Dnia 24.02.2007 Janek <n...@a...pl> napisał/a:

> Nigdy nie paliłem śmieci, nie zasmradzałem okolicy i żyłem w zgodzie z
> resztą mieszkańców. A groźba procesu spadła na mnie, że tak powiem, jak
> piorun z nieba. Niespodziewanie i z zaskoczenia.

Może i tak jest, jak piszesz - a może i nie jest.

Moje doświadczenia są takie, że - generalnie rzecz biorąc - ludzie u nas
podchodzą do takich spraw raczej z "cichą rezygnacją", przede wszystkim z
dwóch powodów:

- nie chcą prowokować awantur w miejscu swego zamieszkania, akurat z ludźmi,
których spotykają codziennie, i będą ich spotykać przez długie lata. I jest
to chyba naturalne podejście.

- nie wierzą, że cokolwiek będą mogli zwojować, bo takie jest u nas
popaprane prawo. Dlatego też coraz bardziej mnie interesuje, jak też
poradzili sobie z tym Anglosasi.


Tak więc, za ZNACZNIE bardziej prawdopodobną wersję uznaję tę, że sąsiad po
tych kilku latach zwyczajnie stracił cierpliwość. Znosił, znosił - ale już
dłużej nie może, zapewne dlatego, że go ta astma męczy coraz gorzej.


A że "inni się jakoś nie skarżyli, tylko jeden `upierdliwy' się znalazł"?
Człowieku: przed moim blokiem, na chodniku, szereg właścicieli samochodów
urządzało sobie parking, smrodząc i hałasując. Ludzie, owszem, skarżyli się,
ale na zasadzie "pogadania sobie". JA JEDEN poświęciłem sprawie dodatkowe
parę minut czasu, i wysłałem pismo do spółdzielni, z domaganiem się
ustawienia znaku "zakaz wjazdu" (bez którego SM i Policja odmawiały
interwencji). Ja jeden. Znak został ustawiony, i jest trochę spokoju.

Tacy u nas są ludzie - czekają, aż ktoś za nich zrobi. I to mógłby być
trzeci zasadniczy powód, do tych dwóch w/w.
--
UPR - "Unia Polaków Rozumnych"