W dniu 06.10.2020 o 20:18, J.F. pisze:

Przemyślałem i jeszcze się do tego odniosę.

>> "Kiedy wybucha pierwszy skandal seksualny, który jest pierwszą kostką
>> domina w Kościele?
>> W Irlandii lat 90. Pierwszym wstrząsem dla katolickiego kraju była
>> informacja o tym, że urzędujący ordynariusz Eamonn Casey ma syna.
>> Ekscelencja uciekł do Ameryki Południowej,"
> Ale to jakis zarzut z ateistycznego punktu widzenia ?

Trzeba również zwrócić uwagę na rozbieżność pomiędzy prawem kanonicznym,
a karnym. Prawo kanoniczne generalnie ściga wszelkie przejawy kontaktów
seksualnych duchownych. Duchowni są zobowiązani do celibatu. I tu już
nie ma większego znaczenia, na ile te kontakty mają miejsce za obopólną
zgodą.

Prawo karne przeważnie chroni przed aktywnością seksualną osoby uznane
za niewystarczająco dorosłe, by mogły podjąć taką decyzje samodzielnie.
W Polsce przyjęto 15 lat, ale tu różnie bywa. W takiej Rumunii ze
względu na kulturę Romów mieszkających w północnej części kraju nie ma
sztywnej granicy. W Szwecji - z tego co słyszałem - to granicą jest 18
lat. Ale w Afryce często nie chroni się tylko i wyłącznie na podstawie
wieku. Teraz pytanie, jak do tego podejść. Owo 15 lat jest taką granicą
administracyjną.

Zwłaszcza w wypadku kobiet, to w okolicach tego wieku różnie bywa. Jedne
są już na tyle rozwinięte, że mogą rozsądnie podjąć decyzję, inne nie.
Jakąś datę trzeba było przyjąć. Jeśli chodzi o pederastię, to osobiście
uważam to za mniejszy problem, o ile tylko odbywa się to za zgodą obydwu
stron.

Jeśli prawo cywilne nie ogranicza wieku osoby do czynności seksualnych,
a osoby te dobrowolnie się nim poddają, to problem mamy poważniejszy. Bo
tylko prawo kanoniczne tego zabrania, a z jednej strony trudno, by
urzędy państwowe się zajmowały przekraczaniem tych zakazów, a z drugiej
strony Kościół w tym wypadku bardziej ściga samo naruszenie celibatu,
niż dobra dziecka.

--
Robert Tomasik