W dniu 23.04.2012 15:39, Nixe pisze:

>>>> A o manipulacjach matek uczy, jak już pisałem, doświadczenie życiowe.
>>>
>>> Doświadczenie życiowe nie może być przeciwwagą dla faktów.
>>
>> Nie w sądzie.
>
> Znaczy się w sądzie ważniejszy jest dowód w postaci doświadczenie
> życiowego niż dowód w postaci faktu?

Jakiego "faktu"? Oświadczenie strony nie jest faktem.

>>> A tutaj choć wszystkich faktów nie znamy, to jak pisałam wcześniej - na
>>> potrzeby dyskusji warto przyjąć, że to matka pisze prawdę, a nie gdybać.
>
>> Możesz sobie teoretyzować przy takim założeniu, ale udzielanie na jego
>> podstawie porad jest już ryzykowne.
>
> Ale Johnson też jedynie teoretyzuje.

Nie. Po prostu usiłuje zmusić do wyobrażenia sobie, jak będzie wyglądało
przedstawianie tego w sądzie.

>>> Ale ono nie zlewa. Ono nie ma ochoty na rozmowę z ojcem, bo się go boi.
>>> A może go nawet nie kocha, nie lubi. Tego też mu nie wolno?
>
>> Teraz sobie wyobraź sytuację, że rozwodu nie było i dziecko zwiało z
>> domu i odmawia kontaktu z obojgiem rodziców, bo się ich rzekomo "boi".
>
> A mało to przypadków, że dzieciak zwiewa z domu ze strachu przed rodzicami?
> Kończy się to różnie, często nawet odebraniem praw rodzicielskich, jesli
> są podstawy.

_Jeśli_.

> Trudno zresztą porównywać obie sytuacje, bo w przypadku pozostawania
> syna pod opieką matki, ojciec ma jednak możliwość zdobycia informacji o
> swoim dziecku, choćby od jego matki. Nikt mu też nie broni tych

Naiwnyś.

> kontaktów w ramach jakiegoś rozsądku i dobrych manier. Matce, jak sądzę,
> chodziło tylko i wyłącznie o częstotoliwość i intensywność, a nie o
> zaniechanie kontaktów całkowicie.

Ale masz jakieś wsparcie?