"Liwiusz" <l...@b...tego.poczta.onet.pl> napisał

> A podpisywałeś jakąś umowę na kwotę większą niż 100 tysięcy zł?

Wielokrotnie. Po prostu nie praktykuje się takich rzeczy jak legitymowanie
się nawzajem w umowach handlowych.
Z kolei w bankach przy składaniu dyspozycji obowiązuje karta wzorów
podpisów, a nie sprawdzanie dowodów tożsamości. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy
umowa jest podpisywana poza siedzibą firmy. Ale w takiej sytuacji pracownik
banku, z którym podpisuję umowę np. kredytową też o dziwo się nie
legitymuje.

> Zresztą to jest problem Twoich kontrahentów, że przyjmują podpisy od osób,
> które nie znają.

Nie muszą ich znać. Wystarczy, że wiedzą, iż te osoby występują w KRS'ie.
Poza tym jak to sobie wyobrażasz od strony prawnej i technicznej, jeśli
umowę się np. wysyła do kogoś?
Nikt przy zdrowych zmysłach nie wyśle skanu swojego dowodu osobistego.

> a potem jest wielkie zdziwienie, jak się dowiadują, że spółka (osoba
> prowadząca DG) wypiera się tego zobowiązania, a posiadany przez nich
> podpis ma niewielką moc dowodową w sądzie...

No i co się dzieje? Nic :)
Wystawca faktury może sobie "skoczyć", bo sama faktura nie jest przecież
żadnym dowodem powstania zobowiązania.

> Skoro rozumiesz potrzebę legitymowania poza firmą, to dlaczego nie
> rozumiesz potrzeby legitymowania w firmie? Że niby w firmie nie jest tak,
> że może siedzieć "ktokolwiek"?

Tu jest po prostu odwrotna sytuacja. Do firmy może sobie przyjść
"ktokolwiek" z zewnątrz, a ja nie widzę powodu, by się temu "komukolwiek"
legitymować. To raczej on powinien się wylegitymować.
Tak samo, jak w urzędzie spodziewam się zastać osoby upoważnione do
składania oświadczeń woli czy podpisywania różnych dokumentów, a nie osoby
przypadkowe, tak samo w siedzibie firmie raczej trudno zakładać, ze do
gabinetu prezesa w celu rozmowy i podpisania umowy zaprosi gościa
sekretarka albo pan Heniu.
Owszem, zgadzam się, że w sytuacjach podejrzanych warto trzymać rękę na
pulsie, ale z drugiej strony nie popadajmy w paranoję.

>> osoba nie posiadająca stosownych uprawnień do legitymowania kogoś, nie ma
>> po prostu prawa żądać okazania takiego dowodu.

> Skoro ktoś podaje się za osobę mogącą składać oświadczenia woli w imieniu
> spółki, to chyba oczywiste jest, że powinien to jakoś udokumentować.

Idziesz np. do urzędu miasta wyrobić sobie jakiś dokument. Czy żądasz
okazania dowodu tożsamości osoby, która przyjmuje od Ciebie wniosek, albo
tej, która go podpisuje, albo tej, która w końcu składa podpis na
dokumencie, który ostatecznie otrzymujesz? Sprawdzasz, czy faktycznie
podpisał się kierownik referatu czy tylko jakaś pani Krysia? Sprawdzałeś
dowód osobisty dziekana podpisującego Twój dyplom? Sprawdzasz dowód osobisty
i upoważnienie pracownika salonu telefonii komórkowej podpisując z nim
umowę? W banku przy zaciąganiu kredytówki sprawdzasz dowód osobisty opiekuna
klienta?
Przykłady można mnożyć.

> Oczywiście można się postawić i się nie przedstawiać, ale z kolei druga
> strona wcale nie miałaby obowiązku rozmawiania i przyjmowania oświadczeń
> od takiego anonima.

Na tej zasadzie listonosz za każdym razie powinien żądać dowodu tożsamości
od sekretarki w firmie, a kurier przywożący towar - od zaopatrzeniowca. Bo
może to nie pracownicy, którzy z racji swojego stanowiska upoważnieni są do
odbioru tych przesyłek, tylko jakieś przypadkowe osoby.

> Wspomniany link o niczym nie świadczy,

Acha.

> chyba że chciałoby się z niego wywodzić, iż np. żądanie dowodu przy
> zawieraniu jakiejś umowy jest bezprawne.

Wróćmy zatem do pierwotnego postu - tutaj nie było chyba mowy o zawieraniu
jakiejkolwiek umowy.

Pozdrawiam
Nixe