On 27 Lut, 14:18, Olgierd <n...@r...org> wrote:

> > Gdyby umowa dawała rozłożyć się na części będące umowami
> > nazwanymi, prawdopodobnie nie byłaby w ogóle umową nienazwaną.
>
> Ciekawy pogląd :-)

Zależy od konkretnego przypadku, ale można by powiedzieć, że jest to
po prostu kilka umów nazwanych.

> >> skład wchodzi bowiem zespół umów: umowa nazwana - mocą której dochodzi
> >> do przelewu wierzytelności oraz umowy nazwane ewentualnie nienazwane,
> >> których przedmiotem jest wykonywanie czynności dodatkowych."
> > A w tym cytacie nie ma już nic związanego z naszą dyskusją. Mówi on tyle
> > tylko, że faktoring składa się z umowy nazwanej oraz umowy nienazwanej.
> Mówi o tym, że często umowa nienazwana - mimo jasnej i dość powtarzalnej
> konstrukcji - jest mimo wszystko umową nienazwaną.

Nie zaprzeczam :-)

> Mówi też jak należy
> rozpatrywać te elementy stosunku prawnego, które nie zostały wprost bądź
> dostatecznie dokładnie określone przez strony.

Mówi tylko o elementach, które składają się na umowę nazwaną...

> >> Relatywny
> >> charakter umów nienazwanych wyraża się tym, że nie jest możliwe ich
> >> określenie bez odwoływania się do definicji oznaczonych typów umów
> >> nazwanych.
> > Znowu nie ma tu nic o rozkładaniu. To że musimy się odwołać do def. umów
> > nazwanych jest jasne, bez tego nie jesteśmy w stanie stwierdzić, że jest
> > to umowa nienazwana. I o tym właśnie pisze autor.
> W jaki sposób ocenisz zasady odpowiedzialności stron, jeśli strony nie
> określą tego szczegółowo w umowie?

Z przepisów ogólnych (tłumaczę się niżej, co przez to rozumiem). Nie
wykluczam oczywiście jakiejś analogii, czy wręcz stosowania przepisów
odnośnie do umów nazwanych innych niż zlecenie w konkretnych
wypadkach.

> >> > Przecież taka (nienazwana) umowa może się w trakcie wykonywania
> >> > "zaciąć" na zdarzeniu nie przewidzianym w umowie - i wtedy wchodzą do
> >> > akcji przepisy z KC. Żeby je zastosować, trzeba określić *które*, a
> >> > dla każdej umowy jest inna lista regulacji które mają pierwszeństwo
> >> > przed zasadami ogólnymi.
> >> O właśnie.
> > Są jeszcze w KC przepisy ogólne.
> Ale które?

Z części ogólnej KC, z części ogólnej zobowiązań oraz przepisy o
umowach wzajemnych i skutkach niewykonania umów. Sam to gdzieś
cytowałeś.

> >> > IMO *jeśli* w umowie nienazwanej wystepuje "część", która
> >> > daje się zaklasyfikować jako umowa nazwana, należy zastosować
> >> > przepisy dotyczące tej "części".
> > Wtedy to jest umowa mieszana. Ta część, która daje się zakwalifikować to
> > jest po prostu umowa nazwana. Reszta to umowa nienazwana.
> A łącznie?

Łącznie jest to umowa mieszana. Jeśli mam zdecydować: nazwana czy nie,
to nienazwana.

> >> I dlatego "Umowa o zaśpiewanie 14 piosenek w ciągu 60 minut oraz dwa
> >> bisy, wraz z gibaniem się na scenie i pomachaniem publiczności" będzie
> >> umową nienazwaną, co do której będzie stosowało się odpowiednio
> >> przepisy umowy o dzieło - jako umowy rezultatu.
> > Nic takiego nie wynika z twierdzenia Gotfryda. W wypadku "umowy o
> > zaśpiewanie 14..." nie mamy żadnej części, która daje się zakwalifikować
> > jako umowa nazwana.
> Czyli jeśli strony nie określą zasad odpowiedzialności, a powstanie o to
> spór - to?

Jaki spór powstał i na jaki przepis o wadach chciałbyś się powołać?

[...]
> Może być umową o dzieło. Na pewno stosuje się do niej zasady
> odpowiedzialności za wady jak w umowie o dzieło.
>
> Już zapomniałeś, że żądałeś materialnego produktu umowy o dzieło?

Nie zapomniałem i tak właśnie jest. Wyrok SN z 9 lutego 2006 r. V CK
445/05 (może przekona Cię skład: Skowrońska-Bocian, Pietrzykowski i
Wrzeszcz):
"Przedmiotem umowy uregulowanej w art. 627 i nast. k.c. jest dzieło
rozumiane jako rezultat samoistny i materialny albo wprawdzie
niematerialny, lecz ucieleśniony w przedmiocie materialnym. Za taki
przedmiot nie może być uznany kolportaż, zwłaszcza, że elementem
regulacji umowy o dzieło jest odpowiedzialność przyjmującego
zamówienie za wady dzieła."

Radwański, "Zobowiązania - część szczegółowa" (s. 168 w wyd. 7):
"Charakteru dzieła nie mają jednak takie dokonania, jak np. nauczenie
kogoś języka obcego, wygłoszenie wykładu, wykonanie określonej
produkcji artystycznej - koncertu, przedstawienia teatralnego. W tej
ostatniej sprawie SN zajął swego czasu odmienne stanowisko,
kwalifikując jako dzieło występy rewii na lodzie, zob. orz. z
13.3.1967 r. (OSP 1968, poz. 156, z glosą krytyczną W. Ludwiczaka).
Jednak w późniejszych orzeczeniach SN (np. orz. z 10.8.1979 r., OSN
1980 poz. 31; orz. z 30.5.1980 r., OSN 1981, poz. 60) bardziej
zobiektywizowane, lecz nieucieleśnione rezultaty działalności zostały
uznane za usługi podlegające przepisom o zleceniu (art. 750 KC)."