W dniu 30-03-18 o 10:23, J.F. pisze:

> Tu sam sobie winny, bo sam uznal, ale jesli dobrze rozumiem - gdyby sad
> zasadzil z pozwu matki, to byloby tak samo.
> A moze mozna sad pozwac o zwrot nieslusznie zasądzonych i zaplaconych
> alimentow ?
> A w sprawie Komendy jakos nie mowia, ze wyrok nie moze dzialac wstecz,
> wiec za odsiedziane lata g* mu sie nalezy :-)
> P.S. A jakby tak pozwac matke, za spowodowane szkody ?

Niesłuszne płacenie alimentów można rozpatrywać w kilku kontekstach w
zależności od okoliczności.

Pierwsza, to sytuacja, gdy dziewczyna tak naprawdę nie wie, że dziecko
jest innej osoby, niż pozywa. Czy to możliwe? Zdarzają się takie mniej
lub bardziej prawdopodobne sytuacje. Powiedzmy dojdzie do zgwałcenia
polegającego na wykorzystaniu pijanej lub po narkotykach / lekach /
nieprzytomnej osoby. Dziewczyna potwierdzeniu ciąży pozywa swojego
partnera. Do czasów DNA badanie go nie wyklucza i sąd alimenty zasądza.
Tu trudno tak naprawdę mieć do kogokolwiek pretensje. Najwięcej do sądu.
Gdyby jeszcze ostatecznie udało się właściwego ojca ustalić, to
ewentualnie można by dochodzić od niego niesłusznie zapłaconych
alimentów na zasadzie bezpodstawnego wzbogacenia.

Inna sytuacja, gdy dziewczyna powiedzmy ma stałego partnera, ale
świadomie "prześpi" się z inną osobą. Pozywając konkretną osobę o
alimenty dziewczyna ma świadomość, że nie ma 100% pewności. Ale jeśli
nie powie o tym sądowi, a przed czasami DNA sąd wobec braku wykluczenia
w badaniu zasądzał alimenty. Gdy później ustalono, że to błąd, to trzeba
by było dowieść, ze mamy z tym drugim przypadkiem do czynienia, a nie
pierwszym. Gdyby ustalono faktycznego ojca i ustalono, że kobieta celowo
kłamała, no to zwrotu alimentów można by dochodzić jako naprawienia
szkody spowodowanej fałszywymi zeznaniami przed sądem.

Inna sytuacja, to gdy dziewczyna nikogo nie pozywa. Domniemanie ojcostwa
wynika z ustawy (małżonek) albo facet przekonany, ze był jedynym
partnerem i sam upiera się przy tym, że jest ojcem. Czasem nawet kobieta
przekonuje, że to nie ojciec, ale przed czasami DNA wobec braku
wykluczenia sąd często zasądzał. No wówczas trudno do kogokolwiek mieć
pretensje. Matka od początku zaprzeczała. Dziecko przecież wiedzy nie ma.

Jeszcze inna sytuacja jest, gdy dziewczyna chcąc na siłę zdobyć faceta
pozywa go będąc świadoma, ze ojcem być nie może. Nawet ze sobą nigdy nie
spali. Przed DNA, wobec braku wykluczenia często sąd zasądzał alimenty
na podstawie zeznań dziewczyny, że się przespali - mimo protestów samego
pozwanego. Wówczas już po udowodnieniu za pomocą DNA, ze facet ojcem nie
jest pozostaje kwestia udowodnienia, czy działała celowo - tu już od
kobiety można by było dochodzić odszkodowania - czy mamy do czynienia z
którymś z poprzednich wypadków.

Być może jeszcze możliwe jakieś inne zawirowania, ale opisałem to po to,
by uświadomić, że różne wyroki sądów w zakresie zwrotu tych alimentów
nie są spowodowane jakimiś nieprawidłowościami, tylko drobnymi niuansami
w możliwym do udowodnienia stanu faktycznego. Gdy nagle po 10 latach
okazuje się, że ojciec ojcem nie jest, to jak dowieść, w jaki sposób do
tego doszło?