W dniu 2017-04-10 o 22:20, Piotrek pisze:

>>> Ale co z tego, że nie było takich przepisów w polskim prawie?
>>> Obowiązywały jakieś dwustronne porozumienia w tej sprawie między Polską
>>> a innymi krajami? Jeśli nie, to gdzie tu sens? Zagraniczny artysta,
>>> który w tamtych czasach przypadkiem dowiedziałby się, że jest
>>> przez nas kiwany, nie mógłby nic na to poradzić? Dowiedziałby się
>>> po prostu, że państwo, w którym jest poniekąd okradany,
>>> dopuszcza taką kradzież, i na tym sprawa by się skończyła?
>>
>> Ludzie wychowani po 89r chyba nie bardzo ogarniają czym był PRL... :)
>>
>> Wyobraź sobie że jesteś artystą i twój utwór puszczono w radiu w Korei
>> Płn. (mało prawdopodobne, ale dość obrazowe aby zrozumieć...).
>> Właśnie dowiedziałeś się o tym, że jesteś kiwany. W jaki sposób
>> zamierzasz dochodzić swoich praw?
>>
>> Pozdrawiam
>> Piotr
>
> Sugerujesz, że kluczowym czynnikiem jest tu ustrój: w państwie
> komunistycznym nie da się na takie nadużycia nic poradzić,

Kluczowy jest stan prawny.

> w niekomunistycznym - da się, tak? Ugryźmy więc problem z trochę
> innej strony: po roku 1989 formalnie nie byliśmy już państwem
> komunistycznym, a tymczasem dopiero w roku (chyba) 1994 wprowadzono
> u nas stosowną ustawę przewidującą kary za nielegalne
> rozpowszechnianie oprogramowania komputerowego. Oznacza to, że
> w latach 1990-1993 i przez kawałek 1994 handel np. pirackimi
> grami (m. in. na giełdach komputerowych) był nad Wisłą procederem
> niemoralnym, ale całkowicie legalnym. Czy w tym okresie zagraniczny
> twórca softu próbujący coś z tym fantem zrobić też natrafiłby
> u nas na barierę w stylu: "sorry, u nas twoje dzieło można kraść"?
> To czemu, właściwie, wprowadziliśmy tę ustawę w 1994 roku skoro
> wcześniej można było kraść, a reszcie świata "nic do tego"?
> Były jakieś naciski z zewnątrz, czy na własne życzenie
> wykopaliśmy pod sobą dołek?
>
Do dzisiaj wielkie korporacje szlag trafia że mogę sobie nagrać
film i udostępniać go znajomym. Legalnie.


Pozdrawiam