Użytkownik "Sowiecki Agent"
<p...@t...gazeta
.pl> napisał w
wiadomości news:fgg78s$5ln$1@inews.gazeta.pl...

> naruszaja, bo pojawiaja sie ciągutki ktore prowadza do naduzyc.
> W przypadku radarow byc moze nie, ale ja odnioslem sie do uogolnienia
> (nawiazaujac do naszego watku z przed kilkunastu dni)

To piszmy o konkretach, a nie uogólniajmy.

Ciągotki do nadużyć wynikały nie z błędnych mechanizmów, tylko z usilnego
naginania rzeczywistości do wyobrażeń rządzących. Gdy bracia Kaczyńscy
dochodzili do władzy za podstawowy swój cel postawili sobie likwidację
korupcji. Szczytny to cel i osobiście uważam, że było by bardzo fajno, ale
niestety korupcja okazała się czymś mitycznym, jak Yeti. Wszyscy o niej
mówili, wszyscy wierzyli, że istnieje, tylko nikt jej nie widział. Nie
widział, bo istnieje pewna różnica pomiędzy korupcją w pospolitym
znaczeniu, a ujęciem jej w kodeksie karnym.

Gdy "teren" zaczął podnosić, że korupcji w ujęciu kodeksowym nie ma, gdy
się okazało że nie ma wyników, zamiast się zastanowić nad przyczynami tego
stanu rzeczy, zaczęto wymieniać urzędników organów ścigania uznając, że
przyczyna leży w ich niechęci czy niekompetencji. Ponieważ przyczyny leżały
właśnie kompetencji stosownych urzędników, którzy prawo znali i nie chcieli
go łamać, to zmiany na stanowiskach odnosiły skutek tylko o tyle, o ile
jakiś oszołom dorywał się do steru i na siłę próbował znaleźć korupcję tam,
gdzie jej nie przeważnie było.

A być nie mogło, bowiem łapówkę może przyjąć tylko ograniczony krąg osób.
Nie każda osoba zatrudniona w urzędzie, nie każdy lekarz jest osobą
pełniącą funkcję publiczną. A przecież w przepisach o korupcji urzędniczej
mowa o takich osobach, a nie każdej. Powstał dysonans pomiędzy materiałami
prasowymi dotyczącymi korupcji, a stanem faktycznym. I na siłę zaczęto
naciągać rzeczywistość.

W mojej ocenie generalnie w Polsce są dwie drogi zwalczania korupcji w
rozumieniu potocznym. Po pierwsze wyznaczenie klarownych algorytmów
postępowań urzędników. Jak ustawa ściśle określi jego obowiązki, to nie
będzie mu za co dać łapówki. Po drugie należy albo wyjaśnić uczciwie
ludziom, co to jest korupcja, albo dostosować prawo do świadomości
społecznej.

Sąd najwyższy uznawał za osoby pełniące funkcje publiczne bardzo dziwne
osoby, a więc przykładowo dołożenie gdzieś w ustawie wprost zapisu, że
lekarz jest osobą pełniącą funkcje publiczną będzie po prostu jasnym
postawieniem sprawy. A jak nie, to nie robić nagonki na lekarzy, bo to
sensu nie ma. Podobnie funkcji publicznej nie pełni pani z okienka w
urzędzie, więc albo uznać ją za taką osobę, albo przestać pisać o korupcji.

A tak, to dziennikarze wypisują przeważnie horrendalne bzdury, a organom
ścigania zarzuca się niekompetencje.