Dnia Tue, 8 Apr 2008 13:00:39 +0200, LM napisał(a)
w:<news:ftfjcs$p9i$1@mx1.internetia.pl>:

> I znowu - nie dotarła do Ciebie jedna rzecz. Że już nie żyjemy w komuniźmie
> i to rodzice odpowiadają za dzieci, a nie państwo i jego organy.

Do ciebie nie dotarła rzecz znacznie ważniejsza: że państwo demokratyczne
też zmusza do pewnych rzeczy swoich obywateli oraz ich kontroluje.
Przeczytaj art. 18 i art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy oświatowej.

A teraz z komentarza Pilicha:

">>Regularnym uczęszczaniem na zajęcia szkolne<< jest takie uczestnictwo w
nich dziecka, aby brało udział we wszystkich zajęciach przewidzianych w
planie zajęć dla danej szkoły i danego oddziału.

"Dyrektorzy szkół część obowiązków nałożonych na rodziców >>kontrolują<<, a
przy części z nich >>współdziałają<< z rodzicami. Te bardzo dalekie od
precyzji sformułowania należy rozumieć jako rozgraniczenie przez
ustawodawcę sfery obowiązków nadających się do egzekucji administracyjnej
od tych, gdzie dyrektor lub gmina mogą rodzicom jedynie pomóc i obowiązek z
samej swej istoty nie nadaje się do egzekucji."

Dalej Pilich dzieli działania dyrektora szkoły na władcze (dotyczące
obowiązków rodziców wymienionych w art. 18 pkt 1, 2 i 5) oraz niewładcze
(art. 18 pkt 3 i 4. Sam widzisz, że w kwestii regularnego posyłania dziecka
do szkoły dyrektor uprawniony jest do kontroli władczej.
Oczywistym jest, iż nieobecność usprawiedliwiona ucznia nie może być
traktowana jako niespełnianie obowiązku i nie może być podstawą działań
władczych dyrektora szkoły. Z nieobecnością nieusprawiedliwioną jest
dokładnie odwrotnie.

Tak więc dyrektor szkoły (w praktyce jego pracownik) w ramach kontroli
posyłania dziecka do szkoły decyduje, co można uznać za usprawiedliwioną
przyczynę absencji, a co niestety nie, choćby i rodzice uważali inaczej.

> Ja nigdy nie proszę nauczyciela o usprawiedliwienie nieobecności dziecka. Ja
> JĄ USPRAWIEDLIWIAM

Śmiechu warte. Nie możesz się sam uwolnić od opartej na ustawie oceny
organu, czy twoje postępowanie jest prawidłowym wykonywaniem ustawowego
obowiązku, czy też nie.

> Nauczyciel uznaniowo traktując jakiekolwiek uzasadnienia tego typu uzurpuje
> sobie prawo do oceny postępowania rodziców i na tej podstawie podejmowania
> jakichś działań.
> Wbij sobie raz do głowy, że NAUCZYCIEL NIE MA TAKIEGO PRAWA.

Ma.
Art. 19 ust. 1 pkt. 1 ustawy oświatowej.

> Jego g...no obchodzi dlaczego ja podjąłem decyzję o tym, że dziecko nie
> pójdzie do szkoły, bo to jest moje dziecko i ja mam prawo do takiej decyzji.
> Nie muszę podawać uzasadnienia dla mojej decyzji - co jest chyba oczywiste -
> bo mogą to być powody, których nie chcę podawać do wiadomości osób trzecich,
> w tym nauczyciela.

Na przykład chcesz pewnego dnia zakisić dzieci w niebieskich beczkach,
wcześniej zastraszając dyrektora szkoły i wmawiając mu, że nie ma żadnego
prawa wnikać, z jakiej przyczyny twoje dziecko nie pojawia się na lekcjach.
Tobie się myli demokratyczne państwo prawa z Królestwem Anarchii i Swawoli.

Pilich wyraża się jasno: "W ramach obowiązków o charakterze *niewładczym*
dyrektor szkoły lub gmina mają obowiązek zawiadomić w razie potrzeby
właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka sąd rodzinny o tym, że
małoletni podlegający obowiązkowi szkolnemu lub nauki nie ma zapewnionych
odpowiednich warunków nauki."

A contrario: w przypadku działań władczych zawiadomienie sądu nie jest
jedynym uprawnieniem dyrektora.

> Z punktu widzenia dziecka i obowiązku szkolnego JA za ten obowiązek
> odpowiadam

A dyrektor cię ex lege kontroluje.

> Nauczyciel może jedynie uznać że nie realizuję właściwie swoich obowiązków
> jako rodzic - i na tej podstawie podejmować stosowne działania. Ale to nie
> ma nic wspólnego z ewidencją usprawiedliwień. Jeśli dziecko będzie przez 90%
> roku szkolnego nieobecne, a ja te nieobecności usprawiedliwię, to w
> ewidencji wszystkie jego niebecności powinny być zapisane jako
> usprawiedliwione. Co nie zmienia faktu, że nauczyciel powinien zgłosić (w
> odpowienim trybie - tego rozwijał tu nie będę), że jego zdaniem nie jest z
> winy rodziców realizowany obowiązek szkolny. To wszystko.

Nieobecności usprawiedliwione ucznia to nie jest nierealizowanie obowiązku
szkolnego z winy rodziców. Nieobecności nieusprawiedliwione - jest wina
rodziców. I na tym zasadza się uprawnienie szkoły do oceny powodów
nieobecności i dokonywania usprawiedliwień.

--
Quid leges sine moribus?