On 2023-10-05, Mateusz Bogusz <m...@o...pl> wrote:
> Teściowa wzięła psa "na przechowanie" od znajomej która wyjechała na
> kilka miesięcy za granicę. Jakiś czas później, pies uciekł rano.
>
> Popołudniu telefon od znajomej że dostała telefon od SM iż pies został
> złapany przez hycli i przebywa w klinice zwierzęcej do odbioru. Ale
> wcześniej należy zgłosić się do SM i opłacić "mandat" 100zł, a potem z
> zaświadczeniem od nich udać się do kliniki.
>
> Teściowa powiedziała że to nie jej pies i ona za niego płacić nie
> będzie. Znajoma (wciąż za granicą) jakoś tam opłaciła i pies został
> odebrany.
>
> Ostrzegałem teściową że (IMO) będzie ponosić pełną odpowiedzialność w
> takich sytuacjach, a nie daj jak coś się stanie - bagatelizuje, mówi że
> "to nie jej pies".
>
> Mylę się czy jak to wygląda? Ja to sobie tłumaczę tym, że trudno
> odpowiadać za coś czemu nie miało się możliwości przeciwdziałać - ona za
> granicą, pies tutaj. Tak samo rodzic w pracy, dziecko w szkole. Tak
> jakby oddać psa do "hotelu", a po powrocie dowiedzieć się że ma się
> sprawę cywilną bo pies kogoś ugryzł.

Nie myslisz się. Ogólna zasada jest taka, że za skutki bezposrednie
odpowiada osoba, która się opiekuje/włada/kontroluje tym czego efektem
działania/zaniechania są owe skutki.

Więc jak tesciowa zgodziła się na opiekę to pies jest pod jej kontrolą i
ona odpowiada.

Robert wspomniał jeszcze o przypadkach braku winy. To są sytuacje
typu, że ktoś np. sprowokował, draznił tego psa mimo, że pies był
prawidłowo zabezpieczony to się wyrwał. Albo przeciął smycz, czy zdjął
psu kaganiec etc.

--
Marcin