Użytkownik "Dominik & Co"
<D...@i...com> napisał w wiadomości
news:h19v20$dlm$1@inews.gazeta.pl...

>> 1) Aktu przyjęcia (chrztu) mogą dokonać rodzice, ale nie mogą już
>> dokonać aktu apostazji. A przecież to mniej ważny akt, skoro apostata
>> zawsze może do kościoła powrócić i zostanie przyjęty.
> Jak to w sekcie- przyjąć chętnie i zawsze, wypuścić- oj, nie ma tak
> lekko... Zauważ, że chrzest jest ważny, nawet jeśli nie dokona tego
> ksiądz, a rodzice wcale nie muszą tego chcieć, a nawet o tym wiedzieć.
> "Nadzwyczajnym szafarzem chrztu jest każdy człowiek mający pragnienie
> udzielenia chrztu drugiej osobie w imię Trójcy Świętej."

Pewnie, tyle, że do wpisania do księgi już należy dokonać pewnych
formalność.

>> 2) Na jakiej podstawie kościół chce informować dwie postronne osoby o
>> działaniach podjętych przez Apostatę?
> Na podstawie widzimisię polskich biskupów (bo to nasz lokalny folklor)
> :-)

Moim zdaniem nie jest to najlepszy sposób, a i prawnie średnio skuteczny.

>> 4) Moim zdaniem przyjęta przez Kościół Katolicki procedura faktycznie
>> jest nieco absurdalna i spokojnie powinno wystarczyć pisemne
>> oświadczenie wiernego - załóżmy dla pewności złożone w obecności osoby
>> duchownej, by nie było wątpliwości co do prawdziwości tego oświadczenia.
> Otóż to. I w cywilizowanych krajach wystarcza. Dla porównania proponuję
> zobaczyć: http://psr.racjonalista.pl/kk.php/s,6188
> A to niby cały czas ten sam KRK jest!

Mówiąc szczerze, to podejrzewam, ze jakby się znalazła osoba zainteresowana
i odpowiednio uporczywa, to można by było spokojnie wykazać niezgodność
tych postanowień z prawem kanonicznym. Zwłaszcza właśnie owych dwóch
świadków. Bo reszta akurat moim zdaniem jest sensowna. Ta rozmowa i
konieczność dokonania to osobiście u proboszcza, a nie jakimś mailem.

>> Ale tak, czy siak skoro obecność świadków w postaci rodziców czy
>> rodziców chrzestnych jest tylko "zalecana", to spokojnie apostata może
> Obecność świadków jest obowiązkowa, natomiast "zaleca się",
> żeby byli to rodzice chrzestni.
>> przywołać na świadków dwóch innych księży z miejscowej parafii, którzy
>> przecież też spełniają warunek bycia pełnoletnim i nie powinni odmówić.
> Teoretycznie tak- natomiast jestem dziwnie spokojny, że nie będą mieli
> czasu lub coś bardziej oryginalnego :-)

No, jeśli się zwróci z takim wnioskiem na piśmie do proboszcza, to ów brak
czasu może - jeśli będzie trwały - może ich zaprowadzić aż do jakiejś kary
kościelnej. Ten kij ma dwa końce.

> To, kto będzie świadkiem, nie jest takie ważne (na forum apostazja.pl
> są ludzie, którzy podejmą się "świadkowania" dla innych w potrzebie),
> absurdem jest samo wymaganie tychże.

Przyznaję Ci rację. Bo niby czego oni mają być świadkami? Podczas ślubu, to
świadek jest potrzebny, by w razie zniszczenia akt mógł zaświadczyć, że był
ślub. Ale podczas wypisywania się z kościoła nawet jak później zginie
księga chrztu, w której się ów akt odnotowuje, to nic się nie stanie. Nie
będzie ani informacji o przyjęciu ani o wykreśleniu. W mojej ocenie to po
prostu nie ma żadnego sensu poza faktycznie przysporzeniem kłopotu
zainteresowanemu.

> Ale co biedny człowiek w Klechistanie ma zrobić? Ksiądz się
> słucha biskupów, nie głosu rozsądku.

To akurat uważam za sensowne. Jakby każdy zaczął sam kombinować, to dopiero
byłby dym.

> Ma się do wyboru wieloletnią drogę
> sądową ze Strassburgiem włącznie, albo uniżone zastosowanie się do
> widzimisię polskiej kościelnej władzy...


No, istnieje jeszcze trzecie rozwiązanie, zresztą wybierane przez wiele
osób. Po prostu nie przejmują się tym problemem. Mało to osób nie
wierzących, nie praktykujących a ochrzczonych?