną prokuraturokrację i sądokradcję. Mamy stalinizm.