W wiadomości news:fm5avi$qag$1@mx1.internetia.pl Steel
<d...@K...pl> pisze:

>> Nie o to chodzi. Relacja nauczyciel-uczeń to nie tylko i nie przede
>> wszystkim ocenianie.
>> To przekazywanie wiedzy, doświadczenia, stymulowanie potrzeby
>> samorozwoju, kształtowanie systemu wartości, charakteru, postawy itd.
> Swietnie widac ta relacje nauczyciel uczen w szkolach...
Toż pisałem, że w szkolnej masówce to marzenie ściętej głowy.

> Dziecko idac do szkoly ma juz w zasadzie wyksztalcony system wartosci!
Ależ skąd! Ono jest wówczas niczym gąbka - chłonie wszystko, często bez
jakiegokolwiek wartościowania. I tak będzie jeszcze długo, z biegiem czasu
podstawowym punktem odniesienia stanie sie grupa rówieśnicza.

> Charakter i podstawy tez bo za to odpowiadaja rodzice jako pierwsi
> nauczycieli.
Właśnie dlatego często nie mają.

>> Niektórzy nazywają to procesem dydaktyczno-wychowawczym.
>> Aby on zachodził w sposób optymalny, skuteczny, z maksymalną
>> korzyścią dla ucznia należałoby go (ucznia) traktować jako
>> indywidualną jednostkę, a nie część obiektu zwanego klasą,
>> dostosowując metody do jego osobniczych potrzeb i możliwości.
> i ocenianie tez wg indywidualnej skali? W zyciu...
Sam postawiłeś tezę, sam z nią polemizujesz...
Czy jestem tu do czegoś potrzebny? ;)
Natomiast skala nie ma tu wiele do rzeczy, to tylko narzędzie

> teraz co drugi maturzysta zasladnia sie jakims "dys" za moich czasow nie
> bylo czegos takiego... zdarzaly sie jednostki, jednak u wiekszosci ciezka
> praca byla lekarstwem na takie "choroby"
> Sam mialem spore problemy z ortografia i czasem klepne byka jak ponizej,
> jak sie spiesze.
> Pamietaj ze jest cos takiego jak indywidualny tok nauki jesli ktos jest
> bardzo dobry/slaby (choc niestety raczej dotyczy to tych dobrych)

>>> Kryteria powinny byc dla wszystkich takie same.
>> Niekoniecznie. Nie wszyscy są tacy sami.
> No przeciez to napisalem. Ale dla dzieci w tym samym wieku
Dzieci w szkole stanowią zdecydowaną mniejszość. W szole głównie spotykamy
się z młodzieżą.

> i podobnym rozwoju kryteria powinny byc takie same a nie robienie z kogos
> pupilka
> jak to sie czesto zdarza, albo jazda na opini bo kiedys sie mial
> dobra/zla ocene.
Popadasz trochę ze skrajności w skrajność. Kryteria oceny muszą służyć jak
najtrafniejszej ocenie w kontekście celu oceniania. A jeśli z jakichś
przyczyn tak się nie dzieje to jeszcze nie znaczy, że pupilek, albo opinia i
takie tam...

> Wiele zalezy od nauczyciela. Czesto im sie nie chce.
To bardziej złożone. System edukacji (państwowej) organizowany jest nie
przez nauczycieli,ale przez odpowiednie powołane do tego organy i instytucje
państwowe. Zatrudniają one nauczycieli - bezspośrednich wykonawców usług
edukacyjnych. No i jak im płacą, takiej jakości usługę otrzymują i ludności
oferują. Chcesz mieć usługę na wysokim poziomie - musisz zapłacić wysoką
cenę, to przecież oczywiste.

> Najmilej wspominam swoich najbardziej surowych nauczycieli.
A ja tych, którzy mnie czegoś pożytecznego nauczyli. Nie musieli w tym celu
być surowi, nie mam skłonności maso... ;)

>> Przykład nieco skrajny: zastosowałbyś identyczne dla wszystkich
>> kryteria w klasie integracyjnej?
> wybacz ale jesli szkola/klasa jest integracyjna nie oznacza od razu
> uposledzenia umyslowego.
Znów sam polemizujesz z własną tezą. Ja tego nigdzie nie napisałem.

> Wiec rzucenie ogolnika typu "klasa integracyjna" to troche nie za bardzo
> opisuje sytuacje.
Opisuje bardzo dobrze. Właśnie przez uogólnienie, bo nie ma sensu rozwodzić
się czy brak nogi bardziej przeszkadza na WF niż głuchota czy slepota na
matematyce. Należy także pamiętać o nie tak bezpośrednich skutkach
"inności".

> Chodzilo mi o to ze oceny sluza to pokazania zroznicowania
> wiedzy/zdolnosci.
Ano właśnie. Jednym z celów oceniania jest funkcja stymulująca, wychowawcza.
Słaby uczeń jadący na dopuszczających i dostatecznych postarał się i zrobił
jakiś postęp. Trzeba to docenić - dostaje dobry.
Zdolny, piątkowy uczeń leni się i obniża loty. Czy dawać mu piątkę za pracę
na pół gwizdka? - dostaje dobry.
Czyli obaj to samo, a kryteria inne, wiedza inna, inny także potencjał
(przynajmniej na dana chwilę, ludzie się zmieniają, czasem następuje
zdumiewający przełom).

>>> no walsnie... to juz inna sprawa.
>> Ciągle ta sama...
>> Nazywa się - edukacja.
> Trudno zeby niedouczony nauczyciel uczyl dzieci czegos o czym pojecia sam
> nie ma...
A skąd wziąć douczonego za te pieniądze?

--
Jotte