W dniu 06.06.2022 o 09:00, Kviat pisze:

>>> Jeżeli dana rzecz jest konieczna do udzielenia pomocy to masz
>>> obowiązek tę rzecz wydać.
>> Bo Ty tak chcesz, czy masz do tego jakąś podstawę?
> Tak dziecko. Mam.

(...)
To już lepiej. Możemy zacząć dyskusję :-) Bo z epitetami trudno się
dyskutuje.

> Jeżeli ktoś udziela pierwszej pomocy, a ty stoisz obok, i ten ktoś każe
> ci np. zdjąć pasek od spodni żeby zatamować krwotok, to ty dając ten
> pasek również stajesz się osobą udzielającą pomocy, więc jeżeli ten
> pasek się zniszczy, to przysługuje ci roszczenie o naprawienie szkody.
> Nigdzie nie jest napisane, że tylko jedna osoba ma status udzielającej
> pomocy. Udzielających pomoc może być kilka osób równocześnie.
> Jeżeli tego paska nie dasz, to: KK Art.164. par.1
> Czegoś jeszcze nie rozumiesz? Śmiało pytaj.

Tylko to nie takie proste. Czy na tej podstawie ratując kogoś możesz
zażądać od przechodnia paska, bo być może za chwilę leżący zostanie
zraniony i będziemy go potrzebować do zatamowania krwotoku? Bo -
przypominam - ofiara, o której tu piszemy w chwili, gdy kobieta żądała
AED była przytomna i "źle się poczuła", co nie daje podstaw do użycia
AED. Oczywiście można było sądzić, ze w przyszłości - i to bliskiej -
będzie potrzebować.

Problemem wg mnie nie jest podstawa prawda do użycia i AED, ani do
żądania refinansowania nabycia kolejnego, a podstawa do ścigania
ratownika, który oceniwszy na podstawie opisu świadka, że AED nie jest
przydatne odmówił jego użyczenia. To, że decyzja nie była trafna, to
jest dość oczywiste, ale żądanie ścigania za odmowę udostępnienia już nie.

Rzuć okiem na art. 25.2 Ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie
przeciwpożarowej. Gdyby zaproponowana przez Ciebie konstrukcja prawna
miała sens, to nikt by nie umieszczał dodatkowych artykułów
upoważniających określone osoby (jeszcze w kilku innych ustawach są
podobne zapisy) do żądania udostępnienia rzeczy. Do przytoczonego przeze
mnie przepisu przepisem karnym jest art. 82a§1 pkt 3 Kodeksu Wykroczeń.
Czyli - opierając się na zaproponowanej przez Ciebie wykładni - odmowa
użyczenia tego AED na żądanie Kierującego akcją byłaby wykroczeniem, ale
już na żądanie jakiejś przypadkowej kobiety przestępstwem? Przecież to
jest niedorzeczne.

Takie kwestie, że ratownik nawet nie miał szans stwierdzić, czy do
zdarzenia w ogóle doszło, to pomijam. Pomijam, bo być może powinien po
prostu iść i to osobiście ocenić, a nie opierać się na relacji
postronnego świadka. Tyle, że on był "przywiązany" do basenu.

Osobiście uważam, że koszt zakupu AED powinien zostać pokryty ze środków
publicznych, miejsca takie odpowiednio oznakowane, a ustawa (albo na jej
podstawie rozporządzenie) powinno nakładać obowiązek udostępniania tych
urządzeń i określać zasady. Takie refundowane AED powinny być
odpowiednio znakowane i ich posiadanie przez inne, niż podmioty, którym
je zrefundowane podmioty bardzo surowo karane. Inaczej mamy sytuację, że
kupujesz sobie AED, by go mieć, płacisz 7.000 zł i jesteś niewolnikiem
tego, bo każda osoba może wejść i zażądać, byś jej to dał. I idąc
zaproponowanym przez Ciebie tokiem rozumowania masz obowiązek dać. Zaś
Wojewoda, to Ci zwróci, jak udowodnisz, że w ogóle jakakolwiek akcja
ratownicza była.

Podpowiem ci, że podobna sytuacja ma miejsce z deskami do ewakuacji (też
się nie przekłada) czy kołnierzami do unieruchamiania szyi. Też jest
problem i też nikt nie wie, jak to rozwiązać. Tyle, że deska i kołnierz,
to zwyczajowo karetka systemowa Ci zostawia, zabierając z Twoją pacjenta
- jak się upomnisz oczywiście. AED już nie. Elektrody są jednorazowe.
Moze i by Ci system zostawił, ale do różnych są różne. A jak dasz AED
jakiejś kobiecie, to już go możesz nie znaleźć, zaś wojewoda zrefunduje
Ci elektrody do AED, którego nie masz. Fajno się "wrzeszczy" z za
klawiatury, jak się nie ma zielonego pojęcia, jak to w praktyce działa.

--
Robert Tomasik