W dniu 24.03.2023 o 21:54, Robert Tomasik pisze:

> Pomijając różne wynikając z ustawy wyjątki, to jeśli na należącej do
> Ciebie działce stoi jakaś budowla, czy obiekt małej architektury
> (krzyż), to on jest Twój.

Aaaa... czyli mogę na twoim polu postawić krzyż i on jest twój?
A jak będę chamski, to zapierdolę skądś jakiś stary klamot, postawię na
twoim polu i będziesz miał problem, bo będziesz musiał strago klamota
resturować z własnej kieszeni za kilkadziesiąt tysi. Bo jest twój.

> Zabytek staje się zabytkiem poprzez wpisanie obiektu do rejestru
> zabytków. Zakładam, że wpis był. No i coś podejrzewam, że Konserwator
> zabytków najpierw w drodze postępowania administracyjnego wzywał
> właściciela krzyża do jego renowacji. Rozumiem, że sprawa tania nie
> była, ale upór przy stanowisku, ze krzyż nie jest jego nie mógł się
> dobrze skończyć.

Czyli miał zeznać nieprawdę, że jest jego?
Tak dla świętego spokoju? I wyskrobać z własnej kieszeni kilkadziesiąt
tysi na renowację jakiegoś stargo klamota?

Bo chyba rozumiesz, że nie wszystko co jest stare, jest warte renowacji?

> Sposobów rozwiązania problemu był kilka. Począwszy od starań o
> wykreślenie obiektu z rejestru. Poprzez staranie się o granty, czy
> dofinansowanie na remont,

Alebo wywieźć starego klamota na pole sąsiada i niech się on martwi.

> a skończywszy na wydzieleniu kawałeczka i
> przekazaniu tego miejscowej Parafii,

I gdybyś przeczytał tekst do którego się odnosisz, to byś się
dowiedział, że próbował, ale proboszcz go zlał, bo nie chciał sobie brać
straego klamota na własne utrzymanie. Nawet razem z tym kawałeczkiem
ziemi.Tyle był warty ten krzyż dla proboszcza iejscowej parafii.

> samorządowi, czy muzeum. Może ktoś
> inny tu jeszcze podsunie inny kierunek.

Przestwić go na twoje pole. Będzie twój.

> Ale upór  przy stanowisku, że grunt mój, ale krzyż nie i nie będę o
> niego dbał jest wyjątkowo głupim kierunkiem.

Oczywiście. Daj zanć ile wyciągnąłeś z własnej kieszeni na renowację
jakiegoś starego klamota, jak ktoś ci kiedyś takie coś postawi na twoim
polu.

Ręce opadają.

Powrotu do zdrowia życzę.
Piotr