> mozna, tym bardziej iz widac ze chciales pomoc. I tak dluuuugo nie
> reagowaliscie, ba, placiliscie za ta pania.

Reagowaliśmy. Wszystkie wezwania zawsze były wysyłane, pilnowało się też, żeby
nie nastąpiło jakieś przedawnienie. Zadłużenie istniało 12 lat co nie znaczy,
że za 12 lat. Np. w roku 1997 baba zapłaciła za 1995 a nie zapłaciła za 1996 i
97. I tak to sie ciągnęło. Ja byłem z zarządzie tylko ostatnich parę lat i
chciałem to wyprostować. To jest wina idiotycznego zapisu w naszym statucie, że
nie ma odsetek ustawowych tylko statutowe. Jeśli ktoś zalega powyżej 5
miesięcy, to odsetki już nie rosną. Więc jak trafi się jakaś kanalia, to
traktuje spółdzielnię jako dostawcę taniego, nieoprocentowanego kredytu.
Zmienimy to przy najbliższej okazji.

> Zawsze sie pojawia pytanie czy juz zaczac droga oficjalna to zalatwiac.
> Z moich obserwacji wynika, ze czlowiek biedny najczesciej placi, bo boi sie
> zadluzenia.

W naszej spółdzielni (bardzo mała, ale z przedwojennymi tradycjami) zawsze
takie sprawy załatwiało sie polubownie na zasadzie wzajemnego zrozumienia. I
nigdy nie było jakichkolwiek kłopotów czy zgrzytów. Jak komuś rosło zadłużenie,
to sam prezes wybierał się z towarzyską wizytą, pogadał i zawsze można było
sprawę jakoś załatwić. Przypadek tego babska to w ogóle pierwsza po wojnie
sprawa w naszej spółdzielni o zapłatę - dlatego brak nam doświadczenia. Ponadto
ona, jako jedyna dłużniczka w historii spółdzielni odmówiła spłaty wprost,
twierdząc po prostu, że żaden dług nie istnieje. Poza nią inni dłużnicy nigdy
nie kwestionowali samego zadłużenia, próbowali tylko dogadać się względem
spłaty.

> Tylko ludzie z cholernie duuuza dawka bezczelnnosci nie placa, a najczesciej
> sa to wlasnie ci co nienajgorzej zarabiaja.

Fakt. Ma niezły samochód i pracuje na poważnym stanowisku w dużej firmie. Ale
ja myślę, że to raczej problem charakteru a nie zarobków. Ja zarabiam nieźle a
nigdy nie miałem zaległości. Po prostu cham zawsze zostanie chamem, jak mawiał
Zagłoba, bo ma to już w genach :)

> Znaja sytuacje w polsce i wiedza
> ze postepowanie moze trwac i ... kilkanascie lat.

Pozew uproszczony w listopadzie, nakaz w grudniu, rozprawa po sprzeciwie w
kwietniu i maju, odrzucenie apelacji w styczniu. Rok i dwa miesiące, nie jest
tak źle jak na Warszawę.

> Zrobi bolesna mine
> przed sadem,

Zrobiła! Nawet prawie się rozpłakała! Wtedy wyjąłem wydruk strony internetowej
z opisem jej kariery i pełnionym stanowiskiem. Sąd powiedział, że to nie ma
znaczenia w sprawie zadłużenia, ale co sobie pomyślał, to pomyślał.

> to sad polowe dlugu i odsetki umorzy.

A gdzie tam! Jeszcze obciążył ją wszystkimi kosztami.

> I co? nie oplaca sie
> zadrzec z sasiadami??

Zobaczymy - zdam relację. Ale dopiero po wizycie komornika.

Pozdrawiam

Czapla

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl